Scenariusz zajęcia otwartego z zakresu edukacji przyrodniczej dla dzieci 4,5 lat

Scenariusz zajęcia otwartego z zakresu edukacji przyrodniczej dla dzieci 4,5 lat
2.5
4 oceny
Oceń

Temat: „Jesienne zabawy z wiatrem” – eksperymenty i zabawy badawcze z rodzicami

Cel ogólny:

 

  •  Pogłębienie wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym, technicznym.
  •  Zdobycie przez rodziców wiedzy i umiejętności pozwalające w ciekawy i zabawowy sposób rozwijać kompetencje poznawcze dziecka.

Cele szczegółowe:

 

  •  poznanie zjawiska atmosferycznego - wiatru,
  •  poznanie rodzajów wiatrów,
  •  poznanie negatywnych i pozytywnych skutków wiatru,
  •  poszerzenie zasobów słownika dziecka;
  •  rozwijanie umiejętności samodzielnego obserwowania, spostrzegania, koncentracji uwagi,
  •  kształtowanie umiejętności wypowiadania się na określony temat oraz opisywania oglądanych eksperymentów, 
  •  rozwój umiejętności motorycznych i zręcznościowych,
  •  odczuwanie radości i zadowolenia z efektów prowadzonych obserwacji i doświadczeń.

Metody:

 

  •  słowne, czynne, oglądowe,
  •  doświadczenia i eksperymenty,
  •  prezentacja multimedialna,
  •  burza mózgów.

 

 

Przebieg zajęcia:

 

1. Powitanie różnymi częściami ciała.

2. Wyciszenie grupy piosenką „budujemy ciszę” – zabawa integracyjna.

3. Wprowadzenie do tematu zagadką:


Twoim latawcom latać pozwala,
czasem ogromne drzewa powala.
Jesienne liście z gałęzi rwie.
I zawsze wieje tam, dokąd chce.
(wiatr)

4. Poznanie rodzajów wiatrów:

 

Prezentacja różnych wiatrów na ilustracjach (wietrzyk, wiatr, wichura, huragan) oraz obejrzenie filmu na tablicy multimedialnej „Teraz Miki! Mała trąba powietrzna”.

 

Rozmowa w oparciu o ilustracje i film:
- Czy te wiatry były tak samo silne? Który jest najsłabszy a który jest najsilniejszy?
- Czy wiatr jest potrzebny?
Tak – do poruszania wiatraków, do chłodzenia nas w upały, do przenoszenia nasion,
Nie – silny wiatr zrywa dachy, niszczy sady, zboża, przewraca drzewa
Podział obrazków przedstawiających skutki wiatru na pozytywne i negatywne.


5. Zabawy  z wiatrem (ćwiczenia oddechowe):

 

- Jak możemy wywołać wiatr (pomysły dzieci – dmuchanie, bieganie, machanie rękami, wachlarzem, gazetą itp.)
- naśladowanie wiatru: wciąganie powietrza nosem – wydychanie ustami, szumienie jak wiatr,
- bieganie z paskiem bibuły,
- dmuchanie na papierowy motylek (bez słomki i ze słomką), przenoszenie motylka za pomocą słomki.

6. Zabawy z balonami:

 

- Czy powietrze można złapać? – wypowiedzi i propozycje dzieci.

a) Dzieci nadmuchują balony, obserwują, że balon zrobił się coraz większy.

Wniosek: Powietrze można złapać i zamknąć w balonie. Powietrze rozciąga ścianki balonu, dzięki czemu jest on coraz większy. Powietrze rozszerza się w balonie. Co się stanie jak odwiążemy balon?
- puszczanie powietrza z balona: zauważenie, że puszczone powietrze wprawia balon w ruch.

 

b) Wykonanie balonowej rakiety – na długi kawałek nitki nawlekamy kawałek słomki. Stawiamy na przeciwko siebie dwa stołki i przywiązujemy do nich nitkę. Im dłuższy sznurek tym lepszy trzeba jednak uważać, by był dobrze naprężony. Do słomki przy pomocy taśmy klejącej mocujemy nadmuchany balonik. By powietrze nam nie uciekało a jednocześnie by łatwo było powietrze wypuścić końcówkę balonika zaciskamy klamerką, spinaczem. Teraz odsuwamy balonik na jeden koniec toru i puszczamy zacisk. Nasza rakieta odlatuje.

- Co spowodowało, że rakieta „wystartowała?” – wypowiedzi dzieci.

 

Podsumowanie wypowiedzi przez nauczyciela - powietrze z balonika bardzo szybko ucieka i balonik leci. Nazywamy to zjawiskiem odrzutu – uciekające szybko powietrze odrzuca balonik w drugą (przeciwną) stronę.  Na zasadzie zjawiska odrzutu wzbijają się w kosmos prawdziwe rakiety.

Twoje uwagi i pomysły

Dodane komentarze (1)

Tagi