Razem się bawimy i razem pracujemy - scenariusz zajęć dla dzieci 5 letnich

Scenariusz zajęć dla dzieci 5 letnich "Razem się bawimy i razem pracujemy".
Temat:
Razem się bawimy i razem pracujemy.
Cel ogólny:
Kształtowanie umiejętności komunikatywnego wypowiadania się na temat własnych przeżyć i doświadczeń oraz wykonanych prac plastycznych.
Cele operacyjne - dziecko:
- wypowiada się na temat kolegów i wspólnych z nimi zabaw w grupie rówieśniczej
- posługuje się zwrotami grzecznościowymi: proszę, dziękuję
- utrwala schemat ciała
- opisuje wygląd zewnętrzny postaci z uwzględnieniem: jej charakterystycznych cech: koloru włosów, wyglądu ubioru, usposobienia itp.
- respektuje zasady zgodnego współdziałania, np. wykonuje przydzielone czynności, sprząta po zakończeniu pracy
- rozwija kompetencje społeczne
- współtworzy miłą i przyjazną atmosferę w grupie
Metody pracy:
słowna: rozmowa, piosenka, objaśnienia
poglądowa: pokaz, obserwacja
czynna: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń
aktywna: prezentacja, kreatywne malowanie
Formy pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa
Środki dydaktyczne: arkusze szarego papieru, mazaki, kredki, kolorowy papier, nożyczki, klej, blok rysunkowy, taśma klejąca, pudełko, znaczki - koła z wycinanek samoprzylepnych (po 4 w tym samym kolorze), płyta z nagraniem piosenki „Sam jak palec” oraz tańca „Dwa kółeczka”, odtwarzacz CD.
Organizacja przestrzeni: stoliki i krzesła są wystawione, a dywan zwinięty. Chodzi o to, aby zagwarantować dzieciom jak najwięcej miejsca do działania. W sali pozostaje tylko jeden stolik, na którym znajdują się materiały i przybory do aktywności plastycznej: szare papiery, mazaki, kredki, kolorowy papier, nożyczki, klej, blok rysunkowy, taśma klejąca.
Przebieg zajęć:
1. Nauczycielka włącza płytę z nagraniem piosenki „Sam jak palec”. Dzieci śpiewają:
Kiedy jesteś sam jak palec, sam jak palec,
świat wygląda dość ponuro i paskudnie,
bo o smutki, bo o smutki dużo łatwiej,
a o radość, a o radość znacznie trudniej.
Najlepiej razem, najlepiej razem
cieszyć się książką, piosenką, obrazem.
I z przyjacielem dzielić każdą swoją myśl,
najlepiej razem, zawsze razem tak jak dziś. [...]
2. Nauczycielka prowadzi z dziećmi rozmowę na temat ich wspólnych zabaw z kolegami i pyta: Jak czujecie się w przedszkolu? Co was cieszy? Co najchętniej lubicie robić? Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat swoich kolegów, zabaw, wspólnym działaniu z innymi dziećmi, właściwym zachowaniu się podczas zabaw oraz konieczności używania wobec siebie miłych i grzecznych słów, dzięki którym wszyscy dobrze się ze sobą czują.
3. Nauczycielka zmierza pytaniami do wyciągnięcia przez dzieci wniosku, że: będąc dobrym kolegą można oczekiwać od innych dzieci, że również będą wobec nas uprzejmi, mili i koleżeńscy.
4. Nauczycielka: Jesteście wesołą grupą dzieci, potraficie się wspaniale bawić i pracować. Proponuję wam dziś ciekawą zabawę! Zaprosimy do nas „nowe dzieci” – koleżanki i kolegów, którzy zostaną już w naszej grupie. Dzieci są zaciekawione i zdziwione: A kto przyjdzie? Co będziemy robić?
5. Nauczycielka: Zanim zdradzę wam tę niespodziankę, podzielcie się na grupy, w których będziecie pracować.
6. Dzieci siedzą w kręgu i podają sobie z rąk do rąk pudełko, z którego każdy wyjmuje kolorowe koło. Znaczki te zostają przyklejone do ubrania. Dzieci ze znaczkami w tych samych kolorach tworzą grupy.
7. Dzieci siedzą w grupach w wybranym przez siebie miejscu w sali. Nauczycielka mówi: Uwaga, tych nowych kolegów, o których mówiłam, wykonacie z papieru. Dzieci gromadzą potrzebne przybory i układają na swoich stanowiskach.
8. Pozostawiamy dzieciom swobodę w wykonaniu pracy. Nauczycielka służy radą, może zasugerować sposób wykonania postaci: jedno z dzieci kładzie się na szarym papierze, a pozostałe – obrysowują kontur jego sylwetki; następnie należy dorysować brakujące elementy postaci i ubrać ją według własnych pomysłów.