Jesienna słota – autor Iwona Kowalik

Idzie przez pola jesienna słota.

Niesie ze sobą kałuże i błota.

Deszczyk mży, kapie, siąpi i leje,

wiatr dookoła gwiżdże i wieje.

Mgła z lekka otula świat cały,

choć to jeszcze nie zima

cały robi się biały.

Idzie, idzie jesienna słota.

Człapie i chlapie, człapie i chlapie

deszcz w swe zmarznięte dłonie łapie.

Dmucha i chucha, dmucha i chucha

To już jesienna jest zawierucha.

Tak oto złote barwy jesieni

w smutek szarości słota zamieni.

Scenariusz zajęć dla dzieci 3 i 4 letnich

Temat : Zabawy z jesienna pogodą – wykorzystanie instrumentów muz. Oraz aktywnych form i metod w poszerzaniu wiedzy i zainteresowań przyrodniczych.

Cele główne:

- utrwalanie wiedzy na temat typowych zjawisk jesiennej pogody,

- stwarzanie sytuacji sprzyjających aktywizowaniu myślenia,

- rozwijanie wrażliwości na zmiany tempa i dynamiki,

- kształtowanie twórczego myślenia,

- kształtowanie wrażliwości i kreatywności muzycznej i poczucia rytmu,

- rozwijanie koordynacji ruchowej ,

- ćwiczenie percepcji, pamięci i uwagi

Cele szczegółowe:

dziecko:

- wypowiada się na tematy związane z jesienną pogodą,

- bierze aktywny udział w zabawach na miarę swoich możliwości,

- naśladuje zjawiska pogodowe ruchem, instrumentami oraz  niekonwencjonalnymi przedmiotami,

- określa nastrój, tempo, dynamikę w muz oraz reaguje na ich zmiany ruchem,

- uczestniczy w twórczym tańcu,

- rozpoznaje odgłosy charakterystyczne dla jesieni.

Metody:

słowne: rozmowa kierowana, objaśnienia i instrukcje,

oglądowe: obserwacja, pokaz

czynne: zadań stawianych dzieciom do wykonania, metoda ćwiczeń, metoda zabawowa,

aktywizujące: ekspresja ruchowa i muzyczna, metoda aktywnego słuchania Bati Strauss, metoda wg  eurytmii Rudolfa Steinera, elementy metody ruchowej ekspresji twórczej R. Labana, technika pracy z wykorzystaniem ruchu, rytmu i muzyki Carla Orffa.

Formy pracy:

- praca z całym zespołem, w grupach oraz indywidualna.

Środki dydaktyczne: