Czas:

• 45 minut

CELE OGÓLNE:

• Rozpoznawanie i nazywanie zwierząt mieszkających w gospodarstwie;
• Rozumienie przeczytanego tekstu ( wierszyk o zwierzętach);
• Przełamanie barier wstydu;
• Tworzenie radosnej atmosfery w grupie.

CELE SZCZEGÓŁOWE. Uczeń powinien:

• Potrafić integrować się z grupą;
• Potrafić wysłuchać wiersz;
• Znać zwierzęta mieszkające w zagrodzie wiejskiej;
• Umieć opisać sylwetki zwierząt;
• Rozumieć treść zagadek.

FORMY PRACY:

• indywidualna
• grupowa

METODY PRACY:

• słowna
• plastyczna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• kredki, sylwetki zwierząt (dla zerówki), kartki papieru

PRZEBIEG

1. Przeczytanie dzieciom wierszyka o zwierzętach mieszkających w gospodarstwie:

W chlewiku mieszka świnka, co ryjkiem trąca drzwi
Ja mówię jej dzień dobry, a ona kwi, kwi, kwi

N podwórku szczeniak mały, podnosi wielki gwałt
ja mówię mu dzień dobry, a on hau, hau, hau

Na łące stoi krówka, śniadanie właśnie je tu
ja mówię jej dzień dobry, a ona mu, mu, mu

W kurniku są kokoszki, co jajek mają sto
ja mówię im dzień dobry, a one ko, ko, ko, 

A w stajni stoi koń, co piękną grzywę ma
ja mówię mu dzień dobry, a on iha, iha, iha

Jest także stary kogut, co ma dużo wdzięku i szyku
ja mówię mu dzień dobry, a on kukuryku.

A po każdym zwrocie: ja mówię mu dzień dobry, a on (…) tu dzieci naśladują głos zwierzęcia, o którym mowa w danej zwrotce.

2. Rozmowa na temat usłyszanego wiersza:

• Jakie zwierzęta w nim występują?
• Jakie znają zwierzęta żyjące na wsi, o których nie było mowy w wierszyku?
• Jak wyglądają zwierzęta z wiersza?

3. Rozwiązywanie zagadek:

• Co to jest? Co dzień mówię jej dzień dobry, a ona na to kwi kwi? (świnia)
• Biało-czarna, mieszka w oborze, mleko nam daje rano lub wieczorem. (krowa)
• Za kości rzucone dziękuje ogonem. (pies)
• Śpi na grzędzie, po podwórku grzebie pazurkami wszędzie. (kura)
• Ma długie uszy, futerko puszyste, ze smakiem schrupie sałaty listek. (królik)
• W każdej wsi jest taki budzik, co wszystkich, co dzień budzi. (kogut)
• Zawsze blisko krowy i ogonem miele, każdy przecież odgadnie, bo to jest… (cielę)
• Dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik. Gdy w góry pojedziesz ujrzysz ją na hali. (owca)
• Maleńkie puszyste, gdy wrona je spłoszy szybko się ukryją pod skrzydła kokoszy. (kurczęta)

4. Dzieci udają zwierzęta wiejskie. Biegają po całej sali i prowadzący mówi: teraz jesteśmy kotkami, miauczymy jak one, łasimy się jak one, itd. i dzieci udają koty. Następnie prowadzący wymienia nazwę innego zwierzęcia i dzieci próbują je naśladować. Proponowane zwierzęta to: kura, kot, królik, koń, pies.

5. Ćwiczenia ruchowe, głownie palców: żaróweczki, klaskanie, zaciskanie pięści, itp.

6. Zajęcia plastyczne. Dzieci rysują zwierzątko wybrane przez siebie.

7. Omówienie prac i wywieszenie rysunków na gazetce.

8. Zakończenie zajęć, podziękowanie za wspólną zabawę.

Opracowanie: Emilia Kałuska