CELE OPERACYJNE:

Dziecko:

• podaje rozwiązanie zagadki słownej (książka) czytanej przez nauczyciela;
• odpowiada na pytania nauczyciela zainspirowane wierszem inscenizowanym przez nauczyciela;
• reaguje ruchem na zdania prawdziwe i nieprawdziwe czytane przez nauczyciela;
• wykonuje zakładkę do książki korzystając z zaproponowanych technik plastycznych

METODY:

• czynne: zadań stawianych do wykonania, samodzielnych doświadczeń; 
• słowne: wiersz, rozmowa, instrukcje, objaśnienia, sposoby społecznego porozumienia, metoda żywego słowa;
• oglądowe: pokaz, obserwacja

TECHNIKI TWÓRCZEGO MYŚLENIA:

• zabawa dramowa

FORMY:

• praca z grupą, praca w parach

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• teksty zagadek, tekst wiersza J. Huszczy „Skarga książki”, chusta animacyjna, teatrzyk, ilustracje, kolorowe kartki, krążki, nagranie muzyczne, kartony, cienkopisy, mazaki, nożyczki, kleje.

PRZEBIEG:

• Podanie celu zajęcia, przypomnienie zasad panujących w grupie.

• „Książka” – dzieci podają rozwiązanie zagadki słownej odczytanej przez nauczyciela:

Wita cię kartek szelestem,

tytułem na pierwszej stronie,

bo po to przecież jest z nami,

żebyś ją ujął w swe dłonie.

Z niej w szkole i w domu,

nauczysz się wiele.

Szanuj ją i kochaj,

jest twym przyjacielem.

Wiele tajemnic w sobie mieści,

wierszyków, bajek i opowieści.

• „Książeczki z naszej biblioteczki”

– dzieci wybierają sobie książkę z grupowej biblioteczki, oglądają, porównują (wielkość, grubość, barwy, waga), klasyfikują.

• „Skarga książki”

– słuchanie wiersza inscenizowanego przez nauczyciela, rozmowa inspirowana pytaniami nauczyciela, wypowiedzi dzieci inspirowane wierszem J. Huszczy:

Jestem książką z dużej szafy.

Wszyscy mówią, że jestem ciekawa,

więc mnie ciągle ktoś pożycza,

lecz nie cieszy mnie ta sława.

Miałam papier bielusieńki,

ślady na nim Florka ręki.

Pozaginał Jaś mi rogi,

Julek na mnie kładł pierogi.

Krzyś, ze swym zwyczajem zgodnie,

trzymał mnie aż trzy tygodnie.

Narysował na okładce

Staś diabełka, małpkę w klatce.

Anka, Władka siostra mała,

ta mi kartki wyrywała.

Cóż mi z tego, żem ciekawa,

dłużej żyć tak nie potrafię.

Nie będziecie mnie szanować,

to się zamknę na klucz w szafie!

Pytania nauczyciela: 

• Co stało się z książką?
• O co proszą książki swoich czytelników?
• Dlaczego powinniśmy je szanować? (własne spostrzeżenia dzieci)

• „Karteczki do książeczki”

– zabawa ruchowa – na podłodze są rozłożone krążki a w nich kartki (czerwona, zielona, niebieska, żółta). Nauczyciel rozdaje dzieciom małe karteczki w takich samych kolorach. Dzieci swobodnie poruszają się przy muzyce, na przerwę w muzyce i hasło nauczyciela „karteczki do książeczki” szukają swojego koloru i stają przy odpowiednim krążku. Dzieci wymieniają się karteczkami między sobą.