Rola wapnia

Ze wszystkich pierwiastków w naszym organizmie posiadamy najwięcej wapnia. Aż 99 % jego zasobów znajduje się w kościach. Ten 1 % również odgrywa istotną rolę. Nie tylko uszczelnia błony śluzowe, bierze udział w procesie krzepnięcia krwi, wpływa na budowę i sprawność pracy mięśni, ale również ma działanie przeciwzapalne.  Dorosły człowiek przez lata korzysta ze zgromadzonych w dzieciństwie zapasów wapnia, dlatego warto zadbać o jego prawidłowy poziom.

Wapń dla dzieci

W pierwszych miesiącach życia dziecka, kiedy rośnie ono bardzo szybko, potrzebuje odpowiedniej ilości tego pierwiastka. Faktem jest, że ludzki organizm nie jest zdolny do samodzielnego wytworzenia wapnia, dlatego należy go przyjmować wraz z pożywieniem.

Warto wspomnieć, że roczny maluch potrzebuje około 600-800 mg wapnia na dobę. Podstawowym jego źródłem jest mleko matki lub modyfikowane. Niemowlęta, które spożywają wyłącznie mleko, mają odpowiedni zasób tego składnika, dzięki czemu dobrze się rozwijają i przybierają na wadze. Sytuacja ulega zmianie, jeśli zaczynamy zmieniać maluszkowi dietę, zastępując mleko innymi posiłkami.

Co zawiera wapń?

Najwięcej wapnia można znaleźć w mleku i w jego przetworach. Co prawda, dzieci do 3 roku życia nie powinny pić mleka krowiego, ale warto pamiętać, by w diecie malucha pojawiały się takie rzeczy jak: jogurt, kefir, czy ser żółty. Jogurty mogą być podawane już w jedenastym miesiącu życia, a ser miesiąc później. Sporo wapnia zawierają również sardynki w oleju, jednak ten przysmak wolno dawać dzieciom dopiero w drugim roku życia i tylko co jakiś czas. Dobrym pomysłem będzie także jajko. 

Witamina D

Jak się jednak okazuje, sam wapń nie wystarczy, by nasz organizm mógł go przyswoić. Ważna jest także odpowiednia ilość witaminy D. Codzienna dieta nie pokryje zapotrzebowania na ten składnik, dlatego niemowlętom trzeba podawać go dodatkowo. Dawkę ustala pediatra.

Niedobór wapnia

Zarówno niedobór wapnia (hipokalcemia), jak i jego nadmiar nie jest dobry dla organizmu. Niewystarczająca dawka może prowadzić do osłabienia struktury kości, zwiększonego ryzyka zachorowania na próchnicę, a także do zaburzenia wzrostu. W przypadku niewielkiego niedoboru wapnia u dziecka nie zaobserwujemy dostrzegalnych gołym okiem symptomów. Wskutek źle skomponowanej diety lub słabego wchłaniania składnika, organizm zacznie pobierać wapń niezbędny do prawidłowego funkcjonowania z kości. Kiedy te będą odwapnione, staną się słabe i skłonne do złamań. Podobna sytuacja u maluchów niesie ze sobą ryzyko krzywicy, która powoduje zmiany w układzie kostnym.

Leczenie

Ostre niedobory wapnia powinny być leczone w warunkach szpitalnych. W pozostałych przypadkach profilaktyka obejmuje przyjmowanie pierwiastka doustnie lub dożylnie, często w towarzystwie witaminy D.

A co z zębami?

Jak twierdzą naukowcy, dieta przyszłych mam ma duży wpływ na uzębienie dziecka. Jeśli nie spożywamy wystarczająco dużo wapnia, witaminy D i A, oraz białka pomiędzy 14, a 18 tygodniem ciąży, może to później skutkować wadami i chorobami zębów u maluchów. Chodzi tutaj zarówno o zęby mleczne, jak i stałe. W późniejszym czasie, aby chronić zęby naszych pociech, należy unikać próchnicotwórczych produktów i dbać o odpowiednią higienę jamy ustnej.

Zobacz także:

6 przekąsek, których nie powinny jeść dzieci