Blok tematyczny: Jesienne muzykowanie

CELE OGÓLNE

• Utrwalenie wiadomości dotyczących poznanych instrumentów perkusyjnych,
• Doskonalenie umiejętności rozumienia i nazywania liczebników porządkowych,
• Rozwijanie twórczości muzycznej oraz improwizacji instrumentalnej.

CELE SZCZEGÓŁOWE – Dziecko:

• Potrafi rozpoznać instrument po wydawanym przez nie dźwięku;
• Rozumie i nazywa liczebniki porządkowe;
• Rozumie określenia: przed, za, pomiędzy;
• Przelicza w zakresie 4 i więcej;
• Używa określeń „więcej”, „mniej”;
• Chętnie uczestniczy w zabawach muzycznych;
• Rozumie znaczenie słów „piano”, „forte”, stosuje się do umówionych znaków;
• Tworzy muzykę, korzystając z instrumentów perkusyjnych (oraz innych przedmiotów), a także improwizuje ją ruchem.

METODY:

• czynna
• słowna
• oglądowa

FORMY:

• zbiorowa
• zespołowa
• indywidualna

ŚRODKI DYDAKTCZNE:

• Instrumenty perkusyjne: trójkąty, marakasy, janczary, bębenki, tamburyno, emblematy ilustrujące poszczególne instrumenty, karty pracy grupowej i indywidualnej, CD z muzyką Batii Strauss

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Powitanie dzieci do melodii Bumbunkowe poruszanki – powitanka.

2. „Zgadnij jaki to dźwięk”. Nauczyciel demonstruje dźwięki, zadaniem dzieci jest odgadnięcie z jakiego instrumentu ten dźwięk się wydobywa. Dzieci nazywają poszczególne instrumenty: tamburyno, bębenek, marakasy, janczary, trójkąty.

Nauczyciel: Drogie dzieci zapraszam was do sklepu muzycznego. Jak pewnie sami wiecie, w sklepie muzycznym można kupić wiele przeróżnych instrumentów. Spójrzcie proszę na tablicę, na poszczególnych półkach w sklepie jest pusto. Poproszę was teraz, abyście pomogli mi poukładać instrumenty, które sprzedawca zostawił w skrzynce.

• proszę, aby na drugiej półce za bębenkiem znalazło się tamburyno.
• proszę zabrać marakasy i dać je na pierwszą półkę między bębenkiem a trójkątem itd.
• na której półce mamy najwięcej instrumentów?
• na której półce mamy najmniej instrumentów?
• o ile mamy więcej instrumentów ?

3. Podziękowanie za dobrze wykonane zadanie i zaproszenie do wspólnej zabawy.

Nauczyciel: Drogie dzieci, zabawimy się teraz w orkiestrę. Ja będę waszym dyrygentem, a wy będziecie orkiestrą.

Nauczyciel demonstruje ruchem rąk dźwięki ciche – piano i głośne – forte. Dzieci zostają podzielone na poszczególne grupki: bębenki, janczary, trójkąty, marakasy. Grają w grupach swobodne interpretacje zwracając uwagę na dyrygenta i jego znaki (piano, forte). Wspólna interpretacja utworu muzycznego według podanego rytmu.

4. Praca w grupach. Dzieci zostają podzielone na grupy. Ich zadaniem jest ułożenie takiej samej ilości instrumentów, kierując się cyfrą lub ilością oczek. Dzieci przeliczają i układają instrumenty. Używają liczebników porządkowych.

5. Zabawa „Twórcze przedszkolaki” – swobodna interpretacja utworu z użyciem instrumentów pochodzących z sali. Zwrócenie uwagi nauczyciela, że instrumentem mogą być również dwa klocki, talerz z łyżką, patyczki do liczenia itd.

6. Praca indywidualna. Dzieci otrzymują karty pracy indywidualnej. Ich zadaniem jest określenie, których instrumentów jest najwięcej, a których najmniej, używają również liczebników porządkowych.

Opracowanie: Urszula Klaja