Z ziemi włoskiej do Polski - scenariusz zajęć dydaktycznych w grupie 4-5 latków

Z ziemi włoskiej do Polski - scenariusz zajęć dydaktycznych w grupie 4-5 latków
5.0
2 oceny
Oceń

„Z ziemi włoskiej do Polski” – blok integralny.

To nie tylko historia dwóch narodów, to przede wszystkim przypowieść o wartościach, które łączą nas jako ludzi.

TREŚCI PROGRAMOWE:

 

- rozpoznawanie godła i barw narodowych  - rozumienie pojęcia „ojczyzna”;
- interesowanie się życiem ludzi w innych krajach i obszarach klimatycznych;
- pojmowanie różnic występujących między ludźmi na świecie: zwyczaje, kultura, folklor oraz język, którym się posługują;
- uczestniczenie w zabawach i zajęciach zmierzających do rozwijania procesów poznawczych;
- nabywanie umiejętności kolejnego wypowiadania się podczas rozmów z całą grupą, uczenie się słuchania swoich kolegów;
- uczenie się używania zwrotów grzecznościowych w określonych sytuacjach: dzień dobry, do widzenia, proszę, dziękuję, przepraszam (również w języku włoskim);
- oglądanie dzieł plastycznych znanych twórców – analiza ich treści: wykorzystana technika wykonania, rozplanowanie;
- próby wykonania prac plastycznych w małych zespołach (pomoc nauczyciela przy podziale zadań wśród dzieci i zorganizowaniu warsztatu pracy);
- dokładne wykonywanie podejmowanych czynności i zadań;

 

CELE:


Dzieci powinny:


- znać swoją przynależność narodową i symbole narodowe: flaga, hymn;
- rozpoznać na mapie Europy – Polskę i Włochy;
- używać zwrotów grzecznościowych: dzień dobry, do widzenia, - proszę, dziękuję, przepraszam (również w języku włoskim: Buon giorno, Arrivederci, Per Favore, Grazie, Prego);
- określać kolory flagi włoskiej (zielony, biały, czerwony);
- nazywać miasta włoskie: Rzym, Wenecja i Piza oraz ich - charakterystyczne budowle, tradycje lub zwyczaje;
- obejrzeć reprodukcje dzieł wielkich artystów włoskich: Leonardo da Vinci i Michała Anioła;
- dostrzegać powiązania Polski z Włochami: Papież – Polak, Legiony - Polskie we Włoszech, „włoszczyzna” od Królowej Bony;
- nazywać tradycyjne włoskie potrawy: pizza, spaghetti, risotto, lody włoskie;
współpracować w grupie i odczuwać radość ze wspólnej zabawy;

METODY PRACY:


- podające: rozmowa, objaśnienia, opis;
- eksponujące: pokaz, obserwacja;
- problemowe: zadań stawianych do wykonania;
- praktyczne: samodzielnych doświadczeń;
- pedagogika zabawy.

FORMY PRACY:


z całą grupą, zespołowa i indywidualna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:


mapa Europy;
flagi: Polski, Włoch i UE;
plansze i zdjęcia z włoskimi budowlami: Koloseum, Bazylika św. Piotra, kanały i mosty weneckie, Kampanila w Pizie i Krzywa Wieża w Toruniu oraz reprodukcje dzieł Leonardo da Vinci i Michała Anioła;
płyty CD i kasety magnetofonowe z melodiami włoskimi, hymnem narodowym, muzyka z pedagogiki zabawy i magnetofon;
paszporty europejskie;
maski weneckie;
włoszczyzna, makaron spaghetti i lasagne, ryż, kartony od pizzy, wafelek do lodów;
okrągłe tektury, kolorowa masa solna;

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Przywitanie dzieci i zaproszenie ich do wysłuchania utworu w pozycji stojącej. Z magnetofonu słychać hymn polski, nauczycielka śpiewa wraz z nagraniem. Po wysłuchaniu dzieci siadają i odpowiadają na pytania co wysłuchały? Nauczycielka wyjaśnia krótko historię powstania hymnu – Legiony Polskie we Włoszech, które miały dotrzeć „z ziemi włoskiej do Polski”, aby pomóc w odzyskaniu niepodległości.

 

2. Zaproszenie do odbycia podróży do Włoch.

Na mapie dzieci wskazują Polskę – kraj, z którego wyruszają i Włochy – cel podróży. Nauczycielka rozdaje dzieciom paszporty europejskie. Wybierają nowoczesny środek transportu – samolot i przy muzyce z pedagogiki zabawy wyruszają w podróż. Po wylądowaniu dzieci witają się  w kole słowami „Buon giorno” i wklejają do paszportów flagi Włoch (nauczycielka zwraca uwagę na podobieństwo barw narodowych – biel, czerwień i dodatkowo kolor zielony oraz ich układ).

 

 

Twoje uwagi i pomysły

Tagi