Gry i zabawy na powietrzu
Zabawy tradycyjne.
KOLORY
Materiał: piłka
Zorganizowanie: dzieci stają w kole, jedna osoba z piłką w środku koła.
Zasady: Osoba ze środka koła rzuca kolejno do dzieci piłkę, wymieniając nazwy różnych kolorów. Zadaniem dzieci jest złapać piłkę, tylko kolor czarny oznacza, że piłki złapać nie wolno. Jeśli dziecko złapie piłkę na kolor „czarny” lub jej nie złapie przy innym kolorze to musi dać „fant” (czyli jakiś przedmiot, za który potem wykonuje zadanie lub od razu wykonuje umówione zadanie).
PARZĄCA PIŁKA
Materiał: piłka
Zorganizowanie: Dzieci stają w kółku, jedno wybrane dziecko staje w środku koła lub poza nim.
Zasady: Kiedy dzieci podają sobie piłkę, osoba stojąca w środku koła mówi: „piłka parzy”. Dziecko, które w tym momencie złapie piłkę zamienia się miejscami z dzieckiem spoza kółka i zabawa zaczyna się od nowa.
Wariant: Wyznaczone są linie startu i mety, zadaniem dzieci jest przebiec na drugą linię, a jedna osoba (lub dwie – wtedy po dwóch przeciwnych stronach) miękką piłką rzuca poniżej pasa dzieci. To dziecko, które jest trafione przez „parzącą piłkę” odchodzi na bok (lub pomaga przynosić piłkę). Gra toczy się do momentu kiedy pozostanie tylko jedno dziecko.
BEREK
Zorganizowanie: wyznaczone jest dziecko, które próbuje złapać kogoś z pozostałych dzieci.
Zasady: Dziecko złapane staje się „berkiem”, a to które było „berkiem” ucieka z pozostałymi dziećmi.
Wariant I - Dziecko złapane staje się „berkiem” i razem z poprzednim „berkiem” łapie pozostałe dzieci aż do momentu, kiedy wszystkie dzieci staja się „berkami”
Wariant II – LEŚNY BEREK – dzieci ratują się przed berkiem oparciem (dotknięciem) drzewa.
Wariant III – SAMOLOTY – dzieci podzielone na dwie grupy Np. dziewczynki i chłopcy, zadaniem chłopców jest złapać wszystkie dziewczynki. Ta dziewczynka, która jest złapana staje w miejscu i szeroko unosi ręce. Dziewczynki, które nie są złapane mogą ją oswobodzić poprzez klepnięcie w jej rękę. Zabawa kończy się, gdy cała grupa dziewcząt staje się „samolotami”, czyli stoi z uniesionymi rękoma. Potem następuje zamiana ról.
MYSZ I KOT
Zorganizowanie: Jedno dziecko udaje mysz, a drugie kota. Reszta dzieci robi okrąg wokół nich.
Zasady: Kot próbuje złapać mysz, która ucieka przechodząc między pozostałymi dziećmi, które trzymając się za ręce tworzą koło. Pomagają one myszy podnosząc i opuszczając ręce, kiedy tylko kot goniący za myszą próbuje przemknąć się między nimi. Zwykle zabawa ta ma miejsce przy śpiewie piosenki: Uciekaj myszko do dziury...
„GŁUPI JAŚ”
Materiał: piłka
Zorganizowanie: co najmniej 3 graczy, dwoje staje naprzeciwko siebie, a jedno pośrodku. Przy większej grupie, dzieci stają w kole i jedno pośrodku.
Zasady: dzieci rzucają do siebie piłkę a osoba ze środka próbuje ją złapać. Jeśli się Jej uda, dziecko, które rzucało wchodzi zamienia się miejscem z osobą ze środka.
KLASY
Zorganizowanie: na placu rysuje się tzw. “chłopka” i pola oznacza cyframi 1-8
Zasady: Każde dziecko kolejno rzuca kamykiem, krążkiem najpierw na pole nr 1 (potem kolejno 2-8) i za każdym razem skacze omijając pole, na którym jest jego kamyk. Kończąc zabiera kamyk. Jeśli wskoczy na pole z kamykiem, lub naskoczy na linię albo zapomni o zabraniu kamyka to traci kolejkę i zaczyna swoją grę następne dziecko od pola, na którym ostatnio skończyło.
NA WYSOKOŚCI
Materiał: jeden sznurek, sznurówka lub gumka
Zorganizowanie: Co najmniej trzech graczy.
Zasady: Dwoje dzieci łapie sznurek, sznurówkę lub gumkę za obydwa końce i naciąga ją na niskiej wysokości. Reszta uczestników przeskakuje ją bez dotykania. Kiedy wszyscy przeskoczą, podnosi się ją o jeden poziom wyżej, i wyżej i tak aż do momentu gdy któryś z uczestników nie będzie mógł przeskoczyć i zerwie ją, przegrywając
CIUCIUBABKA
Materiał: jedna chustka.
Zorganizowanie: Jeden z graczy ma zawiązane oczy.
Zasady: Dzieci ustawione dokoła dziecka z zawiązanymi oczami. Mogą recytować:
- Ciuciubabko, gdzie stoicie?
- Na beczce
- A co w tej beczce?
- Kapusta i kwas
- Ciuciubabko, łap nas!
Gracz będący Ciuciubabką ma złapać jednego z pozostałych uczestników zabawy, a następnie odgadnąć kto to taki. Jeśli nie zgadnie, dalej ma związane oczy aż do czasu, gdy zgadnie dotykając złapaną osobę.
KOLANKO
Materiał: piłka
Zorganizowanie: dzieci stają w kole, jedna osoba z piłką w środku koła.
Zasady: Osoba ze środka koła rzuca kolejno do dzieci piłkę, komu nie uda się złapać klęka na jedno kolanko, jeśli w następnej rundzie uda mu się złapać to wstaje, jeśli ponownie nie to klęka na drugie kolanko.
“BABAJAGA PATRZY”
Zorganizowanie: Na terenie przedszkolnym, wyznacza się linię startu i mety, jedna osoba staje na mecie i odwrócona plecami do pozostałych dzieci ustawionych na lini startu.
Zasady: Osoba z lini mety wylicza do trzech (może recytować “Raz, dwa, trzy, Babajaga patrzy”). Pozostałe dzieci, w tym czasie biegną w kierunku mety i przybierają nieruchomą pozę, gdy osoba odwraca się. Może próbować zmusić innych, żeby się poruszyły przez opowiadanie śmiesznych rzeczy itd... jeśli zauważy, że ktoś się poruszy, cofa go do samego początku. Reszta stara się stopniowo dotrzeć do mety. Kto dotrze na linię mety pierwszy, ten jako kolejny odlicza i zabawę powtarza się od początku.
W CHOWANEGO
Zorganizowanie: Jeden z graczy pozostaje na środku, na ochotnika lub z losowania. Pozostali uciekają, żeby się ukryć.
Zasady: Ten, kto ma pozostać, staje przy ścianie, drzewie, itd. chowając głowę między ramiona, zaczyna głośno liczyć (zwykle do dziesięciu), by dać pozostałym czas na ukrycie się. Po zakończeniu odliczania, głośno mówi “kto się nie ukrył, na tego wypadnie” lub “szukam”, a następnie stara się odnaleźć ukryte osoby wołając ich imiona i dotykając ściany. Odnaleziony zostaje na środku i gra się powtarza. Reszta może się uwolnić jeśli dotrze do ściany i krzyknie „wolny!”
NA SZCZUDŁACH LUB W WORKACH
Materiał: szczudła gimnastyczne lub puszki ze sznurkami, worki jutowe lub do ćwiczeń gimnastycznych
Zasady: Osoba staje na puszkach/szczudłach lub w worku. Porusza się do przodu poprzez ruch zbliżony do chodzenia. W worku można sunąć lub skakać. Dziecko przebywa wyznaczoną trasę. Gry mogą być rozegrane w zawodach lub na czas.
PUSZKI
Materiał: aluminiowe puszki po napojach
Zasady: Z dziesięciu puszek tworzy się piramidę, poprzez ustawianie ich jednej na drugiej. Stojąc za wyznaczoną linią rzucamy miękkimi piłeczkami 3 razy tak, aby zepsuć piramidę zrobioną z puszek.
PRZEPRAWA PRZEZ LAS
Materiał: szaliki lub chustki dla połowy grupy dzieci
Zasady: Część grupy ustawiamy jak drzewa w lesie, w szachownicę, wyznaczając jednakową odległość pomiędzy poszczególnymi dziećmi. Pozostałe dzieci, po przyjrzeniu się, jak ustawione są „drzewa”, zawiązują sobie oczy i przedzierają się przez „las”, tak aby nie dotknąć „drzewa”. Zwyciężają dzieci, którym to się udało. Dla ułatwienia „drzewa” mogą „szumieć”.
ŻYWIOŁY I ZWIERZĘTA
Materiał: chusta lub piłeczka, woreczek itp.
Zasady: Wszystkie dzieci stoją w kole, jedno dziecko w środku koła z chustą w ręku. Rzucając chustę wywołuje jeden z czterech żywiołów: ziemię, wodę, powietrze i ogień. Dziecko, do którego rzucono chustę, wymienia nazwę zwierzęcia żyjącego w wywołanym żywiole, np. ziemia - słoń, woda - wieloryb, powietrze - orzeł. Kto da błędną odpowiedź lub powtórzy wymienione zwierzę, zmienia środkowego. Na hasło „ogień” nie wolno złapać chusty.
POLOWANIE NA ĆMY
Materiał: chusta do zawiązania oczu
Zorganizowanie: Jedno dziecko jest nietoperzem (ma zawiązane oczy), które poluje na ćmy (2-3 dzieci). Reszta dzieci łapie się za ręce i tworzy koło, które wyznacza teren polowania.
Zasady: Zadaniem nietoperza jest upolowanie uciekających owadów za pomocą echolokacji. W tym celu nietoperz wysyła sygnał, który „odbija się” od ciem i wraca do nietoperza (na okrzyk nietoperza „hop” – ćmy odpowiadają „ćma”). Nauczyciel powinien zwrócić uwagę, aby ćmy za każdym razem odpowiadały na sygnał nietoperza - nie mają wyboru, bo przecież to echo. Lokalizując ćmy, nietoperz musi je wszystkie upolować (dotknąć).
MURARZ I CEGŁY
Zorganizowanie: na terenie wyznacza się linię startu i mety.
Zasady: Dzieci-cegły ustawione na lini startu, ich zadaniem jest dobiec do lini mety. W połowie ich drogi ustawione jest wybrane dziecko-murarz, który ma za zadanie złapać “cegły” i zbudować po środku “mur”, czyli złapane podczas przebiegania dzieci chwytają się za ręce ograniczając miejsce do przebiegania innym dzieciom.
Opracowała: Barbara Skibicka-Nowakowska
Witamy.
Nasza Klara jest straszną bałaganiarą, jak chyba większość dzieci w wieku przedszkolnym, dlatego większość czasu, w miarę możliwości, spędzamy na dworzu.
Tam ma pole do popisu. Ciekawy świat natury i świeże powietrze napewno jej sprzyja.
Super propozycje..brawo..dziekuje
super gry bardzo polecam :DDDDDD hihi
FAJ
FAJNE
GRY