Wiadomości związane z hasłem "empatia u dzieci"

• 

  NVC w relacji z dzieckiem - o co chodzi w Porozumieniu Bez Przemocy?

  Porozumienie bez Przemocy (z ang. Nonviolent Communication; NVC) jest - najprościej mówiąc - metodą komunikacji. Jej twórcą był amerykański psycholog Marshall B. Rosenberg. Niektórzy nazywają ją też: Językiem Serca, Empatyczną Komunikacją albo Językiem Żyrafy. Założeniem tej metody jest umożliwienie budowania pozytywnych relacji z innymi. Jej zwolennicy uważają, że metoda NVC staje się z czasem filozofią życiową. O co chodzi w Porozumieniu Bez Przemocy? I czy da się tę metodę zastosować w relacji z dzieckiem?

• 

  Jak uczyć dziecko tolerancji?

  Czy warto wychowywać dziecko według wartości moralnych, skoro dziś bardziej opłaca się być cwanym i egoistycznym? Z jednej strony wydaje się, że nie; z drugiej jednak trzeba pamiętać, że szacunek do drugiego człowieka jest podstawą do budowania relacji. Dzieci, które są tolerancyjne, łatwiej wyrabiają w sobie prospołeczne nawyki, a w przyszłości chętniej włączają się w działania na rzecz wspólnego dobra.

• 

  Jak być empatycznym rodzicem?

  Z Agatą Olszak-Szymulą , mamą, coachem i trenerką komunikacji specjalizującą się w metodzie „Porozumienia Bez Przemocy”, rozmawia Kasia Skóra , właścicielka Klubu Malucha Tup-Tup i organizatorka warsztatów dla rodziców.  

• 

  Czym jest edukacja empatyczna?

  Cyfryzacja W XX i XXI w. pozwoliła na szerszy dostęp do informacji, za to pojawił się problem z rzetelnością treści prezentowanych w mediach i Internecie. Do tego dochodzą oczekiwania z rynku pracy, gdzie coraz częściej ceni się „umiejętności miękkie”, tj. umiejętność budowania relacji, kreatywność, itp. Czy w przygotowaniu dziecka do dorosłego życia może pomóc empatia? Czym jest edukacja empatyczna?

• 

  Scenariusz zajęć z wykorzystaniem bajki terapeutycznej

• 

  Brak empatii, współczucia i żalu

  moi 5-letni synowie nie okazują empatii ani współczucia, w sytuacji kiedy komuś dzieje się krzywda są czasem przerażone ale zazwyczaj się śmieją z tej sytuacji lub ignorują ją, nie chcą przepraszać za wyrządzoną komuś krzywdę, a nawet jeśli przeproszą to mam wrażenie, że niewłaściwa jest ich motywacja tj. przepraszają nie dlatego, że komuś współczują lub czują się winni, a tylko dlatego , że są do tego zmuszeni groźbą kary (bez tej groźby potrafią trwać w swoim uporze nawet kilka dni, kiedy to pokrzywdzony już o wszystkim zapomina) chłopcy są bardzo uparci i jakby byli pozbawieni uczuć wyższych, poza tym rozwijają się prawidłowo, nie rozumiem dlaczego tak się dzieje i jak to zmienić, staram się zawsze okazywać im jak najwięcej uwagi, przytulam kiedy płaczą, pocieszam w trudnych momentach, nie sa nigdy zostawieni sami sobie, dlaczego oni nie potrafią odwzajemnić tych uczuć ? pozdrawiam

• 

  Scenariusz zajęć terapeutycznych - Jestem dzisiaj zła jak osa

  JESTEM  DZISIAJ  ZŁA  JAK  OSA  - scenariusz zajęć terapeutycznych w oparciu o wiersz "Zły  humorek" Doroty Gellner.