TEMAT: Marzanna - zimowa panna

Cele ogólne:
- obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie,
- zapoznanie dzieci z tradycją pożegnania zimy i nadejścia wiosny,
- rozwijanie zainteresowań otaczającym środowiskiem przyrodniczym zachodzącymi w nim zmianami,
- kształtowanie umiejętności wypowiadania się na określony temat,
- nauka wierszyka: „Marzanna”.

Cele operacyjne (dzieci):
- potrafią określić zachodzące zmiany w przyrodzie,
- stosują symbole pogody,
- znają pochodzenie tradycji topienia Marzanny,
- śpiewają piosenkę o Marzannie,
- wiedzą jak wygląda Marzanna i potrafią zaprojektować jej wygląd,
 - dbają o estetykę pracy plastycznej.

CZAS TRWANIA: 30-40 minut.

FORMA: indywidualna i z całą grupą.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: duży arkusz brystolu do zaprojektowania Marzanny, kolorowanka przedstawiająca Marzannę, krepa, klej, nożyczki, wełna, mazaki, gazety, wycinanki, plastelina, kolorowe materiały, książka z ilustracją Marzanny, płyta CD z nagraniem piosenki.

Część wstępna:

Ustalenie z dziećmi kalendarza pogody.

Część zasadnicza:

Zwrócenie uwagi na istniejącą porę roku - zimę. N. wyjaśnia, że już niedługo przyjdzie do nas nowa pora roku. N. czyta dzieciom zagadkę.
 
Przybywa do nas z daleka.
Każdy z utęsknieniem na nią czeka.
Przynosi w darze ciepło i słońce.
Towarzyszą jej ptaszki śpiewające.
Listki z pąków wyglądają,
Kwiatki płatki rozchylają,
a dzieci zawsze radośnie ją witają.   

WIOSNA

Rozmowa kierowana na temat przyjścia wiosny.

Wiosna to początek nowego cyklu życia, to pożegnanie długiej i trudnej zimy, to czas budzenia się do życia, czas zasiewów i czekania na plony. Wszyscy z niecierpliwością czekamy na wiosnę - na słońce, kwiaty, pierwsze ptaki. Dosyć mamy zimy, ciepłych ubrań. Ten kto  jest znakomitym obserwatorem, ujrzy wiosnę, usłyszy ją i poczuje. Wiosna, to przecież słońce, zielone łąki, pierwsze kwiaty, to śpiew ptaków i powiew ciepłego wiatru. Żeby tak naprawdę wiosna przyszła do nas trzeba przepędzić zimę.

Wyjaśnienie znaczenia postaci Marzanny. 

„Gawęda o zwyczaju topienia Marzanny”.

Bardzo dawno temu, gdy mróz i wiatr dokuczał ludziom, pomyśleli jak przepędzić zimę, by mogła jak najprędzej przyjść wiosna. Postanowili zrobić Marzannę. Sporządzały ją starsze dziewczęta, poświęcając na to całą noc. Dziewczęta umiały tak uformować słomę, że przypominała ludzką postać. Stroiły ją w suknię i chusteczkę na głowę. Gdy starsze dziewczęta wynosiły kukłę ze wsi, młodsze przynosiły Gaik - Maik, który przypominał nadchodząca wiosnę. Gaik - Maik - zielona gałązka lub krzaczek, też musiał być bogato przystrojony w kolorowe wstążki. Nad brzegiem rzeki dziewczęta wrzucały kukłę do wody. Gdy Marzanna została utopiona, małe dzieci wnosiły Gaik - Maik śpiewając ludowe piosenki.

Rozmowa kierowana na temat gawędy o Marzannie. Oglądanie ilustracji w książce o zwyczaju topienia Marzanny.

Nauka wierszyka:

Marzanno, Marzanno ty zimowa panno,

w wodę cię wrzucamy, bo wiosnę witamy!

Podział dzieci na grupy.
 
Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że muszą też wykonać taką Marzannę. Aby ją zrobić potrzebny jest im projekt. Zachęca dzieci do wykonania zadania w poszczególnych grupach. Zadanie dzieci polega na wykonaniu projektu zrobienia Marzanny.

4-latki: wykonują swój projekt ozdabiając kolorowankę przedstawiającą postać Marzanny.

5-latki: wykonują pracę zespołową robiąc wspólny projekt Marzanny na dużym arkuszu brystolu.
 
Zakończenie:

Prezentacja i omówienie prac dzieci. Nauczyciel dziękuję dzieciom za wykonane prace i zachęca do wykonania Marzanny na kolejnych zajęciach.

Zabawa ruchowa do poznanej piosenki „Marzanna”.

Autor: Ewa Borowicka