HASŁO PROGRAMOWE: „Kolorowo i wesoło bawimy się”.

CEL GŁÓWNY:

• Utrwalenie nazw kilku kolorów wchodzących w skład barw znajdujących się na tęczy.

CELE WYCHOWAWCZE:
1 .Kształtowanie u dzieci zainteresowań przyrodniczych na podstawie zjawiska tęczy.
2. Wyrabianie u dzieci zdolności do prawidłowego nazywania kolorów i kojarzenia ich z konkretnymi przedmiotami znajdującymi się w bliskim otoczeniu.
3. Rozwijanie zainteresowań plastycznych.
4. Rozwijanie u dzieci sposobów prawidłowego formułowania swoich wypowiedzi.
5. Wyrabianie wśród dzieci zgodnego współdziałania w zespole.

CELE OPERACYJNE:
DZIECKO:
1. Wie jakie kolory wchodzą w skład tęczy.
2. Potrafi kolory tęczy wymienić w odpowiedniej kolejności.
3. Układa tęczę z nakrętek po różnych napojach.
4. Bierze udział w zabawach z wykorzystaniem chusty animacyjnej.
5. Słucha kilku informacji na temat powstawania tęczy.
6. Słucha opowiadania pt. „Tęczowy poranek”.
7. Poprawnie formuje swoje wypowiedzi.
8. Maluje tęczę farbami.
9. Bierze udział w zabawach ruchowych.

METODY:

• słowna (słuchanie opowiadania i informacji na temat powstawania tęczy)
• czynna (zabawy ruchowe)
• burza mózgów (zastanawianie się nad pytaniem: Jak powstaje tęcza?)

FORMY:

• Indywidualna i zbiorowa.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• Farby, pędzle, kubki z wodą, kartki z bloku technicznego, kawałki materiału, kolorowe nakrętki po napojach, treść opowiadania, płyta CD z piosenkami, ilustracje przedstawiające zjawisko tęczy.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Powitanie dzieci i zaproszenie ich do aktywnego udziału w zajęciach.
2. Nauczycielka prezentuje dzieciom ilustracje oraz zdjęcia tęczy. Dzieci omawiają jej wygląd i ustalają kolejność występowania kolorów na tęczy czyli
- czerwony,
- żółty,
- pomarańczowy,
- zielony,
- niebieski,
- fioletowy.
Wysłuchanie kilku ciekawostek na temat powstawania zjawiska tęczy. Próba odpowiedzi dzieci na pytanie: Jak powstaje tęcza?
Tęcza – zjawisko optyczne i meteorologiczne występujące w postaci charakterystycznego wielobarwnego łuku, widocznego gdy Słońce oświetla krople wody w ziemskiej atmosferze. Tęcza powstaje w wyniku rozszczepienia światła załamującego się i odbijającego się wewnątrz kropli wody (np. deszczu) o kształcie zbliżonym do kulistego. Rozszczepienie światła jest wynikiem zjawiska dyspersji, powodującego różnice w kącie załamania światła o różnej długości fali przy przejściu z powietrza do wody i z wody do powietrza. Światło widzialne (z antropocentrycznego punktu widzenia) jest widzialną (postrzegalną wzrokiem) częścią widma promieniowania elektromagnetycznego i w zależności od długości fali postrzegane jest w różnych barwach. Kiedy światło słoneczne przenika przez kropelki deszczu, woda rozprasza światło białe (mieszaninę fal o różnych długościach), na składowe o różnych długościach fal (różnych barwach), i oko ludzkie postrzega łuk składający się z sześciu kolorów: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski i fioletowy. To są właśnie kolory tęczy. Pomimo faktu że w tęczy występuje niemal ciągłe widmo kolorów, tradycyjnie uznaje się, że kolorami tęczy są: czerwony (na zewnątrz łuku), pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy (wewnątrz łuku). Efekt tęczy może być widoczny wszędzie, gdzie występują krople wody w powietrzu oświetlane przez promienie słoneczne padające z tyłu obserwatora a Słońce znajduje się na stosunkowo niewielkiej wysokości (kącie do poziomu mniejszym niż 40°). Warunkiem uzyskania wyraźnej tęczy jest oświetlenie kropel deszczu (chmury) przez równoległą wiązkę światła słonecznego oraz brak oświetlenia rozproszonego. Najbardziej widowiskowe tęcze można zaobserwować, gdy przed obserwatorem pada intensywny deszcz w odległości od 100 m do kilku kilometrów, jednocześnie chmura, z której pada deszcz, zaciemnia tło tęczy, a pozostała część nieba jest czysta.
3. Układanie tęczy z wykorzystaniem kolorowych nakrętek po napojach w grupach.