Dzieci atakują inne, bo się ich boją

Dziecko atakuje, bo boi się, że druga osoba może mu coś nieprzyjemnego zrobić. W czasie zagrożenia aktywuje się odruch walki lub ucieczki. Dzieci, które jeszcze nie nauczyły się innych sposobów „walki” w postaci słów, często używają swojego ciała, w celu obrony przed innymi. Nawet dziecko, które potencjalnie im nie przeszkadza i nie wykonało jeszcze żadnego ruchu, może być zagrożeniem. Małe dzieci nie potrafią jeszcze przewidywać, że ktoś nie ma złych zamiarów. W obronie własnej mogą ugryźć, uderzyć lub rzucić przedmiotem. Dziecko nie zdaje sobie sprawy, że zadaje komuś ból.

Atak fizyczny jest reakcją na emocje:

• złość, bo ktoś dotknął ich zabawki
• ból, bo ktoś lekko je potrącił
• skrępowanie, zwłaszcza w nowym miejscu poziom stresu może się podnieść
• zlekceważenie i próba zwrócenia uwagi na siebie
• irytacja, bo klocek nie przyczepił się w dobrym miejscu
• obawa, bo on może mi coś zabrać
• lęk i poczucie zagrożenie, bo nie potrafi przewidzieć zachowania drugiego dziecka

Dzieci naprawdę nie są świadome, że wszystkie te zachowania są złe. Dlatego warto powiedzieć, że ich zachowanie sprawia ból.

Sprawdź również: Bezsenność u dzieci. Nie bagatelizuj problemu!

Bicie jest sposobem na rozładowanie emocje

Dorośli na zachowania dzieci patrzą z perspektywy: oprawcy i ofiary.  Dzieci nie postrzegają tego w ten sposób. W ich toku rozumowania jest to normalne. Jest to ich sposób obrony. Kiedy są starsze i nabywają inne umiejętności komunikowania, to np. z języka ciała mogą wyczytać, że drugie dziecko im nie zagraża. Kiedy już potrafią pokazać swoje obawy, to jest o wiele łatwiej. Wtedy mogą już powiedzieć, że:

„Jak skończę to Ci dam”

„Poczekaj na swoją kolej”,

„Zabolało mnie, jak stanąłeś na mój palec”.

Dlaczego starsze dzieci biją innych?

W tej sytuacji trzeba poszukać przyczyny gdzieś głębiej np. w integracji sensorycznej lub szukać pomocy u psychologa. Dzieci, które potrzebują takiej stymulacji, aby rozładować napięcie, trzeba obserwować:

W jakich sytuacjach zdarza się to najczęściej?

Czy bije innych bez wyraźnej przyczyny?

Czy bicie innych sprawia mu przyjemność? 

Co się dzieje z dzieckiem po takim wydarzeniu?

Czy bije również siebie? Uderza głową, ciałem np. o ścianę lub podłogę?

Jaki jest główny powód używania przemocy?

Dziecko za pośrednictwem przemocy dokonuje samoregulacji, a co za tym idzie, organizuje układ nerwowy. Dzieci dostarczają sobie bodźców, których tak bardzo potrzebują. Uderzenie dostarcza bodźców z układu czucia głębokiego, którego receptory są umieszczone w mięśniach i ścięgnach. Silny ucisk, zderzenie pobudza ten układ i z tego powodu dzieci w ten sposób szukają stymulacji. To uczucie można porównać do pragnienia: musimy się napić i zaspokoić naszą potrzebę. Dzieci mają tak samo, tylko nie potrafią powiedzieć: „Muszę poczuć swoje mięśnie i ścięgna” tylko uderzają prosto w głowę młodszego brata lub siostrę.

Nasilone zachowania są najczęściej spowodowane ogromnym zapotrzebowaniem na bodźce. Niektóre  dzieci w tak mocny sposób mogą okazywać swoją czułość i miłość. Nie potrafią opanować napięcia i np. w trakcie bardzo przyjemnej zabawy są w stanie kogoś ugryźć. Takie działania sensoryczne znacząco poprawia ich samopoczucie.

Sprawdź także: Autyzm u dzieci