Podczas segregowania śmieci sprawdźcie, które przedmioty można ponownie wykorzystać i zaplanujcie plastyczne zabawy dla przedszkolaków. Dzięki temu dzieci nauczą się, że z pozoru nieprzydatne materiały mogą dostarczyć im wiele radości i na długo zająć czas. Przedstawiamy ciekawe pomysły na ekologiczne zabawy plastyczne dla najmłodszych.

Teatrzyk patyczkowy

• Materiały: patyczki po lodach (także plastikowe), pisaki, skrawki szmatek lub papierów, pudełko, nożyczki, klej, kolorowy papier i karton.
• Wykonanie: Na patyczkach narysujcie oczka i buźki, a następnie owińcie je kawałkami papierków lub szmatek. Scenę teatrzyku możecie przygotować z pudełka po butach. Może być ono też pokoikiem dla patyczkowych lalek – mebelki można przygotować z niewielkich opakowań.

Pojemniki na kredki

• Materiały: farby, pędzle, butelki, kolorowa lub czarna taśma izolacyjna, gips.
• Wykonanie: Do butelki wpuśćcie farby, pozwalając, by swobodnie ściekły. Gdy farba wyschnie, możecie wlać do środka niewielką ilość jasnej kontrastowej farbki, np. białej lub różowej. Zakręćcie butelkę i potrząśnijcie nią, tak by farba dotarła w każdy jej zakamarek. Następie obetnijcie butelkę i zabezpieczcie brzeg taśmą izolacyjną – dla bezpieczeństwa powinna to zrobić osoba dorosła. Aby pojemnik się nie przewracał, wlejcie do środka niewielką ilość gipsu.

Butelkowy wazon

• Materiały: butelka, płótno (kawałki prześcieradeł) bawełniane, farby, gips, naczynie do przygotowania gipsu, zabezpieczony folią stół.
• Wykonanie: Cienkie płótno bawełniane (kawałki prześcieradeł) przytnijcie tak, by można było nimi owinąć plastikową butelkę. Płótno zanurzcie w masie rozrobionego z wodą gipsu. Dziecko będzie mogło nakładać pojedyncze płaty materiału na pojemnik, ładnie go modelując. Gdy gips już wyschnie, pomalujcie razem wazon.

Wyścigi kulek

• Materiały: pianka do ocieplania rur, kamyki, kulki.
• Wykonanie: Pianka do ocieplania rur może się stać znakomitą zjeżdżalnią dla kuleczek czy kamyków. Miękkie rurki podzielcie na połówki – będziecie mogli urządzić wspaniałą zabawę w wyścigi kulek lub kamyków.

Po zabawie dzieci na pewno chętnie wysłuchają opowiadania o tym, jak wygląda praca w gospodarstwie ekologicznym. Towarzyszami ich podróży będą przedszkolaki z grupy Tygryski.

– Skąd mamy mleko? – spytała pani, rozpoczynając cykl zajęć o zdrowym żywieniu.
– Z kartonika! – odpowiedziały zgodnym chórem przedszkolaki.
– Ale kto nam je daje?
– Sprzedawczyni!
– Chyba będziemy musieli zaplanować wycieczkę na wieś – westchnęła pani.
– Hurra! – ucieszyły się Tygryski.
Dwa tygodnie później małe mieszczuchy stały już przed zielonym ogrodzeniem z napisem: „Gospodarstwo ekologiczne – Maria i Józef Zagrabińscy”. Miła gospodyni bardzo się ucieszyła na widok gości i już po chwili zaprosiła wszystkich do obory, gdzie stały trzy łaciate krowy.
– Chcecie zobaczyć, jak się doi krowę? – zapytała. Kto by nie chciał!
– Ojejku! – zdziwił się Patryk, patrząc z niedowierzaniem, jak biała wąska strużka mleka strzyka do wiaderka.
– Od razu z pianką – oblizał się Wojtuś.
– A wiecie, co można zrobić z mleka?
– Śmietanę? – wyraziła przypuszczenie Ania.
– Brawo! Co jeszcze?
– Kefir – wspomogła Anię Basia.
– Jogurt – dorzucił Kuba.
– A ja wam pokażę, jak się robi serek i masło – obiecała pani gospodyni i zaprosiła dzieci do wielkiej kuchni, w której stało mnóstwo dziwnych starych sprzętów.
– W tym glinianym garnku trzymam zsiadłe mleko. Zaraz zbiorę z niego śmietanę do małego garnuszka. Resztę mleka zagrzejemy, potem odcedzimy serwatkę, a serek zawiesimy w lnianej ściereczce do odsączenia. Ot, i cała filozofia. Mleko wędruje na piec, a wy rozejrzyjcie się po kuchni i spróbujcie się domyślić, który z tych sprzętów służy do robienia masła.
Wśród Tygrysków zdania były podzielone, ale ostatecznie wybrano właściwie przedmioty.
– Macie rację! – pochwaliła swych małych gości pani gospodyni.
– To maślnica. Zaraz nalejemy do niej śmietany i… do roboty.
Jeśli ktoś myśli, że ubijanie śmietany na masło to prosta sprawa, myli się, i to bardzo. Wszyscy próbowali własnych sił, ale dopiero, gdy maślnica trafiła w odpowiednie ręce, pojawiły się w śmietanie grudki masła.
– Zaraz posmaruję wam tym masełkiem chlebek, pieczony specjalnie dla was – obiecała pani Maria. – Chcielibyście zobaczyć, jak się piecze chleb?
– A moja mama też czasem piecze chleb, taki pyszny z ziarenkami – pochwaliła się Ola.
– A macie taki piec? – zainteresował się Bartek?
– Tylko piekarnik... – pokręciła głową Ola.
– W tym piecu mieści się kilka dużych bochnów chleba – uśmiechnęła się pani Maria. – Piekę ten chleb, tak jak piekła go moja babcia – na chrzanowych liściach. Spróbujecie, jak smakuje?
Mmm… Nie ma nic lepszego niż dobrze wypieczony, świeżutki chlebek z chrupiącą skórką, posmarowany, pachnącym masłem prosto z maselnicy. Nic dziwnego, że całkiem spore pajdy znikały raz-dwa.
– A teraz zapraszam was do naszego małego ZOO – oznajmiła pani Maria. – Żyraf ani słoni w nim nie zobaczycie, ale kury, kaczki, indyki i króliki już na was czekają.
Faktycznie, czekały. Można je było nie tylko dokładnie obejrzeć, ale i nakarmić, a nawet pogłaskać. Dziewczynkom najbardziej podobały się milutkie króliczki, chłopakom – baranki i konie. Na usilną prośbę Tygrysków mąż pani Marii osiodłał najspokojniejszą klacz i każdy, kto tylko chciał, mógł się kawałek przejechać. Co prawda Strzałka (bo tak miała na imię ta klacz) nie galopowała, tylko szła sobie spokojnie prowadzona za uzdę, ale i tak wszyscy jeźdźcy byli zachwyceni. Po takich przeżyciach swojski żurek z kiełbaską smakował znakomicie, a domowe ciasto – jeszcze lepiej.
– Poproszę mamę, żebyśmy przeprowadzili się na wieś – stwierdził Wojtuś, gdy trzeba już było wsiadać do autokaru. – Tutaj wszystko smakuje dużo lepiej niż w domu.

Bliżej Przedszkola nr 6/czerwiec 2014/Małgorzata Maćkowiak, Ewa Stadtmüller

Źródło: www.blizejprzedszkola.pl