Dzieci to prawdziwi mali odkrywcy, którzy niestrudzenie dążą do poznania tajemnic otaczającego ich świata. Jednak nawet najbardziej dociekliwy maluch lepiej będzie przyswajać informacje, jeśli zostaną one podane podczas zabawy. A można się bawić dosłownie wszędzie - w domu, na podwórku, podczas wycieczki czy w przedszkolu. Przedstawiamy pomysły na zabawy dla dzieci, które sprawdzą się w różnych sytuacjach.

Piłeczki do mety. Do przeprowadzenia zabawy potrzebne będą piłeczki do ping-ponga. Polega ona na toczeniu piłeczki do mety przy pomocy strumienia wydychanego powietrza. W tę aktywność warto zaangażować całą rodzinę!

Zabawa ze śmiechem w tle. Polega ona na naśladowaniu głośnego śmiechu ludzi będących w różnym wieku, np.: sędziwego staruszka: he, he, he; młodej kobiety: ha, ha, ha; silnego mężczyzny: ho, ho, ho; dziewczynki: chi, chi, chi (cicho); chłopaka: hu, hu, hu (głośno) i wszystkich postaci jakie tylko zdołacie wymyślić!

Zabawa w orkiestrę, do której wykorzystać można zrobione przez dzieci instrumenty muzyczne, np. dzwonki, bębenki, piszczałki, pokrywki garnków czy też słoiczki wypełnione fasolą lub grochem. Jeden z uczestników zabawy zostaje dyrygentem, który podczas „koncertu” informuje orkiestrę, która grupa instrumentów ma w danym momencie grać, pokazując jednocześnie, w jaki sposób należy to robić.

Wywołujemy burzę. Dzieci nadmuchują papierowe torebki i rozbijają je jednym uderzeniem dłoni lub jednym uderzeniem o blat stołu lub krzesła.

Spacer na łąkę lub do parku. Jest to świetny moment aby zbierać rosnące tam kwiaty i liście, a później wspólne oglądać je, wąchać oraz nazywać. Podczas wyjścia słuchajcie odgłosów przyrody: cykania świerszczy, śpiewu ptaków i spróbujcie naśladować ich śpiew (np. gwizdanie, kukanie, klekotanie).

Mały artysta. Po powrocie do domu możecie zasiąść do malowania. Przygotujcie kartonową rurkę, kartkę z bloku, wodę i farby. Zadaniem malucha jest namalowanie tego, co widział podczas spaceru. Sprawdzi się tu na przykład technika kleksowych, wielobarwnych plam – dziecko mając do dyspozycji akwarele, może rozdmuchiwać kleksy farby za pomocą rurki po całej kartce z bloku rysunkowego.

Życie owadów. Po wycieczce na łąkę lub w pole, podczas której dzieci mogły poobserwować życie ich mieszkańców, zwłaszcza owadów (np. muszek, komarów, motyli), można się pięknie i rozmaicie bawić. Rodzic może barwnie opowiedzieć opowiedzieć o mieszkańcach łąk lub pól. Warto również posłużyć się tekstem z książki Anny Marii Dalmais "366 ... i jeszcze kilka opowieści o przyrodzie", gdzie znajdują się bardzo obrazowe historie dotyczące przyrody.

Oprócz tego, możecie również wyciąć z papieru różnej wielkości motyle, a następnie zawiesić je na nitkach, np. w oknie czy przy lampie. Dzieci mogą w parach prowadzić tzw. dialog czynnościowy – układając motyla mogą odrysowywać poszczególne elementy ciała owada, wycinać, kleić, a w pełni gotowe modele wiązać na nitkach o różnej długości i delikatnie dmuchać na nie, by obserwować leciutki taniec motyli. Przy tym wdzięcznym temacie można zaaranżować zabawę ruchową przy muzyce z udziałem motyli – nakładamy dzieciom na głowy opaski z motylem i zakładamy leciutkie skrzydełka wykonane z cienkiej bibułki lub kolorowej organtyny.

Gra "Sylabowe kwiaty". Możne ona zainteresować wszystkich członków rodziny, a w dodatku da się w nią grać wszędzie - w domu, gdy nadejdą dżdżyste, pochmurne dni, na podwórku, na plaży, na ławeczce w parku. Zabawa przyczynia się między innymi do rozwijania funkcji percepcyjno-motorycznej i manipulacyjnej u dzieci w wieku przedszkolnym oraz do usprawniania umiejętności w zakresie rozpoznawania i nazywania przedmiotów znajdujących się na obrazkach, odczytywania nazw przedmiotów zapisanych na listkach, a nawet pisania pod czujnym okiem rodziców lub opiekunów.

Do gry potrzebne będą:

• Kolorowe kwiaty - ilość w zależności od liczby chętnych do zabawy osób. Kwiaty mogą być namalowane na tekturze i wycięte w całości. Oznaczenie cyfrowe powinno być wpisane w środek każdego kwiatka, tak by dla każdego gracza, z każdej pozycji, było dobrze widoczne.
• Zielone listki jednakowej wielkości. Powinno ich być co najmniej 80 (może być ich więcej – proporcjonalnie do liczby grających). Na listkach mają być wpisane jedno-, dwu-, trzy- i czterosylabowe wyrazy. W każdym zestawie służącym do gry powinno się znajdować: 20 listków z obrazkami przedmiotów (wyrazy jednosylabowe) lub wpisanymi wyrazami jednosylabowymi (np. stół, tor, pan, kot, mech, list, las, lok, guz, gruz); 20 listków z obrazkami przedmiotów (wyrazy dwusylabowe) lub wpisanymi wyrazami dwusylabowymi (np. okno, pani, talerz, lekarz, lalka, auto, zegar, pióro, prezent); 20 listków z naklejonymi obrazkami przedmiotów (wyrazy trzysylabowe) lub wpisanymi wyrazami trzysylabowymi (np. telefon, długopis, parasol, padalec, saneczki, poduszka, korale, widelec, podomka, wiewiórka, poczwarka, zagadka, stokrotka, krokodyl); 20 listków z obrazkami przedmiotów (w których nazwie są wyrazy czterosylabowe) lub wpisanymi wyrazami czterosylabowymi (np. okulary, krasnoludek, moskitiery, podarunek, puderniczka, pasikonik, piorunochron, samochodzik, antresola).
• Cztery plakietki. Mogą być to wizytówki, kotyliony czy broszki z oznaczeniami cyfrowymi. Każdy z grających losuje numer, a następnie zostaje udekorowany plakietką z tym właśnie numerem. Informuje on grającego o stopniu trudności zadania, a więc o tym, jaka ma być liczba sylab w wyrazie, aby zgodnie z zasadą gry, odczytać je, policzyć, a potem udekorować odpowiednim listkiem wcześniej wylosowany (wybrany) przez siebie kwiatek.

Przebieg gry:

• W grze może brać udział od czterech uczestników wzwyż. Każdy z nich na wstępie losuje plakietkę z numerem od 1 do 4 oraz kwiatek w odpowiednim kolorze. Wylosowany numer z jednej strony pozwala zwrócić uwagę na kwiatek z wpisanym w środku numerem, z drugiej zaś, informuje o stopniu trudności zadania. Każdy z grających ma inne zadanie do wykonania. Grający z wylosowanym numerem 1 może udekorować swój kwiatek listkami, na których są obrazki przedmiotów o nazwie składającej się z jednej sylaby, bądź wpisanym wyrazem jednosylabowym. Uczestnik, który wylosował kwiatek z numerem 2, może udekorować go listkami z obrazkami przedmiotów, których nazwy zawierają dwie sylaby, lub wpisane są wyrazy dwusylabowe, itd.
• Zielone listki wyjmujemy i wysypujemy na stół lub podłogę, układając tak, aby napisy nie były widoczne. Każdy z uczestników gry podczas jednej rundy może wylosować tylko jeden listek z umieszczonym na nim wyrazem. Gracze – zgodnie z ruchem wskazówek zegara – losują listki i głośno nazywają narysowany na obrazku przedmiot lub odczytują zapisany tam wyraz, dzieląc go na sylaby, przy okazji licząc je. Jeżeli liczba sylab w wyrazie zapisanym na listku odpowiada numerowi zapisanemu na kwiatku wybranym przez uczestnika gry, wówczas tenże uczestnik może udekorować nim swój kwiatek. Jeżeli liczba sylab wyrazu zapisanego na wylosowanym listku nie odpowiada numerowi zapisanemu na jego kwiatku, uczestnik po odczytaniu wyrazu i przeliczeniu w nim sylab, odkłada go z powrotem na stół lub dywan (obrazkiem lub napisem do dołu), tak aby pozostali uczestnicy gry nie mogli się zorientować, gdzie listek został odłożony.
• Gra toczy się dopóki nie znudzi się uczestnikom, lub dopóki listki będą w grze. Wygrywa ta osoba, która najszybciej odnajdzie listki z wyrazami o liczbie sylab odpowiadających wylosowanemu numerowi (wybranemu przez siebie kwiatkowi) i pięknie udekoruje go nimi.

Bliżej Przedszkola nr 7-8/magazyn specjalny 2013/Elżbieta M. Minczakiewicz

Źródło: www.blizejprzedszkola.pl