Na początku zastanów się, w jakich sytuacjach najczęściej maluch upierał się przy swoim.Co prawda czasem zależy to od tego, czy akurat ma dobry humor - najczęściej jednak upór wywołują komunikaty, które: są skonstruowane jako rozkazy (nie dające możliwości wyboru) lub też komunikaty uświadamiające dziecku jakąś stratę.

Dziecko nie odpowiada na pytania? To nie zawsze upór! Przeczytaj: Co robić, kiedy dziecko nie mówi? Mutyzm: rodzaje, przyczyny, leczenie

Zastanawiając się nad sposobem na małego uparciucha, zwróć uwagę na to, czego powinno się unikać:

Nie stosuj kar cielesnych! W nerwowych chwilach pojawia się pokusa, żeby wymusić dyscyplinę - często siłą. Klaps nie jest jednak rozwiązaniem, a jedynie świadczy o bezradności rodzica i uczy dziecko, że stosowanie przemocy do rozwiązywania konfliktów jest dozwolone.

Unikaj kar, które wywołują ból - nie tylko cielesny. Ośmieszanie, zawstydzanie, krzyk: to również stosowanie przemocy wobec dzieci! Więcej przeczytasz tu: Przemoc wobec dzieci - polskie realia

Nie stawiaj sobie za cel pokazanie dziecku, kto tu rządzi. To nie jest walka charakterów. Czym innym jest konsekwencja, a czym innym łamanie woli dziecka dla samego faktu wygrania “wojny” charakterów.

Nie przejmuj się opiniami przechodniów i przypadkowych widzów. Jest to oczywiście trudne, ale zawsze pamiętaj o tym, że na pierwszym miejscu stoi Twoja relacja z dzieckiem, a nie komentarze innych.

Przeczytaj też: Najczęściej popełniane błędy wychowawcze

Sposoby na małego uparciucha:

Zanim zaczniesz wypróbowywać którąś z propozycji: uspokój się. Policz do dziesięciu albo chwilę pooddychaj. Jeśli Ty zareagujesz złością, dziecko może się zaciąć jeszcze bardziej.

1. Jeśli jest to możliwe: staraj się nawiązać z dzieckiem rozmowę. Nazwij, co ono może czuć. Pokaż dziecku, że jest rozumiane i akceptowane. Być może sama próba nawiązania dialogu sprawi, że bunt malucha nieco osłabnie.
2. Pozwól na negocjację. Nie zawsze i nie w każdym przypadku są one dobrym pomysłem, ale czasem warto zadać dziecku kilka pytań w celu uzyskania kompromisu: Czego potrzebujesz? Co jest teraz dla Ciebie ważne? Dlaczego chcesz/nie chcesz tego robić? Być może uda Ci się zaproponować rozwiązanie dogodne dla obu stron.
3. Spróbuj odwrócić uwagę dziecka od problemu. Nie chodzi o przekupstwo, ale zainteresowanie go czymś innym.
4. Użyj poczucia humoru: czasem wystarczy zrobić zabawną minę, użyć dziwnego głosu albo poudawać, by dziecko się uspokoiło i zaciekawiło tym, co robisz.
5. Staraj się formułować zdania tak, by dziecko nie czuło, że mu rozkazujesz, np. używaj zwrotów Może spróbujemy? zamiast Masz to zrobić.
6. Dawaj dziecku wybór - nawet jeśli komunikat ma być poleceniem (Wychodzimy na spacer) możesz zaproponować dwie-trzy opcje wyboru niezwiązanego z samym poleceniem (W co chcesz się ubrać na spacer: w sukienkę czy spodnie?).
7. Ustal jasne granice. Czasem upór wynika z tego, że dziecko nie wie, na ile może sobie pozwolić. Dlatego dobrym pomysłem jest ustalenie reguł i zamieszczenie ich w widocznym miejscu (można też przygotować je w formie kontraktu, który wspólnie z dzieckiem ozdobicie). Pamiętaj, że zasad nie może być za dużo, ponieważ maluch ich nie zapamięta albo poczuje się przytłoczony ich ilością.
8. Zwracaj uwagę na pozytywne zachowania. Wzmacnianie pozytywnych zachowań dziecka sprawi, że mały uparciuch chętniej będzie szedł na kompromisy, by uzyskać aprobatę rodziców. Możesz nawet wymyślić zadanie, na które dziecko nie będzie chciało odpowiedzieć “nie”, by wybić je z negatywnego schematu.