Grupa: 4-, 5-letnie

Cele ogólne:

• rozwój zaciekawienia światem, stymulacja ciekawości poznawczej,
• przeżycie radości płynącej ze wspólnej zabawy.

Dziecko:

• współpracuje z innymi dziećmi w grupie,
• potrafi zachować się w sytuacji wygranej, jak i przegranej,
• zna zabawy pochodzące z wybranych krajów Azji i Afryki.

• ruchowa

•  grupowa,
•  w parach,
•  indywidualna.

•  czynna,
•  oglądowa,
•  słowna.

Przebieg zajęć:

1. Zabawa paluszkowa na powitanie „Rodzinka”:

Dzieci wraz z N. siadają w kole. Wspólnie mówią wierszyk, ilustrując go ruchem.

Mamo, mamo,
Co, co, co?
Jadą goście,
Ale kto?
Dzień dobry, dzień dobry,
Cmok, cmok, cmok.

2. Zabawy dzieci z różnych stron świata.*

Wprowadzenie w temat: w wielu krajach dz. mają ograniczony dostęp do zabawek, nie mają ich wcale lub bardzo mało. Jednak dobrze wiedzą, jak się bawić bez nich. Dzisiaj razem pobawimy się w kilka takich zabaw. Poznamy niektóre zabawy dz. z Afryki i Azji. Gotowi?

Następnie przed każdą zabawą, N. podaje krótkie informacje dotyczące wymienianych państw (załącznik nr 1), ilustraje oraz pokazuje ich położenie na mapie świata.

3. Ghana - „Wąż i małpki”:

Jedno chętne dz. staje w środku „jamy” utworzonej ze sznurka rozłożonego na dywanie – jest „wężem”. Pozostałe dz. są „małpkami” i bawią się wokół niego, podskakują, wydają małpie okrzyki. Na klaśnięcie w ręce przez N. „wąż” wybiega z jamy i łapie jedno dz. – wraca z nim do „jamy”. Od teraz we dwójkę tworzą węża (trzymając się za ręce) i łapią kolejne dz., następnie w trójkę i tak dalej, aż zostanie jedno dz. – ono wygrywa. W czasie łapania wąż nie może się „rozerwać” (dz. cały czas trzymają się za ręce). Jeśli ktoś się puści i przerwie łańcuch rąk, cały wąż wraca do jamy i zaczyna polowanie jeszcze raz.

4. Mongolia – „Wyścigi konne”:

Dz. dobierają się parami. Jedno dz. jest „koniem”, drugie „jeźdźcem”. Koń robi skłon do przodu, przekładając jednocześnie ręce do tył między nogami. Jeździec prawą ręką łapie konia za obydwie ręce, a lewą trzyma w górze. Zawodnicy ustawiają się równo na linii startowej. Na miecie czeka na nich N. z chusteczką. Na hasło „start”, jeźdźcy biedną, jak najszybciej (nie mogą się rozdzielić, a jeśli się to stanie – wracają na start). Która para szybciej dobiegnie do N. i weźmie chusteczkę – wygrywa.

5. Wietnam – „Bit Mat Bat De, czyli Łapanie gęsi”:

Dz. stają w kole. Dwoje chętnych dz. ma przewiązane oczy i staje w środku koła. Jedno z dz. jest „gęsią” i w czasie poruszania się ma za zadanie „gęgać”, drugie jest „tropicielem” i idzie za tym głosem, by go złapać. Gra się kończy, gdy „gęś” zostanie złapana. Pozostałe dz., które stoją w kole wykonują różne czynności zaproponowane przez N., np. tupią nogami, by zagłuszyć gęganie, klaszczą w dłonie, lub gęgają, by zmylić tropiciela.

6. Zambia – „Banyoka, czyli Wąż”: