Cele ogólne:

• rozpoznanie i nazwanie uczucia strachu,
• wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa.

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• rozmawia na temat poznanej baśni,
• bierze udział w wywiadzie,
• dzieli się sytuacjami lekowymi i uczy się je przezwyciężać,
• wykonuje kukiełkę,
• uczestniczy w przedstawieniu kukiełkowym (jako odtwórca lub widz).

Formy pracy:

• indywidualna,
• grupowa,
• zbiorowa.

Metody pracy:

• słowne: rozmowy, odpowiadanie na pytania, swobodne wypowiedzi, wywiad
• techniki dramowe,
• twórczość artystyczna,
• aktywność ruchowa. 

Środki dydaktyczne:

• Obrazki przedstawiające emocje, tekst baśni Braci Grimm pt. „Jaś i Małgosia”, papier kolorowy, blok rysunkowy, kredki, plastelina, nici, włóczki, tkanina, klej, nożyczki, elementy choreografii (drzewa, piernikowy domek, stół, krzesło, piec), kontury Jasia, Małgosi i Baby Jagi, kart pracy.

Przebieg zajęć:

Czytanie baśni braci Grimm pt. „Jaś i Małgosia”

• N. czyta dzieciom baśń Braci Grimm pt. „Jaś i Małgosia”.

Rozmowa na temat baśni- wywiad z Jasiem i Małgosią? 

• N. zostaje dziennikarzem a chętna para dzieci będzie Jasiem i Małgosią. N. zadaje pytania odnoszące się do baśniowej sytuacji. Dzieci odpowiadają na zadawane pytania, np.:

Jak się nazywacie?

Co robiliście sami w lesie?

Co czuliście, gdy błądziliście sami w lesie?

Co tam zobaczyliście?

Kto wyszedł z piernikowego domku?

Jak było w domku Baby Jagi?

Jaka była czarownica?

Jak się wydostaliście z chatki?

• N. i wybrane dzieci zamieniają się później rolami dziennikarza oraz Jasia i Małgosi. Po zakończeniu zabawy dzieci spośród obrazków przedstawiających emocje wybierają ten, który najbardziej pasuje do uczuć Jasia i Małgosi podczas błąkania się po lesie i uwięzieniu przez czarownicę. Wyodrębniają uczucie strachu, nazywaj je i przyczepiają obrazek na tablicy. 

Zabawa ruchowa- „Baba Jaga patrzy”.

• Jedno dziecko zostaje Baba Jagą i staje pod ścianą, obrócone plecami do dzieci. Pozostałe osoby stają po drugiej stronie sali i próbują podejść do Baba Jagi, by ja złapać. Na słowa wypowiedziane przez Baba Jagę: „Baba Jaga patrzy!” Baba Jaga odwraca się w stronę dzieci. Wtedy pozostali stają w bezruchu. To dziecko, które się poruszy odpada. Baba Jaga znów się obraca do ściany, a pozostałe dzieci podbiegają bliżej niej, aż ona nie wypowie ponownie hasła. Osoba, która dotrze do Baba Jagi zamienia się z nią rolami.

Kiedy ja się strasznie bałam- dzielenie się doświadczeniami

• N. rozmawia z dziećmi na temat: Co to jest strach? Dzieci dzielą się swoimi doświadczeniami, kiedy to one bardzo się bały. Oceniają, czy jest to uczucie pozytywne czy negatywne. Dzieci rozmawiają z N. na temat jak radzić sobie ze strachem, nie lekceważy przytoczonych przykładów- w zależności od lęków uspokaja i dodaje poczucia bezpieczeństwa, dostarcza rad jak radzić sobie ze strachem (np. w przypadku strachu przed stworami z szafy, spod łóżka zachęcenia do sprawdzenia z rodzicem co w jest w szafie, pod łóżkiem; wyobrażanie sobie przyjaznych stworków itp.) 

Wykonywanie kukiełek

• Dzieci wykonują pracę plastyczno- techniczną tworząc swoje kukiełki bohaterów baśni. Dobierają się w grupy- każda osoba z grupy wykonuje jedną z postaci, doczepiając ja do długiego patyczka.

Teatrzyk- Odgrywanie scenek z bajki.