Rozumiem, że sytuacja jest dla Pani trudna o tyle, że dotyka Pani dziecko i równolegle ma Pani świadomość, że inne dzieci w grupie również mają podobne doświadczenia z chłopcem. Wyczytuję też, że ma Pani pewne informacje dotyczące rodziny chłopca i jest Pani nimi zaniepokojona. Niemniej myślę sobie, że nikt nie zna całej historii, całego oglądu sytuacji jaki się dzieje w rodzinie dziecka. Może jest tak, że rodzina mierzy się z trudnościami dnia codziennego i jest w sytuacji bezradności. Być może jest to na tyle trudna sytuacja, że rodzina nie widzi możliwości w szukaniu pomocy, jest zamknięta i nieufna wobec takich działań. Przedszkole może zawnioskować o konsultacje w poradni psychologiczno – pedagogicznej, niemniej to po stronie rodziców leży decyzja czy z tego skorzystają. Myślę też, że poza rodziną chłopca działania mogą zostać również podjęte w przedszkolu i u Pani w rodzinie. W przedszkolu Panie mogę przeprowadzać różne zajęcia dotyczące emocji, przeżywania ich, radzenia sobie z nimi, a także w trakcie konfliktu wspierać w nim dzieci i uczyć ich je rozwiązywać szanując obie strony danej sytuacji. To co Pani może zrobić dla swojej córki to wspierać ją w tym jak ona przeżywa trudne sytuacje z chłopcem, usłyszeć jej frustrację na te sytuację, a także pokazać jak może zadbać o siebie kiedy odczuwa zagrażające zachowanie ze strony chłopca (poprzez np. Mówienie mu STOP kiedy zabiera jej zabawkę lub mówienie jak się czuje kiedy chłopiec ją bije). Zdaje sobie sprawę, że to trudna sytuacja dla Pani córki – poczuć uderzenie ze strony chłopca i jeszcze wykonać wysiłek i powiedzieć o tym chłopcu. Niemniej to da chłopcu sygnał, że jego uderzenie tak wpływa na córkę, a córce doda poczucia sprawczości, że może wyrazić to co zachowanie chłopca jej robi. Jestem otwarta na to by kontynuować wspieranie tej sytuacji, jeżeli byłaby Pani zainteresowana.