Dziecko boi się ciemności - co robić?
Twoje dziecko boi się ciemności, a Ty nie wiesz, co robić? Nie martw się - jest to zjawisko naturalne u kilkulatków. Pojawia się na ogół w wieku 3-4 lat i mija w miarę rozwoju dziecka (na ogół zanika po 6 roku życia). Strach przed ciemnością wiąże się z rozwojem psychiki i wyobraźni oraz integracją wrażeń zmysłowych. Najważniejsze w tym okresie czasu jest okazanie dziecku zrozumienia i akceptacji jego uczuć.
Tego NIE rób
Nie lekceważ strachu przed ciemnością - choć jest to naturalne zjawisko, wiąże się z silnymi emocjami u dziecka. Ignorowanie lęku może wywołać u malucha poczucie odrzucenia i niezrozumienia.
Nie stosuj “terapii szokowej” - takie potraktowanie sprawy może sprawić nawet, że lęk przeradza się w fobię (nyktofobia). Twoje dziecko może nie wyrosnąć ze strachu przed ciemnością!
Nie zawstydzaj - to tylko pogłębi lęk przed ciemnością, a także sprawi że dziecko straci zaufanie do Ciebie. Przy kolejnych problemach może wzbraniać się przed proszeniem Cię o pomoc.
Zobacz też: Najczęściej popełniane błędy wychowawcze
Co robić, gdy dziecko boi się ciemności:
Okaż zrozumienie. Skłoń dziecko do rozmowy i poproś, by opisało Ci swoje uczucia. Nie oceniaj i powstrzymaj się przed przerywaniem. Na koniec powiedz, że wspólnie znajdziecie sposób na to, by ciemność nie była już taka straszna.
Ogranicz bodźce, które mogą powodować stres u dziecka - zwłaszcza, jeśli w trakcie rozmowy wychwycisz, z czego może wynikać jego strach. Może się on wiązać z bajkami albo zmianami w życiu (typu pojawienie się rodzeństwa) - odpowiednie reakcje rodziców pozwolą maluchowi na odnalezienie się w nowej rzeczywistości.
Pozwól dziecku spać z ulubioną zabawką. Można powiedzieć, że ukochany pluszak albo lalka będzie pilnować malucha w nocy. Da mu to poczucie bezpieczeństwa i uspokoi wybujałą wyobraźnię.
Przed snem przeczytajcie bajkę. Może to być jedna z terapeutycznych bajek, z którymi dziecko może się utożsamiać poprzez przeżywanie podobnych uczuć do opisanych. Może to być też dowolna baśń - pamiętaj tylko o tym, by tuż przed snem unikać historii z motywami agresywnymi, smutnymi, przerażającymi. Unikajcie oglądania bajek w TV i na tablecie tuż przed położeniem się spać.
Przeczytaj też: Dlaczego baśnie? Czyli co i jak czytać dzieciom
Oswajanie ciemności
Możesz przyzwyczajać dziecko do ciemności - stopniowo. Dobrym pomysłem jest pozostawienie dziecku włączonego światła: lampki nocnej albo wtyczki do gniazdka. Kolejnym wyjściem jest też zakupienie maluchowi latarki, którą może trzymać pod poduszką.
Warto zastanowić się, co zrobić, by ciemność kojarzyła się dziecku również z czymś przyjemnym. Na rynku są różne naklejki fluorescencyjne na meble, np. w kształcie gwiazdek. Taka ozdoba pokoju sprawi, że uwaga dziecka wieczorami nie będzie się skupiała tylko na strachu.
Dodatkowo w ciągu dnia możecie pobawić się w teatrzyk cieni - z papieru wyciąć różne figurki i nakleić je na patyczki (np. po lodach). Pokaż dziecku, że takie teatrzyki najlepiej widoczne są w dobrze zaciemnionym pokoju, gdzie mamy tylko jedno źródło światła. Maluch będzie kojarzyć ciemny pokój nie tylko ze strachem, ale też z czasem spędzonym na zabawach z rodzicami!
Czy zdarzyło się kiedyś, żeby Twoje dziecko nagle w nocy zaczęło krzyczeć i miotać się po łóżku, a rano obudzić, nie pamiętając całej sytuacji? Jest duże prawdopodobieństwo, że Twój maluch ma lęki nocne! Więcej przeczytasz tu: Lęki nocne u dzieci - czym są i jak na nie reagować?