METODY PRACY Z DZIEĆMI

1. Czynna
2. Słowna
3. Oglądowa
4. Twórcze: Orffa, Labana, W. Sherborne
5. „Dobrego Startu” M.Bogdanowicz
6. „Dziecięca matematyka” wg. koncepcji prof. E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej
7. Pedagogika zabawy /Klanza/
8. Aktywne słuchanie muzyki Battii Strauss
9. Drama

Dzieci w wieku przedszkolnym stosunkowo łatwo poddają się działaniom wspomagającym ich rozwój. Współczesna edukacja przedszkolna kładzie nacisk na nowy styl pracy z dzieckiem. Nauczyciel traktuje dziecko jako partnera, pomaga mu w indywidualnym rozwoju. Wskazuje, w jakim kierunku rozwój ten może i powinien zmierzać. W tym celu działania edukacyjne nauczyciela powinny być skierowane na stosowanie różnorodnych metod w pracy dydaktyczno-wychowawczej. Skierowane są one na dziecko, jego wychowanie, oraz prawidłowy i wszechstronny rozwój oraz służą realizacji wyznaczonych celów zajęć.

Można wyodrębnić trzy grupy metod: oglądowe, słowne oraz praktycznego działania /czynne/. Przenikają się one wzajemnie i rzadko występują w swojej czystej postaci. Jednak niektóre z nich są dominujące w konkretnych rodzajach zajęć.

Metoda oglądowa - oparta na obserwacji i pokazie pojawia się podczas spacerów, wycieczek, czy oglądania różnego rodzaju ilustracji. Zalicza się również do niej: przykład osobisty n-la / jako wzór postępowania/; udostępnianie sztuki /utwory literackie, utwory muzyczne, dzieła graficzne oraz inne dzieła sztuki plastycznej, teatralnej i muzycznej/.

Metoda słowna - wykorzystywana jest w czasie słuchania różnego rodzaju utworów literackich i zalicza się do niej: rozmowy, opowiadania, zagadki, objaśnienia, instrukcje, uczenie wierszy, piosenek, tekstów, sposoby społecznego porozumienia, metody żywego słowa.

Metoda czynna - oparta na bezpośrednim działaniu dzieci, w skład której wchodzą: metoda samodzielnych doświadczeń (stwarzanie warunków do samodzielnej zabawy, ułatwianie nawiązywania kontaktów z otoczeniem społecznym, przyrodą i sztuką z własnej inicjatywy); metoda kierowania aktywnością (inspirowanie spontanicznej działalności przez zachętę, sugestię, radę, czy podsunięcie pomysłu); metoda zadań (inspirowanie do odkrywania nowych zjawisk, przyswajania i stosowania określonych umiejętności); metoda ćwiczeń (powtarzanie czynności w celu ich rozwoju, utrwalanie wiadomości lub postaw, a także ćwiczenie mięśni).

Dobór metod zależy od indywidualnych możliwości dzieci oraz od tego, jakie umiejętności zaplanowaliśmy kształcić w danej chwili. Zatem najlepszymi metodami są te, które aktywizują i motywują dziecko oraz umożliwiają praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy.

W codziennej pracy z dziećmi w naszym przedszkolu wykorzystuje się jeszcze inne metody, które służą wspomaganiu wszechstronnego rozwoju dziecka rozbudzając jego aktywność twórczą, zapewniając pozytywną motywację do podejmowania zadań, a tym samym rozwijając wiarę we własne siły i możliwości.

Opracowanie: mgr Magdalena Marinković

Pozostała część publikacji do pobrania poniżej.