Temat: My się zimy nie boimy.

 

Cele ogólne:

- nazywanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy,
- rozwijanie umiejętności słuchania ze zrozumieniem,
- rozwijanie umiejętności poprawnego wypowiadania się,
- nazywanie części ciała,
- dopasowywanie różnych części garderoby do odpowiedniej części ciała,
- rozwijanie poczucia rytmu oraz umiejętności wokalnych,
- poszerzenie doświadczeń plastycznych.

 

Cele szczegółowe:

dziecko:
- nazywa zjawiska atmosferyczne występujące w zimie,
- ze zrozumieniem słucha opowiadania,
- wie, dlaczego miś się przeziębił,
- nazywa i wskazuje poszczególne części ciała i elementy garderoby, kojarzy je ze sobą,
- wie, jak należy się ubrać w zależności od pory roku i pogody,
- orientuje się w schemacie własnego ciała,
- reaguje na sygnał dźwiękowy,
- rozwija się ruchowo,
- prawidłowo posługuje się przyborami plastycznymi,
- stara się estetycznie wykonać pracę plastyczną.

Metody:

- Słowna: rozmowa, słuchanie opowiadania z sylwetą , instrukcje i objaśnienia nauczycielki;
- Oglądowa: ilustracja, pokaz;
- Czynna: zadań stawianych dzieciom do wykonania, samodzielnych doświadczeń;

 

Formy:

- indywidualna,
- zbiorowa,
- grupowa.

 

Środki dydaktyczne:

 

Opowiadanie U. Piotrowskiej „Miś Anatol jest chory”, sylweta misia Anatola, sylweta chłopca i dziewczynki, wycięte elementy garderoby, nagranie piosenki „Sanna”, nagranie spokojnej melodii, biała farba, klej, niebieskie kartki, wycięta sylweta okna.

Przebieg zajęć:

1.Wspólne przywitanie piosenką „Wszyscy są, witam Was”.

2. Rozmowa z dziećmi na temat obecnej pory roku, wspólne ustalenie jakie zjawiska atmosferyczne mogą występować o tej porze roku (z wykorzystaniem ilustracji).

3. „Miś Anatol jest chory” – opowiadanie nauczycielki z użyciem sylwety.
N: Przedszkolaki, słyszycie, kto tak mocno kicha?
N-lka pokazuje dzieciom sylwetę Misia Anatola.
N:Dzien dobry Misiu. Przywitajmy się dzieci.
N: Misiu, dlaczego jesteś smutny?
M: Taki chory jestem dzisiaj
N: Co cię boli?
M: Gardło, brzuszek, od rana mam katar i kicham.
N: Co się stało, jak do tego doszło?
M: No właśnie! Zaraz o tym opowiem, ale najpierw muszę wytrzeć nos.
Obudziłem się dzisiaj dość wcześnie. W sali była tylko pani Karolinka, która ścierała stoliki i otworzyła szeroko okno, żeby wywietrzyć. Zobaczyłem piękne słońce, więc pomyślałem, że wróciło lato, wdrapałem się na parapet i wygodnie na nim usiadłem. Słońce świeciło, ale było bardzo zimno. W tej chwili przyleciał wiatr. Zaśmiał się, i tak wiuuu... owinął się dookoła mnie, okręcił i tak dmuchnął, że aż spadłem z parapetu. Uciekłem do swojego kącika i trząsłem się z zimna. I zaraz potem ten okropny katar...
N: Misiu, a czy chociaż miałeś na sobie swój ciepły kubraczek ?
M: Nie! Nie miałem też czapki, ani rękawiczek. Później założyłem ten ciepły szal, który pożyczyły mi lalki. Brr... Jak mi zimno!
N: Nie martw się Anatolu . Pomożemy ci i szybko wyzdrowiejesz.
Teraz cię położę do wózeczka, a później dostaniesz herbaty z sokiem malinowym, pomyślimy także o ciepłym ubraniu dla ciebie, abyś się więcej nie przeziębiał.

4. Rozmowa kierowana na podstawie wysłuchanego opowiadania?
- Jak myślicie, dlaczego miś Anatol, zachorował? Dlaczego miał katar?
- O czym zapomniał Anatol?
- Czy potraficie powiedzieć, jak należy się ubierać zimą, kiedy chłód na dworze?

5. Zabawa dydaktyczna „Ubierz chłopca i dziewczynkę”. Dzieci mają za zadanie, wybrać odpowiednią do zimy część garderoby i nakleić ją na prawidłową część ciała chłopca/ dziewczynki (przygotowane sylwety).

6. Zabawa ruchowa do piosenki „Sanna”