Cele ogólne:

- Poznanie oraz wzbogacanie wiadomości dotyczących przestrzeni kosmicznej,
- Rozwijanie aktywności twórczej, wyobraźni, zdolności swobodnego wypowiadania się poprzez udział w zajęciach.

Cele szczegółowe:

 

Dziecko:

- potrafi wypowiadać się swobodnie na postawie opowiadania,
- poszerza wiadomości o kosmosie i słucha ich z zaciekawieniem,
- projektuje rakietę z figur geometrycznych,
- wie, że nie należy się z nikogo wyśmiewać
- prawidłowo posługuje się liczebnikami porządkowymi i  przelicza w zakresie 1-7.

Metody pracy (klasyfikacja K. Kruszewski):

•    Słowna
•    Oglądowa
•    Praktycznego działania

Formy pracy:

•    Indywidualna
•    Grupowa
•    Zbiorowa

Środki dydaktyczne:

- zdjęcia astronoma,
- globus, lampka,
- rysunek planet,
- wiersz ,,Wstaje dzień” Beaty Gawrońskiej,
- historyjka obrazkowa do opowiadania,
- kartoniki z konkretną ilością oczek, 7 różnych kosmonautów, 7 rakiet,
- figury geometryczne.

Przebieg zajęć:

1. ,,Noc i dzień” – zabawa orientacyjno- porządkowa. Na hasło dzień! Dzieci poruszają się po sali w dowolny sposób. Na hasło noc!- kładą się na dywanie i leżą nieruchomo, aż do momentu, aż pojawi się hasło dzień!
2. ,,Wstydliwe gwiazdy”- słuchanie opowiadania  Grzegorza Kasdepke (z pomocą historyjki obrazkowej). Rozmowa na temat opowiadania – dzieci swobodnie odpowiadają na pytania.
-Czym zajmuje się astronom?
- Co przydarzyło się astronomowi z opowiadania?
- Dlaczego ubyło gwiazd na niebie?
- Z jakiego powodu gwiazdy się chowały?
- Kto spowodował zamieszanie i dlaczego?
- Jak myślicie, dlaczego astronom uważał, że koledzy będą się z niego śmiać?
- Dlaczego nie wolno śmiać się z innych ludzi?
- Co może oznaczać słowo gwiazdy?
- Czy wiecie jaka jest największa planeta? (Słońce)
- Czy wiecie kto krąży wokół Słońca?
- Kto odkrył tę zasadę? Polski astronom Mikołaj Kopernik. W Toruniu jest olbrzymie planetarium, gdzie przez lunetę można obserwować gwiazdy.
3. ,, Wstaje dzień” – wiersz Beaty Gawrońskiej – zabawa z chustą animacyjną do wiersza. Jedno chętne dziecko siada w siadzie skrzyżnym na środku chusty- to słońce. Pozostałe wraz z nauczycielem chwytają chustę i idą kilka okrążeni w koło z recytacją:
Mija nocka długa, szary widać cień.
Słońce do nas mruga, będzie nowy dzień.
Na słowo dzień wszyscy cofają się ciągnąc chustę – dziecko w środku obraca się jak bączek.
4. Doświadczenie z globusem- nauczyciel pokazuje dzieciom jak na kuli ziemskiej wstaje i zachodzi słońce.
5. ,,Bal planet” – zabawa bieżna- nauczyciel –słońce stoi na środku hula –hop, dzieci- gwiazdy na hasło nauczyciela w prawo czy w lewo, trzymając się za ręce, poruszają się w prawo lub w lewo. Na hasło spadające gwiazdy obracają się wokół swojej osi z rozpostartymi rękami i opadają w dół.
6. Ćwiczenia matematyczne- ,,Kosmonauta” – prawidłowe posługiwanie się liczebnikami porządkowymi. Nauczycielka przedstawia siedem sylwet kosmonautów pokolorowanych w różne kolory.
•    Kosmonauta idzie dróżką i przytupuje jedną nóżką,
•    Klaszcze w ręce raz i dwa, podskakuje: hop sa, sa,
•    Już w rakiecie prosto siada, kiwa głową na sąsiada,
•    Ster rakiety w ruch już wprawia,
•    Choć to wcale nie zabawa i rakieta się unosi bo ją ładnie o to prosi.
•    Jako pierwszy do rakiety wsiada kosmonauta niebieski. ( wyznaczone dziecko przypina do rakiety kosmonautę),
•    Jako drugi wsiada zielony, a tuż za nim już czerwony kosmonauta.
•    Jako czwarty wsiada kosmonauta ubrany w rękawiczki, a jako piąty z żółtymi okularami, a jako szósty co ma buty nie do par, a na końcu siada jako siódmy ten co ma nos zakrzywiony.