Scenariusz nr 1

Cel:

• wzbogacenie słownika czynnego dzieci,
  
• wyrabianie umiejętności słuchania,
  
• tworzenie przez dzieci pomysłów do inscenizacji (rozwijanie myślenia dywergencyjnego),
• aktywizowanie myślenia twórczego.

Środki: przeźrocza z bajką „ Czerwony Kapturek”

Inspiracje:  elementy garderoby do zabawy tematycznej (czerwona czapeczka, koszyk, fartuszek)

Przebieg:

1. Przedstawienie dzieciom utworu J. Brzechwy „Czerwony Kapturek” – przeźrocza: oglądane bez czytania tekstu.

4. Ćwiczenia dramowe: „ Jakiego bohatera bajki  przedstawiam?”.
Propozycje dzieci (zagadki), jedno dziecko przedstawia ruchem jedną postać z bajki – grupa odgaduje,

5. Wyrażanie emocji niewerbalnie – malowanie farbą uczuć jakie wywołała bajka.

Scenariusz nr 2

Cel:

• wzbogacanie zakresu słownika czynnego,
• ćwiczenia dramowe „stop – klatka, obraz ożywiony”,
• rozbudzanie zaufania we własne możliwości twórcze,
• wdrażanie do porozumiewania się w grupie, umiejętność słuchania i mówienia.

Środki:  instrumenty, „chmurki”, taśma, kłębek wełny, maszyna do pisania,

Inspiracje: kamera , telewizor, maska.

Przebieg:

1. Nagrywanie na kamerę video dzieci w czasie dowolnych zabaw i
oglądanie „siebie” na żywo.

2. Zabawa „ Z czym kojarzy ci się ten przedmiot? (kamera),
odpowiedzi dzieci zapisujemy i próbujemy wyszukać ilustracje , rysunki związane z tym przedmiotem - stworzenie mapy myśli.

3. Rysujemy scenariusz - zabawa rysunkowa, dzieci otrzymują sztywne
kartoniki, na których rysują według własnego pomysłu „kadry” do filmu „Czerwony Kapturek”.

4. Gotowe kadry sklejamy taśmą i powstaje „nasz” film.

5. Zabawa inscenizowana:
- jedno chętne dziecko jest reżyserem jednego „kadru”, nauczyciel wprowadza fragment tekstu z książki J. Brzechwy „ Bajki samograjki”: ... snuj się, snuj bajeczko, a było to tak... niedaleczko... Kadr, na który przypadnie koniec „wyliczanki” – tekstu bajki , stanowi „stop klatkę” – dzieci przyjmują pozycję z kadru.

6. Umiejętność porozumiewania się w grupie:
Dzieci siedzą w kole i opowiadają bajkę o Czerwonym Kapturku, ile zapamiętało każde, w trakcie opowiadania przekazywany jest kłębek wełny: dziecko, które opowiada, musi kontynuować opowieść swojego poprzednika, następnie podaje kłębek wybranemu koledze i tak powstaje „pajęcza nić” – uświadomienie dzieciom, że trzeba słuchać uważnie o czym się mówi, by móc opowiadać dalej.

7. Zabawa z wyliczanką - „Układamy dialogi do bajki”:
Dzieci inscenizują kadr, na który wypadnie „ obraz ożywiony” z dialogiem postaci na nich narysowanych.

8. Zabawy muzyczne - dźwięk, którego instrumentu pasuje do danej
postaci z bajki.

Scenariusz nr 3

Cel:

• kształtowanie wyobraźni twórczej,
• rozwijanie umiejętności dokonywania wyborów w wykonaniu dekoracji, elementów scenografii,
• wdrażanie do samodzielności, wytrwałości,
• rozbudzanie zaufania we własne możliwości twórcze.

Pomoce: taśma klejąca, spinacze, arkusze papieru szarego, materiał, kolorowa, bibuła karbowana nożyczki, klej, zszywacz (tylko dla nauczyciela)

Przebieg: