Diagnoza logopedyczna:

Parasygmatyzm głosek szeregu szumiącego na głoski szeregu syczącego.

Etap terapii:

Głoska „sz” w nagłosie wyrazów.

Temat:

Utrwalenie głoski „sz” w sylabach i logotomach oraz w nagłosie wyrazów.

Cel ogólny:

Prawidłowa wymowa głoski „sz” w nagłosie wyrazów.

Cele szczegółowe:

Dziecko:
•    Wydłuża fazę wydechową, pogłębia oddech,
•    usprawnia narządy mowy, wypracowuje celowe ruchy języka i warg, wzmacnia mięśnie okrężne ust,
•    kształtuje słuch fonematyczny
•    słuchowo wyróżnia głoskę ,,sz’’ w wyrazach (nagłos)

Czas realizacji:

45 minut.

Metody:

słowna, pokazu, naśladownictwa, ćwiczeń praktycznych.

Pomoce dydaktyczne:

lustro, piórka, piłeczka ping-pongowa lub styropianowa, pionki, kostka do gry, karty pracy.

Przebieg zajęć:

1.    Powitanie. Sprawdzenie utrwalenia artykulacji w przekazanym do domu materiale językowym.

2.    Przedstawienie tematu zajęć i  przypomnienie prawidłowego ułożenia narządów mowy podczas wymawiania głoski „sz”.

3.    Ćwiczenia oddechowe: dmuchanie na kolorowe piórka, piłeczkę ping-pongową lub styropianową.

4.    Ćwiczenia artykulacyjne:
Prowadzący zajęcia umawia się z dzieckiem, że będzie włączało się do opowiadania we wskazanym momencie i  w określony sposób. Ćwiczenia przed lustrem.

Szymon bardzo lubi smakołyki. Dziś mama podała mu budyń waniliowy z sokiem malinowym. Chłopiec radośnie się uśmiechnął (rozciąganie ust w szerokim uśmiechu) i kilka razy ucałował mamę (cmokanie). Z apetytem zabrał się do jedzenia (język w kształt łyżeczki i unoszenie go do górnego wałka dziąsłowego). Część budyniu została w kącikach ust, z zapałem więc sięgnął tam językiem (przesuwanie języka od prawego do lewego kącika ust). Budyń był bardzo smaczny. Po zakończeniu jedzenia Szymon oblizał usta (przesuwanie językiem po górnej i dolnej wardze) oraz klasnął w dłonie z entuzjazmem (uderzanie szerokim językiem o podniebienie górne). Już marzy o kolejnych smakołykach.

5.    „Powtarzaj wyrazy”
Prowadzący prezentuje dziecku wyrazy zapisane w tabelce (sz, szszsz, sza, szo, szu, sze, szy, asz, osz, usz, esz, ysz, asza, oszo, uszu,esze, yszy). Jeżeli dziecko prawidłowo wymówi wyraz to rysuje w tabelce słoneczko, kwiatka lub inny obrazek – ewentualnie stawia pieczątkę. – załącznik nr 1 - tabelka

6.    „Puzzle”
Nauczyciel prosi dziecko żeby samodzielnie nazwało to, co przedstawiają rysunki. Następnie prowadzący odczytuje sylaby a dziecko łączy puzzle linią tak, by utworzyły ich nazwy. (szu – flada, sza – lik, szel – ki, szy – ja, sza- chy, szy – ba). – załącznik nr 2 - puzzle

7.    „Pary” – Memory
Kierujący zabawą układa przed dzieckiem obrazki (szuflada, szalik, szufelka, szelki, szachy, szafa, szop, szyba, szorty, szyja, szynka, szeryf), podając ich nazwy. Załącznik nr 3
Za każdym razem prosi o ich powtórzenie. Zwraca uwagę na poprawność artykulacyjną wymawianych przez dziecko słów i wydłużanie głoski „sz” w trakcie artykulacji.
Następnie prowadzący rozkłada na stole te obrazki do gry rysunkami do dołu. Proponuje wspólną zabawę na zasadzie gromadzenia par – „Memory”.

8.    „Słówka”
Prowadzący wymawia dwa słowa, np. okno – szyba, szalik – buty, stół – szafa, oko – szyja, bluzka – szorty, itp. Następnie prosi dziecko, by klasnęło w dłonie, gdy w wymawianym przez prowadzącego słowie usłyszy głoskę „sz”.

9.    „Zdania”
Prowadzący czyta zdania. Załącznik nr 4
Poleca uczniowi powtórzenie słów, w których znajdowała się głoska „sz”. Zwraca uwagę na prawidłową artykulację i wydłużanie głoski „sz” podczas wymawiania.

Ola chowa do szuflady kamyki.
Paweł podgląda ptaki w szuwarach.