Scenografia: symboliczna flaga Polski, mapa Polski z symbolami narodowymi: godłem i flagą, napis Polska to moja Ojczyzna;

Występujący: grupa dzieci 5-6-letnich
 
Cele operacyjne:
Dziecko:

• Rozwinie poczucie przynależności do narodu,
• Poszerzy wiedzę na temat własnej ojczyzny,
• Pozna część polskiej historii / historia niepodległości,
• Zrozumie, jak doniosłymi świętami są święta państwowe,
• Pozna pieśń legionów,

Przebieg uroczystości:

Piosenka „Warszawianka”

[W tle słychać pisk orła / przelatuje orzeł / orzeł towarzyszy całemu występowi]

Wiersz „11 Listopada”:

Dzisiaj wielka jest rocznica:

Jedenasty Listopada!
Tym, co zmarli za ojczyznę

Hołd wdzięczności Polska składa.
   
Im to bowiem zawdzięczamy
Wolność, mowę polską w szkole,
To, że tylko z ksiąg historii
Poznajemy dziś niewolę.

Uroczyście biją dzwony
W mieście flagi rozwinięto
I me serce się raduje
Że obchodzę polskie święto.

Fragment „Warszawianki”.

[Na ekranie żołnierze / wszystkie dzieci maszerują.
Pisk orła przelatującego / dziecko leci jako orzeł.
Orzeł może mieć skrzydła w kolorach flagi, które potem zaborcy zagarną.]

Narrator I:

Kiedyś, bardzo dawno temu, przed wieloma laty,
Miała Polska kłopot z sąsiadami trzema.
Zabrali nam ziemię i krzyczą:
„Nie ma Polski, nie ma!”

Legenda o białym Orle z płyty: do momentu „czuliśmy się bezpiecznie”.

[Zaciemniamy salę; orzeł jest oświetlony przez lampkę.]

Narrator II:

Aż w końcu ze wschodu nadciągnęła większa od niego i silniejsza Rosja. Orzeł obniżył lot, gdy niebawem na niebie pojawiły się kolejne mocarstwa: Austria i Prusy. Biały orzeł rozpostarł skrzydła, walczył z całych sił, wreszcie opadł na ziemię. Trzy mocarstwa uwięziły Białego Orła.

Narrator I:

Podzieliły nasz kraj między sobą. Polska zniknęła z mapy świata. Nie było jej na mapie przez 123 lata niewoli.

Piosenka; refren śpiewany przez dzieci: „123 - tyle lat w niewoli, 123 - tyle lat to boli”

Dziecko:
Ale Polacy bardzo kochali swój kraj
I mimo, iż nie było go na mapie,
Mieli go w swoich sercach.

[Rodzina siedzi przy stole.  Rodzice uczą dzieci.

Mama pyta. Najpier odpowiada syn, później córka, później rodzeństwo razem, ostatnie zdanie cała grupa.]

„Katechizm polskiego dziecka” Władysława Bełzy:
Kto ty jesteś?
Polak mały!
Jaki znak twój?
Orzeł biały!
Gdzie ty mieszkasz?
Między swymi!
W jakim kraju?
W polskiej ziemi!
Czym ta ziemia?
Mą ojczyzną!
Czym zdobyta?
Krwią i blizną!
Czy ją kochasz?
Kocham szczerze!
A w co wierzysz?
W Polskę wierzę! / to mówią wszyscy głośno

Polonez As-dur Chopina

[Taniec z chustkami]

Dziecko:

Polska długo próbowała odzyskać niepodległość
ale było to bardzo trudne…
Biały orzeł próbował szybować,
ale nie mógł się podnieść...

Piosenka ,,Biały orzeł wzbić się nie może”:
Biały orzeł wzbić się nie może
Biały orzeł nie może się wzbić
Ach jak smutny jest głos,
Tylko piszczy, lecz jego głos.

Dziecko:
Polacy dzielnie stawiali opór,
Walczyli wzniecając powstania
we Włoszech powstały polskie legiony.

Piosenka „Legiony”:
1. Legiony to żołnierska nuta,
Legiony to straceńców los,