Czerwony kapturek zbiera kwiaty.

Narrator: W niewielkiej chatce w lesie mieszkała wraz ze swoją mamą śliczna dziewczynka. Mama uszyła jej czerwony płaszczyk i czerwoną czapeczkę, dlatego wszyscy nazywali ją Czerwonym Kapturkiem.

Piosenka: „Leśna muzyka” Nowa Era

Narrator: Na końcu lasu mieszkała bardzo schorowana babcia Czerwonego Kapturka. Mama poprosiła córkę, aby zaniosła jej w koszyczku jedzenie i lekarstwa. Dziewczynka bardzo chętnie się zgodziła, bo kochała swoją babcię. Mama przygotowała koszyk pełen smakołyków dla babci i wręczyła go Kapturkowi. Poprosiła dziewczynkę, aby pilnowała się drogi i nie rozmawiała z nieznajomymi. Kapturek obiecał mamie że nie zboczy z drogi.

Piosenka: „Leśne duszki” Nowa Era

Narrator: Czerwony Kapturek z radością wyruszył w drogę, wiodącą przez las, towarzyszył jej tylko świergot ptaków i śpiew duszków leśnych.

Piosenka Czerwonego Kapturka (płyta Nowa Era)

Narrator: Dziewczynka postanowiła nazbierać poziomek i malin dla babci. Dlatego zeszła z wyznaczonej dróżki i poszła na leśną polanę. Nagle spostrzegła, iż zza krzaka leśnych malin wyjrzał jakiś dziwny stwór. Kapturek przestraszył się zwierza, ale nie uciekł.

Piosenka wilka: „Entliczek pentliczek” (płyta Nowa Era, trzylatki, część 2)

Wilk: Dzień dobry! Dokąd idziesz tak sama, dziewczynko?

Czerwony Kapturek: Do schorowanej babci, która mieszka sama w lesie.

Narrator: Usłyszawszy to wilk pożegnał się w pośpiechu z Kapturkiem, ukłonił się i zniknął gdzieś w głębi lasu. Dziewczynka nie przejmując się dziwnym zachowaniem zwierza, wróciła do zbierania poziomek i malin. W tym samym czasie przebiegły wilk dotarł do chatki babci, którą miał zamiar pożreć. Zapukał do drzwi i udając cieniutki głos Kapturka wszedł do domku, po czym połknął babcię w całości. Wilk szybko naciągnął na głowę babciny czepek i wskoczył do łóżka. Nakrył się pierzyną i czekał na dziewczynkę, aby też ją pożreć. Po chwili usłyszał, że Kapturek zbliża się do chatki, nucąc pod nosem wesołe melodie.

Pukanie do drzwi.

Wilk (cienkim głosem): Kto tam?

Kapturek: Babciu, babciu, to ja, twoja wnuczka, Czerwony Kapturek.

Wilk: Wejdź proszę do środka.

Kapturek: Ojej, babciu! Dlaczego masz takie wielkie oczy?

Wilk: Żebym cię lepiej widziała, moje dziecko.

Kapturek: A dlaczego masz takie wielkie uszy, babciu?

Wilk: Żebym mogła cię lepiej słyszeć, kochanie.

Kapturek: A dlaczego masz takie wielkie ze… ze… zębbbyy?

Wilk: Żeby cię zjeść!!!

Narrator: Wilk otworzył swoją wielką paszczę i zjadł małego Kapturka w całości. Pan Gajowy właśnie przechodził obok chatki i usłyszał hałas w domku babci. Pobiegł sprawdzić co się dzieje.

Gajowy wpada do chatki.

Pan Gajowy: Wilk w łóżku babci? Połknąłeś babcię i jej wnuczkę!

Narrator: Pan Gajowy czym prędzej rozpruł brzuch wilka, a z niego wyskoczył Kapturek i jego ukochana babcia.

Babcia i kapturek się przytulają, dziękują Gajowemu.

Babcia: Kochane dzieci, pamiętajcie, że nie wolno rozmawiać z nieznajomymi, bo różnie się to może skończyć!

Piosenka na zakończenie: „Tęcza nad łąką” Nowa Era – trzylatki.

Opracowanie: Iwona Płomińska