Źródło witaminy D

Witamina D, nazywana także 'witaminą życia', to właściwie hormon steroidowy, produkowany z cholesterolu, gdy skóra jest wystawiona na promienie słoneczne. Niestety, u 90% mieszkańców Europy jej poziom jest zbyt niski. W sezonie jesienno-zimowym, z powodu dużej odległości od równika, kąt padania światła nie pozwala na syntezę skórną, a zapasy które jesteśmy w stanie zdobyć w lecie kończą się w przeciągu 2-3 miesięcy. Witaminę można pozyskać dodatkowo z produktów spożywczych, jednak aby pokryć zapotrzebowanie naszego organizmu, musielibyśmy pochłonąć ogromne ilości żółtek jaja, masła, tłustych ryb czy mleka, co mogłoby doprowadzić do niedoborów innych witamin lub znacznego podwyższenia poziomu cholesterolu.

Układając jadłospis dziecka, pamiętajmy, by posiłki zawierały cenne dla zdrowia witaminy i mikroelementy. Czego zatem nie należy podawać maluchowi? Koniecznie przejrzyj artykuł: 5 produktów, które nie powinny znaleźć się w diecie dziecka

Witamina D u dzieci

Tak naprawdę, aby cieszyć się dobrym zdrowiem, witaminę D powinien przyjmować każdy, bez względu na płeć, wiek czy rodzaj stosowanej diety. Dawki zalecanego suplementu różnią się jednak w przypadku niemowląt, dzieci, osób dorosłych, starszych czy otyłych. Witamina wspomaga prawidłowy rozwój dzieci. Długi niedobór powoduje łamliwość kości i osłabienie ich struktury. Regularne jej podawanie sprawi natomiast, że zęby naszego malucha będą bardziej odporne na pruchnicę i mikrourazy.

Zalecana dawka

Mleko matki zawiera bardzo mało witaminy D i konieczne jest dostarczanie jej maleństwu w postaci odpowiedniego preparatu. Niemowlęta karmione mlekiem modyfikowanym nie wymagają dodatkowej suplementacji, gdyż jest ono wzbogacane w witaminę. Mogą jej potrzebować natomiast dzieci karmione w sposób mieszany. W takim wypadku odpowiednią dawkę należy ustalić z pediatrą. Przybliżona porcja suplementu dla maluchów do 6. miesiąca życia to 400 IU/dobę (10,0 µg/dobę), natomiast od 7. miesiąca do 12. miesiąca życia - 400-600 IU/dobę (10,0-15,0 µg/ dobę).

Objawy przedawkowania

Zastosowanie wyższej dawki niż zalecana może skutkować hiperkalcemią, czyli podniesionym poziomem wapnia we krwi. Zjawisko to nie daje żadnych objawów, jednak jeśli utrzymuje się przez dłuższy czas, sprzyja tworzeniu się kamieni nerkowych czy zwapnieniu naczyń krwionośnych. Inne oznaki przedawkowania witaminy D to: nudności, osłabienie, zaburzenie funkcji psychicznych, a nawet niewydolność nerek i zaburzenia rytmu serca.

Niedobory witaminy D

Mamy często zapominają, że przeciętna dieta nie dostarcza wystarczającej ilości witaminy D i konieczna jest dodatkowa podaż przez cały okres niemowlęctwa. Jej niedobór, zwłaszcza w początkowym etapie rozwoju dziecka, przyczynia się do nieodwracalnych wad postawy, takich jak krzywica, która polega na rozmiękaniu kości. Ponadto, przy tego rodzaju schorzeniu słabnie także siła mięśni, pojawiają się problemy z chodzeniem oraz bolesne skurcze.

Organizm dzieci potrafi zasygnalizować czego mu brakuje. Wystarczy uważna obserwacja, dlatego przejdź do artykułu: Niedobór witamin u dziecka, jak go rozpoznać?

Niedobór tego cennego składnika w okresie życia płodowego, może doprowadzić natomiast do zaburzenia rozwoju mózgu dziecka i być przyczyną trwałego uszkodzenia funkcji mózgowych, przez co zwiększa się ryzyko wystąpienia schizofrenii czy autyzmu.

Zbyt niski poziom witaminy D u niemowląt może skutkować nadmiernie płaską główkę z tyłu, a także pojawienie się wypukłych guzów czołowych. Poza tym, opóźnia się proces zrastania ciemiączka. W wyniku krzywicy żeber i słabych mięśni brzucha, możemy zaobserwować u malucha tzw. 'żabi', czyli rozlewający się na boki brzuszek.

Do pozostałych objawów niewystarczającej ilości witaminy D u dzieci można zaliczyć jeszcze choroby przyzębia, utratę apetytu, biegunkę, bezsenność, zaburzenia widzenia oraz niesmak i pieczenie w jamie ustnej i gardle.