Dobrą metodą na zachęcenie dzieci do jedzenia mniej lubianych, a zdrowych i ważnych w diecie produktów, jest zaangażowanie ich w proces przygotowywania barwnych kompozycji. Nic nie nadaje się do tego lepiej niż warzywa i owoce. Dzięki własnej aktywności, pomysłowości i współpracy z dorosłymi, każdy przedszkolak ma okazję poznać różne produkty, ich smaki i zapachy, które niejednokrotnie mogą być dla niego czymś zupełnie nowym.

Najważniejsze aby pierwszy kontakt jeszcze bardziej rozbudził naturalną ciekawość dzieci do odkrywania rzeczy nowych i odnajdywania zależności między tym, co zjadamy, a naszym zdrowiem oraz dobrym samopoczuciem. Systematyczna obserwacja upodobań kulinarnych dzieci w przedszkolu może zaowocować odkryciem metody wprowadzenia zasad zdrowego żywienia.

Na tropie witamin

Jednym z przykładów na to jest autorski program „Na tropie witamin – metoda projektu badawczego” realizowany w grupie przedszkolnej o nawie Witaminki. Dzięki niemu maluchy dowiedziały się, że witaminy nie znajdują się jedynie w owocach, ale również w innych wartościowych produktach i poznały odpowiedź na pytanie dlaczego witaminy są tak ważne dla naszego zdrowia.

W tym celu dzieci przełamywały swoją niechęć do niektórych produktów poprzez ich próbowanie (warzywa, owoce, sałatki, surówki itp.). Jednym ze sposobów, który miał na celu zmotywować dzieci do poznawania różnych smaków, było gromadzenie witamin na plakatach: Witaminowy Król i Witaminowa Królowa. Ponadto od momentu rozpoczęcia projektu przedszkolaki podejmowały różne zadania, które uczyniły z nich Tropicieli Witamin.

Wśród tych działań znalazły się m.in. zajęcia kulinarne, podczas których dzieci przygotowały kiszone ogórki, kompoty z jabłek, sałatkę marchwiowo-jabłkową, suszone jabłka, soki owocowo-warzywne, zdrowe kanapki oraz naturalny sok pomarańczowo-grejpfrutowy.

Dzieci poznały również zasady zdrowego odżywiania, o których opowiedziały kolegom w przedszkolu oraz swoim rodzicom.

Warto zaznaczyć, że proponowane metody mogą być z powodzeniem stosowane zarówno w przedszkolu, jak i w domu, dzięki czemu zasady zdrowego żywienia łatwiej się utrwalą. Być może dzieci na co dzień staną się nie tylko tropicielami nowych smaków, ale przede wszystkim ich smakoszami.

Przykłady zabaw, towarzyszących poznawaniu witamin

Gra w zielone. To zabawa integracyjna, podczas której dzieci wyszukują kolor zielony w swoim ubraniu i dotykają go. Grę można urozmaicić prosząc dziecko aby poszukało zielonego koloru w pokoju lub sali. Zabawie towarzyszy rymowanka:
Jestem zielona i uśmiechnięta,
od czubka głowy – aż tam, gdzie moja pięta.
Uśmiech na twarzy mam,
w zielone chętnie dzisiaj zagram.
Grasz w zielone? Gram.
Masz zielone? Mam.

Ogórek. Rozpoznawanie za pomocą wzroku, a następnie smaku, różnego rodzaju ogórków – kiszonego, surowego, korniszona. Dzieci oglądają ogórki i wskazują ich rodzaj, a następnie, mając zasłonięte oczy, próbują zróżnicować je za pomocą smaku. To dobry moment aby zaznaczyć, że ogórek ma kwaskowaty smak, ponieważ znajduje się w nim dużo witaminy C. Zabawę można zakończyć nazywaniem potraw z ogórków według wiedzy dzieci (mizeria, zupa ogórkowa, dodatek do sałatek lub kanapek...).

Co wiemy o ogórkach – prawda czy fałsz? Opiekun odczytuje hasła, a zadaniem dzieci jest określenie ich prawdziwości:

• ogórek jest fioletowy;
• ogórek to warzywo;
• zupa z ogórka to kapuśniak;
• ogórki kupujemy w kwiaciarni;
• mizeria to ogórki z ketchupem;
• chłodnik ogórkowy to zimna zupa z ogórków;
• ogórek kiszony jest słodki jak cukierek;
• w ogórku kiszonym ukryło się dużo witaminy C;
• warzywa wystarczy jeść raz w tygodniu;
• brak witamin jest dobry dla zdrowia.

Rozpoznawanie jabłka na rysunku. Dzieci rozpoznają jabłko na obrazku, który prowadząca odsłania małymi fragmentami. Maluchy nazywają drzewo, na którym rosną jabłka oraz miejsce, gdzie rosną jabłonie.

Rymowanka dla dzieci: Jemy owoce, jemy, bo zdrowi być chcemy! wprowadzając zróżnicowaną intonację: wolno, cicho, głośno, wolno, wysoko, nisko. To również dobra okazja aby zastanowić się nad znaczeniem przysłowia: Jedno jabłko dziennie trzyma lekarza z daleka ode mnie.

Bliżej Przedszkola nr 11/listopad 2013/Marlena Pięta-Dudek

Źródło: blizejprzedszkola.pl