Data: 30.05.2012

Cele główne: kształtowanie zdolności wypowiadania się w różnych technikach plastycznych w postaci prostych kompozycji; kształtowanie nowych pojęć; kształcenie koordynacji słuchowo-ruchowej, ogólnej kultury ruchu i zachowania się.

Cele operacyjne:

• Dziecko potrafi wskazać i nazwać różne części swojego ciała,
• Dziecko potrafi przeliczać w zakresie 5,
• Dziecko potrafi wykonać pracę plastyczną według instrukcji nauczyciela.

Metody:

• zabawowo – naśladowcza,
• słowna – rozmowa,
• czynna – metoda ćwiczeń.

Techniki freinetowskie: fiszki, swobodna ekspresja plastyczna i teatralna, doświadczenia poszukujące.

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa

Środki dydaktyczne: rolki po papierze kuchennym, guziki, klej, kolorowe serwetki, bibuła, piórka.

Przebieg zajęć:

1. Poznanie nowego słowa – autoportret.
Rozmowa na temat czym jest autoportret, próba wymyślenia przez dzieci różnych definicji tego wyrazu. Kierowanie dzieci na właściwy trop, podanie poprawnej definicji. Próba sylabizowania poznanego słowa.

2. Zabawy ruchowe z użyciem rolek po papierze kuchennym:

• „Lustra” -  dzieci naśladują ruchy swojego partnera w zabawie. 
• „Jesteśmy piratami” - dzieci za pomocą rolki jako lunety próbują wypatrzyć co jest za horyzontem, używają rolki jako wiosła do wiosłowania, a na końcu wykonują pirackie ciasto „rolując” rolką po dywanie.

3. „Mapa ciała” – nazywanie różnych części ciała.
Nauczyciel wskazuje różne części ciała. Dzieci nazywają je, próbują również je wskazać. Szukanie tych, które są pojedyncze i tych podwójnych.

4. Zabawy oddechowe z użyciem rolek po papierze kuchennym.
Dzieci przykładają rolki jak trąbki do ust, biorą wdech nosem i mocno wydychają powietrze ustami. Próba wydmuchiwania raz powietrze zimnego a raz ciepłego.

5. Wykonanie prostych kukiełek przedstawiających siebie.
Dzieci próbują samodzielnie odczytać fiszkę i „kupić” produkty potrzebne im do wykonania zadania. Następnie konstruują kukiełki według własnego pomysłu.

Dla chętnych dzieci zabawa w teatr.

Opracowanie: Daria Hristova