Sposoby na smutek - scenariusz zajęć wychowawczo-dydaktycznych
Temat kompleksowy: Świąteczne nastroje.
Temat szczegółowy: Sposoby na smutek.
Cel ogólny:
- kształtowanie u dzieci postawy otwartości na problemy innych, chęci pomagania, radzenia sobie z problemami.
Cele operacyjne:
- słucha bajki terapeutycznej „O misiu Gołdzie i kolorowych butelkach”
- wypowiada się na temat usłyszanej historii,
- współdziała z rówieśnikami w zabawach,
- czerpie radość ze wspólnej zabawy
- potrafi opowiadać o swoich uczuciach
Metody pracy: czynna - praktycznego działania, słowna - praca z tekstem literackim, problemowa, zadań stawianych dziecku
Formy pracy: indywidualna, grupowa
Realizacja podstawy programowej: 1/3; 3/1; 3/2; 3/4; 4/3; 7/2; 14/5; 14/6; 14/7.
Pomoce: emblematy uczuć, bajka terapeutyczna J. Godawy „O misiu Gołdzie i kolorowych butelkach”, symbole pogody - ilustracje słońca, chmur i burzy, piosenka „Wszyscy są...”.
Przebieg
1. Powitanie piosenką: „Wszyscy są witam was...”
2. Wprowadzenie do tematu określeniem swojego nastroju poprzez przyklejenie odpowiadającej naszym nastrojom minki: wesołej, smutnej.
3. Wysłuchanie bajki terapeutycznej J. Godawy „O misiu Gołdzie i kolorowych butelkach”.
4. Przytoczenie powodów smutku misia przez dzieci- snucie domysłów, (burza mózgów) „smutny bo...” - odkrywamy powody smutku w trakcie czytania.
5. Rozmowa kierowana dotycząca treści bajki:
- Czy znamy powód smutku misia?
- Kto i jaki sposób znalazł na smutek misia?
- Jakie to były butelki, proszę opisać?
- Opiszcie sposób sprzedawcy butelek na smutek?
- Jakie wy możecie mieć sposoby na smutek- podajcie kilka przykładów?
6. „Przeganianie złych nastrojów”- przytoczenie fragmentu wiersza (autor nieznany) przez nauczyciela.
Smutek przystaje, zwiesza głowę nisko,
Nic go nie bawi, za to smuci wszystko.
Czy potrafimy wypogodzić czoło
I zmienić smutną minę na wesołą?
Nauczycielka ustala z dziećmi sposób na przeganianie złych nastrojów „Gdy mi smutno lub gdy jestem zły, klasnę w dłonie raz, dwa, trzy”- dzieci powtarzają rymowankę i zgodnie z jej treścią trzykrotnie klaszczą w dłonie.
7. „Pogodowe symbole uczuć” - symbole pogody: słońce - dzieci okazują radość, spokojny spacer, twarze skierowane ku słońcu, uśmiech; deszcz - smutne powolne kroki, okazywanie stanu emocjonalnego jakim jest smutek; burza - biegi, tupanie, okazywanie miną złości. Pozwalamy dzieciom na dużą swobodę w okazywaniu emocji adekwatnych do symboli. Kończymy zabawę na dobrym nastroju – słońcu.
8. Zabawa „Kamienne posągi uczuć”. Uczestników zabawy dzielimy na dwie grupy. Grupa pierwsza spaceruje swobodnie po sali zabaw, na znak klaśnięcia dzieci zatrzymują się w takiej pozycji, w jakiej akurat się znalazły, czyli zastygają w naturalnych pozach. „Posągi” za każdym razem wyrażają inne emocje, przy użyciu całego ciała i mimiki twarzy.
9. Zabawa z elementem ruchu i śpiewu „Ja jestem niedźwiadek”, „Dobry humor”.
10. Indywidualna praca plastyczno-techniczna - zdobienie własnej „magicznej butelki” z małych butelek po wodzie mineralnej typu „pet” i zatrzymanie w niej swoich smutków.
11. Wystawa prac omówienie powstałych prac i ich „magicznej mocy” - porządkowanie miejsc pracy.
Scenariusz opracowały: W. Malik i A. Rębacz
Przedszkole Nr 58 Kraków