CELE OGÓLNE: rozbudzanie wrażliwości artystycznej, kształtowanie postawy twórczej dziecka,
uwrażliwienie na wysokość dźwięków, doskonalenie umiejętności gry na instrumentach perkusyjnych, rozwijanie więzi grupowych, współdziałania w dążeniu do osiągnięcia wspólnego celu.

CELE OPERACYJNE: dziecko:
   • chętnie uczestniczy w zabawach przy muzyce, właściwie reaguje na polecenia i informacje płynące od nauczyciela;
   • potrafi odróżnić wysokość dźwięków i prawidłowo na nie reaguje;
   • przejawia twórczą postawę oraz aktywność;
   • przyzwyczaja się do kontaktu z muzyką, rytmem, wykorzystując różnorodne rekwizyty;
   • przeżywa emocje związane ze słuchanym utworem muzycznym, wyraża je poprzez ruch, gest, grę na instrumentach;
   • realizuje sekwencje rytmiczne;
   • jest zintegrowane z grupą, potrafi z nią współdziałać.

METODY: aktywizujące,  problemowo-twórcza, problemowo-analityczna, ekspresji; elementy muzykoterapii, aktywnego słuchania muzyki B. Strauss.

FORMY: grupowa,  indywidualna.

POMOCE: utwór „La Raspa” („zabawa z woreczkami”),  „Taniec Cukrowej Wieszczki” P. Czajkowski, początek utworu „W grocie króla gór” E. Grieg, fragment utworów Yann Tiersen „Comptine dun aut re ete” (Amelie), instrumenty perkusyjne (trójkąty, dzwoneczki, dzwonki-rurki, klawesy, pudełka akustyczne, bębenek), papierowe gwiazdki (po 2 dla każdego dziecka).

PRZEBIEG ZAJĘCIA:

   1. Muzyczne powitanie – zabawa w oparciu o utwór „La Raspa” („zabawa z woreczkami”),
Dzieci maszerują po obwodzie koła - (robią 3 kroki), zatrzymują się i klaszczą w swoje ręce godnie z rytmem melodii (3 razy). Powtarzają całą sekwencję jeszcze 3 razy. Następnie zatrzymują się i na zmianę rytmicznie uderzają dłońmi w swoje uda i ręce. Kolejne części melodii realizują wg inwencji N. (może być klaskanie, tupanie itp.).

   2. Określanie wysokości dźwięków (utwory: „Taniec Cukrowej Wieszczki” P. Czajkowski 
i początek utworu „W Grocie Króla Gór” E. Grieg).

    
   • Dzieci najpierw słuchają dwóch utworów muzycznych, następnie określają czym się różnią. Nauczyciel stara się, aby dzieci podały określenia wysoki, niski;

   • Dopasowywanie do utworu „Taniec Cukrowej Wieszczki” P. Czajkowskiego instrumentów –dzieci wybierają spośród różnych przygotowanych przez N. instrumentów te, które wydają wysokie dźwięki i mogłyby zilustrować tę muzykę (będą to trójkąty, dzwonki – rurki, dzwoneczki).

   • Dzieci grają na wybranych instrumentach (dzwonki, dzwonki - rurki, trójkąty) cały utwór
„Taniec Cukrowej Wieszczki” P. Czajkowskiego (wszyscy realizują rytm, grają z N.).

   3. Zabawa ruchowo - naśladowcza w oparciu o fragment utworu Yann Tiersen „Comptine dun aut re ete” (Amelie). Dzieci otrzymują po dwa rekwizyty do ręki (np. po 2 gwiazdki), powtarzają dokładnie układ ruchów demonstrowany przez N.

   4. Relaksacja – „Zima” A. Vivaldi (fragment).
Dzieci leżą na matach, oddychają spokojnie i słuchają fragmentu muzyki.
N. opowiada dzieciom o tym, jak odpoczywają na miękkim, puszystym śniegu (elementy treningu autogennego).

Autor: Karolina Bagnicka