Scenariusz zajęć ruchowych: Gwiezdna Joga
Zajęcia z programu wspierającego rozwój emocjonalno-społeczny (Innowacja Pedagogiczna „WARTOŚCI WRAŻLIWOŚCI”)
Scenariusz można wykorzystać w grupie 5-latków
Wiadomości związane z hasłem "zajęcia ruchowe dla dzieci"
-
-
Scenariusz zajęć- Taniec w kapeluszach
Scenariusz zajęć- Taniec w kapeluszach -
-
-
Mini igrzyska olimpijskie - scenariusz zajęć na powietrzu
Mini igrzyska olimpijskie. -
-
-
"Podróż do krainy Królowej Śniegu” opowieść ruchowa
"Podróż do krainy Królowej Śniegu” -
„W lesie” scenariusz zajęcia przeprowadzonego w grupie dzieci 4-5 letnich
Temat: „W lesie” – zabawy ruchowe kształtujące prawidłową postawę ciała. -
Scenariusz zajęć ruchowych
Zabawy muzyczno–ruchowe inspirowane piosenką. Wykorzystanie prostego rekwizytu w postaci gazety. -
Metoda A. i M. Kniessów
W metodzie tej eksponuje się naturalne formy ruchowe, z wyłączeniem baletu i technik sportowych, chociaż może być stosowana ich interpretacja w formach taneczno rytmicznych. -
"Zabawy z kolorową chustą" - scenariusz hospitacji
SCENARIUSZ HOSPITACJI KONTROLNO – OCENIAJĄCEJ „Aktywność i zainteresowanie dzieci podczas zajęć - nowoczesne metody pracy stosowane przez nauczyciela” -
Gimnastyka rytmiczna A. i M. Kniessów
Metoda Alfreda i Marii Kniessów jest specyficzną metodą prowadzenia zajęć wychowania fizycznego z dziećmi. „Jest to rodzaj gimnastyki twórczej utanecznionej, polegającej na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu – poprzez eksperymentowanie środkami ruchowymi, słownymi i wzrokowymi. -
Praca szkolna K. Orffa
Zasadniczą koncepcją Orffa było rozbudzenie sił duchowych, sił twórczych, narażonych na powolny zanik na skutek działania współczesnej cywilizacji technicznej i dewastacji naturalnego środowiska. Odrodzenie duchowe człowieka może wg niego nastąpić przez powrót do pierwotności i współgrania z naturą. Nawiązywanie do pierwotności rozumiał jako akcentowanie rytmu, słowa i muzyki i wiązanie tych elementów z ruchem. -
Metoda gimnastyki twórczej R. Labana
Pionierem gimnastyki twórczej (ekspresyjnej), zwanej również „nowoczesnym tańcem wychowawczym”, jest Rudolf Laban. Jego metoda była protestem przeciwko ruchowi odwzorowanemu skrępowanemu tradycyjnymi kanonami piękna ruchu, porządku, dyscypliny i dokładności. „Jego metoda nie opiera się na żadnej ze znanych technik tanecznych, lecz na naturalnych tendencjach zakodowanych w duszy człowieka. Zmierzają one do samowyrażania się przy pomocy ruchu, co jest swoistym przejawem tańca, który podkreśla to, co indywidualne, osobiste.”
