Bajkoterapia – kształtowanie cech przyrodniczych.

Temat zajęć:

• Chronimy pożyteczne pająki.

Podstawa programowa:

• 8.2., 9.1., 12.1., 12.2, 14.5., 15.5., 1.4., 14.3.

Cele zajęć:

• słucha bajki,
• wymienia niektóre zwierzęta żyjące w lesie,
• rozumie pożyteczność pająków,
• wie, że wszyscy mają takie same prawa,
• rozumie, że każdy może być inny,
• dostrzega zmiany charakteru muzyki (np. dynamiki, tempa i wysokości dźwięku) i wyraża je ruchem,
• rysuje pajęczą sieć, kreśląc po zgięciach kartki,
• tworzy pająka z kółek, dorysowuje części ciała.

Środki dydaktyczne:

• bajka terapeutyczna „Leśne przedszkole”, muzyka do kreślenia, utwory „Walc” J Brahmsa, melodia „Boys of Blue Hill”, arkusze papieru A4 złożone, kredki, kółka kolorowego papieru dwóch wielkości, kolorowe wstążeczki różnej długości – po dwie, ilustracje zwierząt leśnych, pajączek.

Formy pracy:

• zbiorowa, indywidualna, w parach.

Metody:

• słowna, oglądowa, edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej,

 

Przebieg zajęć

1. Powitanie dzieci „Iskierka przyjaźni”.

2. Wysłuchanie bajki terapeutycznej „Leśne przedszkole”. Wymienienie zwierząt żyjących w lesie – bohaterów opowiadania.

3. Określanie cech wyglądu pajączka na podstawie opowiadania i ilustracji. Wskazanie pożyteczności pająków. Nazywanie cech prawdziwego przyjaciela.

4. Masażyk ( I. Biśto) „Pajączek”:

Przędzie pajączek swoją sieć,
Dziś jakąś zdobycz muszę mieć!
Bo nic nie jadłem od dwóch dni,
Okrutnie w brzuszku burczy mi.

Nagle się zerwał mocny wiatr,
I deszcz rzęsisty z góry spadł.
Potem grad jeszcze zaczął bić
I tak zerwał pajęczą nić.

Pękały nitki trach, trach, trach
Lepił je pająk przez pół dnia.
Aż rozbolała go głowa
I musiał zacząć od nowa.

5. „Pajączek” E. Furmańska – wstęp do zabawy z niteczką. Słuchanie wierszyka i reagowanie ruchem na słowa:

Zaprzyjaźnijcie się z pajączkiem moi drodzy,
Jest taki malutki i to on się was boi.

Pokażcie jak po nitce do góry się wspina,
A potem zjeżdża w dół jakby to była lina.

Potem w lewo na swojej nitce szybuje,
Spada szybko na ziemię i znów podskakuje.

Po chwili w prawo jesienny wiatr go podrywa,
W końcu zmęczony tańcem w sieci odpoczywa.

6. „Wesoły pajączek” – układ E. Furmańska, mel. „Boys of Blue Hill” – zabawa grafomotoryczna przy muzyce z wstążką.

7. Zabawa ruchowa przy muzyce „Taniec z nitkami babiego lata” (Walc J. Brahms) – dzieci dobierają się w pary w zależności od długości i koloru wylosowanej wstążki – niteczki.

8. Wykonanie pracy plastycznej – kreślenie po złożeniach palcem, potem kredką do muzyki – pajęcza sieć. Wykonanie wesołego pajączka z kółek i naklejenie go na pajęczynę.

9. Zakończenie zajęć. Wystawa wesołych pajączków.

Załącznik 1: Leśne przedszkole
W pewnym lesie stało piękne przedszkole, do którego chodziły wszystkie zwierzątka: mały lisek, zajączki, sarenka, jelonek, wiewiórka, jeżyk i myszki. Najmniejszym przedszkolakiem był pajączek, Jaś. Wszystkie zwierzątka chętnie chodziły do przedszkola, bawiły się, rysowały, spacerowały parami po lesie. Nikt nie chciał jednak podać łapki Jasiowi. Zwierzątka bały się go, bo miał osiem łapek, kosmate ciałko i był bardzo malutki. Jasio był nieszczęśliwy. W szatni codziennie prosił mamę, aby mógł zostać w domu, bo tu nikt go nie lubił. Mama nie rozumiała swego synka, stale powtarzała:
– Ja muszę iść do pracy, a ty możesz w przedszkolu znaleźć sobie przyjaciół.