Kilkulatki odkrywają świat nie tylko podczas zajęć w przedszkolu. Warto poświęcić im czas również w domu, by wspólnie poznawać nowe zjawiska i budzić w maluchach ciekawość poznawczą. Takie zabawy dla dzieci z pewnością zaowocują w przyszłości, kiedy już pójdą do szkoły. Przedstawiamy kilka prosty eksperymentów, które z pewnością zainteresują każdego małego odkrywcę.

Do czego służy ucho?

Do tego eksperymentu konieczne jest przygotowanie ilustracji przedstawiające wnętrze ucha. Trzeba wyjaśnić dziecku do czego ucho służy i jak jest zbudowane. Po sformułowaniu tezy, że uszy służą do słuchania, badamy, czy na pewno tylko do tego. W tym celu obracacie się kilka razy wokół własnej osi, a następnie siadacie na ziemi – chociaż już się nie kręcicie, to nadal odczuwacie zawroty głowy. Dlaczego? Ponieważ w kanalikach ucha znajduje się płyn, który się rusza, gdy zaczynacie się kręcić. Kiedy usiedliście na podłodze, płyn jeszcze przez kilka minut się poruszał. Dlatego mózg miał wrażenie, że nadal się kręcicie. Stąd wniosek, że ucho służy do słuchania, ale jest także narządem równowagi.

Muzyczny kubek

Na dnie plastikowego kubka należy zrobić dziurkę przy pomocy gwoździa lub grubej igły, następnie przeciągnąć sznurek, a na jego końcu zamocować spinacz w taki sposób, aby był na zewnątrz. Później przesuń wilgotną gąbkę wzdłuż sznurka – kubek powinien grać. Zastanówcie się, jakie zwierzę w nim zamieszkało? Może kogut, który zawzięcie pieje?

Grające rurki

Do wykonania eksperymentu będą rurki PCV, przycięte w taki sposób, by różniły się długością – należy jednak zostawić część, służącą do ich łączenia. Rurka zamienia się w trąbkę, w którą dmuchacie i porównujecie dźwięki. Eksperyment można rozbudować, odcinając część do łączenia. Na jeden koniec nakładacie balon, tak, by przylegał do rurki, i mocujecie go za pomocą gumki recepturki. Uderzacie palcem w balon i słuchacie jaki dźwięk wydobędzie się z niego. Będzie się on różnił w zależności od długości rurki!

Szklana orkiestra

Do ośmiu takiej samej wielkości szklanek wlejcie wodę, dbając o to, by jej poziom nie był taki sam. Później uderzacie w nie lekko ołówkiem i sprawdzacie, że każda szklanka wydaje inny dźwięk. Następnie ustawiacie szklanki w rzędzie, zaczynając od tej, w której jest najwięcej wody, a kończąc na tej, w której wody jest najmniej i na odwrót. Porównujecie dźwięki.

Gumowe ucho

Jesteście ciekawi, co się dzieje w pokoju obok? Przyłóżcie szklankę do ściany i nasłuchujcie – każdy, kto znajduje się za murem, mówiąc lub śpiewając, wytwarza fale dźwiękowe niewyczuwalne w normalnych warunkach. Przykładając szklankę do ściany, słyszymy dźwięki wytwarzane przez drgania.

Czy dźwięk można zobaczyć?

Na plastikowym pudełku, za pomocą gumki recepturki, zamocujcie folię i wysypcie na nią pieprz, gruboziarnistą sól lub bazylię. Następnie weźcie garnek, unieście go wylotem w stronę pudełka i uderzcie mocno łyżką. Powietrze przenosi fale dźwiękowe, ziarenka poruszają się. Eksperyment pokaże, że można „zobaczyć” powietrze. Na tej samej zasadzie działa radio – powietrze przenosi fale dźwiękowe i dlatego możemy słuchać muzyki.


Bliżej Przedszkola nr 1/styczeń 2014/Anna Krzempek

Źródło: blizejprzedszkola.pl