Scenariusz zajęcia z zakresu rozwijania umiejętności emocjonalnych 

Grupa dzieci 3, 4 – letnich 

Temat zajęć: Strach ma wielkie oczy. 

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności radzenia sobie z uczuciami. 

Cele operacyjne: 

Dziecko: 

- ogląda teatrzyk sylwet 

- odpowiada na pytania do obejrzanego teatrzyku 

- w umówiony sposób reaguje na przedstawiona sytuację 

- potrafi dokończyć zdanie logiczną wypowiedzią 

- właściwie rozpoznaje emocje przedstawione na zdjęciu 

Metody: 

- słowne: rozmowa 

- czynne: zadań stawianych 

- oglądowe: teatrzyk sylwet 

Formy pracy: zbiorowa, indywidualna 

Środki dydaktyczne: sylwety postaci do teatrzyku: chłopiec z miną wesołą i smutną, dziewczynka z wesołą miną, balonik niebieski nadmuchany i pęknięty, balonik różowy nadmuchany; akompaniament muzyczny, nadmuchany balon, szarfa dla każdego dziecka, arkusz szarego papieru, gazety i czasopisma, nożyczki, klej, zdjęcia wycięte z gazet pokazujące ludzi w różnych nastrojach 

Przebieg: 

1. Rozmowa kierowana 

Nauczycielka rozkłada na środku koła obrazek emotki z wystraszoną miną pocięty na mniejsze elementy. Wskazane dzieci układają obrazek w całość. Grupa nazywa przedstawioną emocję, opisuje wygląd emotki (duże oczy, otwarta buzia). Nauczyciel pyta dzieci: Czy wy odczuwacie strach? Czego się boicie? W jaki sposób można pokonać swój strach, np. przed ciemnością, a przed burzą? Jak myślicie, co oznacza powiedzenie „Strach ma wielkie oczy?” 

2. Zabawa dydaktyczna „Strach i zwierzęta” 

Nauczycielka mówi dzieciom, że zwierzęta również się boją i mają swoje sposoby na strach. Następnie zawiesza na tablicy ilustracje zwierząt: jeż, struś, ryba najeżka w naturalnych sytuacjach oraz gdy są wystraszone. Dzieci dobierają w pary obrazki zwierząt i opisują ich zachowanie podczas odczucia strachu (jeż zwija się w kłębek, struś schyla nisko głowę, najeżka nadyma się). 

3. Zabawa ruchowa naśladowcza „Boję się” 

Nauczycielka proponuje dzieciom zabawę ruchową podczas, której będą naśladować zwierzęta z demonstrowanej przez prowadzącą ilustracji – jeż: czworakowanie/przysiad skulny z nisko schowaną głową, struś: chodzenie z wymachiwaniem na boki rękoma zgiętymi w łokciach „skrzydełka”/zatrzymanie się i wykonanie skłonu do przodu, ryba: chodzenie z wymachem ramion prosto i na boki „pływanie”/zatrzymanie się i nadymanie policzków. 

4. Praca plastyczna „Portret zabawnego stracha” 

Dzieci w kole kolejno losują z koszyka po jednym kolorowym elemencie budowy „stracha” (noga, nos, ręka, usta). Siadają przy stolikach, na których leży kartka A3 z narysowanym kołem, w środku którego są naklejone ruchome oczy. Dzieci przy swoich stolikach wykonują wspólny portret stracha doklejając wylosowane elementy i kolorując wspólnie koło. 

Opracowała: Iwona Małek