CELE - dziecko potrafi:
- abstrahować poprzez wyróżnianie cech chmur i wyszukiwać podobieństwa między chmurami, a różnymi przedmiotami, obiektami
- rozumować indukcyjnie poprzez tworzenie analogii
- swobodnie wyrażać własne pomysły przed grupą
- przekształcić dowolny obiekt w „coś” zupełnie innego
- wyrazić się twórczo w formie ruchowej i plastycznej
- kreślić rytmicznie kropki do muzyki

POMOCE:
prezentacja multimedialna, płyta CD (Walc cis – mol F. Chopin, Poranek – E. Grieg), niebieskie worki foliowe na śmiecie, niebieskie kartki, kredki, kartki z konturowymi rysunkami chmur

METODY:
- Edukacja przez ruch D. Dziamska
- Synektyka – analogia personalna, kreatywne rysowanie,
- techniki twórczego myślenia - „Lista atrybutów”, „Podobieństwa” ,
- zadań stawianych do wykonania
- pedagogika zabawy KLANZA

PRZEBIEG:
1. Wprowadzenie – zabawa integracyjna „Wesoło witamy”.

2. Ogladanie prezentacji „Chmury”.

3. Rozmowa – ćwiczenia werbalne:
- „Lista atrybutów”- dzieci podają cechy chmur
- „Podobieństwa”- dzieci wyszukują podobieństwa między chmurami, a innymi przedmiotami
- jakie kształty mają chmury?
- jakie kolory mają chmury, z jakich chmur pada deszcz?

4. Analogia personalna „Jesteś chmurą” w tle muzyka „Poranek” – E. Grieg.
Wyobraź sobie, że jesteś białą, pierzastą chmurką płynącą po niebie. Wyglądasz ślicznie na tle błękitnego nieba, przemykając między promieniami słońca. Delikatny wiaterek przemieszcza chmurki w różne strony. Nie jesteś sam. Obok ciebie płyną inne białe chmurki. Jest wam dobrze razem. Pod wami przelatują ptaki. W dole wciąż zmienia się krajobraz. Płynąc, widzisz w dole piękny las, za lasem – rozległe łąki, pola z łanami zbóż. Ty beztrosko płyniesz po niebie, czujesz się radosny i bezpieczny. Kąpiesz się w promieniach słońca. Jesteś szczęśliwy. Ale nagle wiatr staje się mocniejszy, a ty powoli zmieniasz kolor. Robisz się coraz ciemniejsza i coraz cięższa. Wiatr z każda chwilą wieje silniej, szybko przegania wszystkie chmury na niebie. W dole kołyszą się gałęzie na drzewach, ludzie podnoszą głowy i patrzą z  niepokojem na niebo. Z każdą chwilą jesteś coraz bardziej ciemna, a nawet groźna. Nagle co  czujesz, że pada deszcz na ziemię. Pada i pada, a ty robisz  się coraz bardziej lekka i delikatna. Wiatr powoli słabnie. Staje się miły i przyjemny. Ty spokojnie razem z innymi chmurkami płyniesz po niebie. Płyniesz, płyniesz...

Rozmowa z dziećmi na temat:
- jaką byłeś chmurką?
- w roli jakiej chmurki czułeś się dobrze i dlaczego?

5. Rysowanie deszczu:
- rytmiczne kreślenie na kartkach papieru ręka prawą, lewą, jednocześnie obiema rękami do muzyki.

6. Zabawa muzyczno–ruchowa „Taniec chmurek” ruchowa interpretacja utworu.
Podczas wolnej części utworu dzieci stoją w miejscu, kołyszą się na boki poruszają w górze swoją „chmurkę” (zawiązany niebieski worek na śmieci), dmuchają. W części szybkiej biegają, wirują.

7. Ekspresja plastyczna – kreatywne rysowanie.
Dziecko przekształca konturowy rysunek chmury w „coś” innego.

8. Podsumowanie – prezentacja prac, nadawanie tytułów.

9. Ewaluacja.

Autor: Elżbieta Baracz