Nie każdego stać na dalekie podróże, zresztą nie starczyłoby czasu, aby wszystko zobaczyć, poznać czy obejrzeć. Ale prawie wszystko można przeżyć – wystarczy wziąć do ręki książkę. Zadaniem nas- dorosłych jest to zrobić jak najwcześniej, aby dziecko mogło pokochać czytanie.

Rozbudzanie u dzieci zainteresowań czytelniczych jest jednym z najważniejszych zadań edukacyjnych. Pierwsze kontakty z książką pojawiają się najczęściej w domu i polegają na oglądaniu ilustracji oraz na słuchaniu tekstu czytanego przez rodziców. Tak powinno być, ale w rzeczywistości nie zawsze tak jest. Na podstawie własnych obserwacji, rozmów z rodzicami stwierdzam, że w większości domów dzieci przeżywają tzw. „ impas programów telewizyjnych”. Rodzice zamiast opowiadać dzieciom bajki, włączają video lub telewizor i tym samym ograniczają ich wyobraźnię, ponieważ wszystkie szczegóły dziecko może zobaczyć na ekranie. Wielokrotnie pytałam rodziców czy opowiadają lub czytają dzieciom książeczki. Odpowiedzi pokrywały się z moimi obserwacjami, rodzice z lekkim zażenowaniem odpowiadali, że nie mają czasu, że filmy są bardziej interesujące od czytania bajek, że dziecko bardzo lubi spędzać czas przed komputerem. Ale przecież na telewizji i komputerach „świat się nie kończy”. Oglądanie programów telewizyjnych, jak i kontakt z komputerem powinny pozostać w proporcjonalnym stosunku do innych rodzajów działalności dziecka. Małe dziecko pragnie bawić się, rysować, lepić, malować , słuchać bajek, opowiadań. Taką różnorodność powinni zapewnić mu jego opiekunowie.

Aby zapewnić dzieciom stały kontakt z książką- a w niejednym przypadku, jak wynika to z mojej praktyki - pierwszy, od kilku lat utrzymuję stały kontakt z Biblioteką Publiczną w Poniatowie. Wspólnie z panią bibliotekarką staramy się rozbudzać w tych najmłodszych dzieciach  zainteresowanie literaturą poprzez różnorodne działania. Podczas wyjść do biblioteki dzieci mają możliwość oglądania różnorodnych książek, nie tylko baśni, ale i książek przyrodniczych, geograficznych, motoryzacyjnych, słuchają opowiadań, baśni, również same je wymyślają, rysują i malują ulubionych bohaterów, inscenizują ulubione utwory, rozwiązują zagadki, próbują samodzielnie czytać krótkie bajeczki. Bajki często stają się ucieczką od rzeczywistości. Dziecko, które ma jakieś kłopoty, jest zmęczone przedszkolem, codziennym pośpiechem odreagowuje stres słuchając, wierząc, że wszystko dobrze się ułoży.
    
Te kontakty przynoszą założone cele:
- dzieci oswajają się z biblioteką;
- wiedzą, że można w książkach znaleźć zarówno rozrywkę jak i - potrzebne  informacje;
- uczą się właściwego obchodzenia się z książką, szacunku do niej;
- doskonalą umiejętność słuchania ze zrozumieniem;
- wyrabiają umiejętność czytania;
- kształtują nawyki czytelnicze.

Podejmuję  również „edukację” rodziców,  podczas  wspólnych spotkań z rodzicami zwracam uwagę i uświadamiam  jakie korzyści wypływają dla rozwoju dziecka z kontaktów z książkami. Na  efekty tych działań trzeba było poczekać, ale było warto. Kilkoro dzieci wraz z rodzicami zaczęło systematycznie korzystać z biblioteki, również rodzice zaczęli kupować dzieciom przy różnych okazjach nowe książki. To bardzo cieszy i zachęca do dalszych działań, bo przecież nawyk czytania i miłość do książek to kapitał, który procentuje w dorosłym życiu dziecka.

W ubiegłym roku wspólnie z panią bibliotekarką przygotowałyśmy  uroczystość pasowania na Małego Czytelnika, która została poprzedzona mini konkursem. W związku z tym przygotowałam scenariusz, w oparciu o który zostało przeprowadzone pasowanie.  Dzieci bardzo dobrze się bawiły w związku z tym przesyłam scenariusz tego zajęcia. Chcę zachęcić inne nauczycielki do przeprowadzania tego typu działań, bo to nie tylko pomoc w rozwoju dzieci, ale również dobra zabawa.

„Książka moim przyjacielem" scenariusz konkursu dla 6-latków

Cele ogólne:
- rozbudzanie zainteresowań czytelniczych wśród dzieci;
- kształtowanie motywacji do samodzielnego czytania;
- wdrażanie do poszanowania książek.