Cel główny: 

   • kształtowanie umiejętności określania położenia przedmiotów w przestrzeni (wysoko, nisko),
   • rozwijanie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej.

Cele szczegółowe – dziecko:

   • z uwagą słucha tekstów literackich; analizuje, wyciąga wnioski,
   • poznaje jeden ze sposobów określania przedmiotów w przestrzeni, zapoznaje się z terminami „wysoko” oraz „nisko”,
   • uczy się rozumieć pojęcia: „wysoko”, „nisko” oraz próbuje stosować je w sytuacji zadaniowej,
   • stara się reagować właściwie na ustalone sygnały dźwiękowe i poruszać według poleceń nauczyciela.

Metody: słowne, czynne, oglądowe

Formy: indywidualna, całą grupą

Czas trwania: 20 min

Pomoce: nagranie utworu „Przywitajmy się wesoło” z płyty „Nasze Muzyczne Przedszkole”, sylwety wiewiórki, orzechów, szyszek, żołędzi i drzew, dwa paski brązowego papieru, szarfy w dwóch kolorach, bębenek, długa skakanka lub sznur

Przebieg zajęć 

   1. Udział w zabawie integracyjnej na powitanie do piosenki „Przywitajmy się wesoło”, ilustrowanie ruchem treści utworu.

   2. Uważne słuchanie wiersza I. Salach „Wiewiórka” i odpowiadanie na pytania nauczyciela, formułowanie wypowiedzi zrozumiałej innych; przybliżenie wyglądu wiewiórki, jej zwyczajów (jak wygląda, gdzie mieszka, co lubi jeść, gdzie chowa swoje jedzenie i zapasy na zimę).

Wiewióreczka ruda
oczkiem sobie mruga.
Damy jej orzechy,
może przyjdzie tutaj.
Ma rudy ogonek,
oczka jak węgielki,
a na uszach śmieszne
czerwone pędzelki.

   3. „Wiewiórka” – zabawa dydaktyczna; 
Nauczyciel zapoznaje dzieci z terminami określającymi położenie przedmiotów w przestrzeni: „wysoko”, „nisko”. Dzieci powtarzają za prowadzącym z jednoczesnym unoszeniem rąk w górę lub opuszczenie nad podłogą. Na tablicy nauczyciel umieszcza dwa paski brązowego papieru (gałęzie) a dzieci umieszczają sylwety orzechów, szyszek i żołędzi według usłyszanych wskazówek np. połóż orzech wysoko, połóż szyszkę nisko itp.

   4. „Wiewiórki i jeże” – zabawa ruchowa z wykorzystaniem szarf gimnastycznych.
Każde dziecko otrzymuje szarfę gimnastyczną w kolorze czerwonym – wiewiórki lub zielonym - jeże. Na środku sali nauczyciel umieszcza długą skakankę lub sznur i formuje z nich koło. Podczas gry na bębenku, przedszkolaki poruszają się po sali do usłyszanego rytmu. Na przerwę do środka wchodzą dzieci posiadające szarfy w kolorze określonym przez nauczyciela.

   5. „Ile orzeszków zje wiewiórka?” – zabawa słuchowa kształtująca spostrzegawczość.
Nauczyciel powoli uderza w bębenek. Zadaniem dzieci jest zaklaskanie, tupnięcie taką samą ilość razy oraz podanie liczby orzeszków zjedzonych przez wiewiórkę.

   6. Ewaluacja – przypomnienie i utrwalenie nazwy poznanego zwierzęcia oraz zapasów na zimę. Określanie położenia zapasów wiewiórki wskazanych przez nauczyciela.

Autor: Małgorzata Szydłowska