Powitanie – Serdecznie witamy, pięknie się kłaniamy i na nasze przedstawienie dzisiaj zapraszamy. Choć jesteśmy mali, czasem się mylimy – to prosimy o życzliwość i wesołe miny.
(wchodzi Zima - ubrana w białą sukienkę)
   
Piosenka: „Przyszła zima biała”

Zima: Jestem Zima, zła królowa –śniegiem sypać już gotowa.
Zwołam moich pomocników: mróz, śnieżynki i sopelki,
bo roboty jest bez liku, kraj jest przecież taki wielki!
(woła)
Hej, maleńkie sople lodu ,
Hej, śnieżynki delikatne – mrozie miły przyjacielu chodźcie do mnie...
(wchodzą pomocnicy zimy)

Śnieżynki: My Śnieżynki tańcząc na wietrze, blaskiem iskrzymy powietrze....
Cicho spadamy w dół –srebrzymy połać pól.

Sopelki: Wodę w lód zamieni- sople srebrne stworzy.
Piękne, delikatne – mróz, wielki czarodziej.

Mróz: Skuję lodem rzeki, sypnę szronem w oczy,  na szybach wymaluję ogród przeuroczy.                                    

Każdy się mnie lęka, wkłada ciepłe buty, czapkę, rękawiczki              

czy w styczniu, czy w lutym.

Piosenka: „Stała pod śniegie ...”

Choinka: Me gałązki drżą na wietrze, mroźne dzisiaj jest powietrze...
Igły całe w śniegu białe – słońca nie ma wcale...

Piosenka: „Dobre zwyczaje”

Słońce: Mymi promykami i uśmiechem szczerym niosę ludziom radość  w ten zimowy czas – choć sił mam niewiele i mróz straszy was...

Miś: Kto mnie budzi? Kto tak drży? Może to wilk strasznie zły?
Hej! Zajączku, co się dzieje?
W śniegu dzisiaj lasy, knieje...
Skryj się w jamie, czekaj wiosny wszak nadejdzie czas radosny!

Zajączki: Zimno jest zajączkom w ten okrutny czas.
Może przyjdą dzieci i nakarmią nas.
(wchodzą dzieci, niosą marchewkę i sianko dla zwierząt leśnych)

Dzieci: Chodźmy wszyscy – zapytamy, długo jeszcze                     

czekać mamy aż odejdzie zima zła?
(idą do Zimy)

Zima: W mym królestwie witam dzisiaj miłych gości.
Mówcie, co was przywiodło do mych posiadłości!

Dziecko I: Królowo przepiękna, bardzo cię prosimy,
Żebyś miała litość dla leśnej zwierzyny!

Dziecko II: Wróblom marzną łapki, a zajączkom brzuszki,
gawrony wydziobują spod śniegu okruszki...

Dziecko III: Hej! Zimo niedobra przestań śniegiem prószyć,
bo dziadziowi marznie nosek, a babuni uszy!

Zima: Przepraszam! Przepraszam! Wcale nie wiedziałam,                  

że zwierzętom i ludziom tak nadokuczałam.
Wstydzę się okrutnie i szczerze przyrzekam, że odejdę od was
w marcu, na wiosnę poczekam!
Ale gdy słoneczko będzie słabiej grzało - powrócę do was i znów będzie biało!

Autor: Ewa Stanek