Scenariusz zajęć prowadzonych według metody symboli dźwiękowych Barbary Kaji.

Data:

• 10.01.2016 r

Temat zajęć:

• Zima wokół nas – wprowadzanie pojęć wysoki i niski dźwięk.

Wiek dzieci:

• 6 lat

Czas trwania zajęć:

• 45 minut

Cele:

• pobudzenie motoryki dużej i małej
• zwolnienie napięcia mięśniowego i psychicznego
• rozwijanie percepcji słuchowej i wzrokowej
• rozwijanie mowy
• rozwijanie wyobraźni
• kształtowanie koncentracji uwagi
• wyrabianie wrażliwości estetycznej
• uwrażliwianie na piękno muzyki

Metody:

• metoda symboli dźwiękowych

Formy:

• indywidualna
• zespołowa

Środki dydaktyczne:

• płyta CD z muzyką, instrumenty muzyczne, pędzle do golenia, kartki z niebieskim tłem, biała pianka do golenia, flamastry, plansze

 

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Ekspresja ruchowa:

• Przywitanie dzieci i zaproszenie ich do zajęć. (Nauczycielka prosi, aby dzieci przywitały wszystkie swoje paluszki ze sobą, a następnie swoje rączki z rączkami innych dzieci.)
• Swobodna improwizacja ruchowa utworu. (Prowadząca włącza utwór A. Vivaldiego pt. „Cztery pory roku – Zima”. Przekazuje podopiecznym, by wyobrazili sobie, że zamienili się w śnieżynki wirujące po całej sali.)
• Zabawa „Wirujące śnieżynki” – kontrolowanie ruchów dzieci. (Nauczycielka prosi, żeby dzieci wsłuchały się w muzykę. Gdy będą ją słyszeć muszą poruszać się jak śnieżynki spadające z nieba, natomiast gdy muzyka umilknie powinny zastygnąć w bezruchu.)
• Wyklaszcz rytm (Dzieci siedzą w kole, prowadząca prosi, by dzieci uważnie się skupiły i powtórzyły rytm, który został przez nią wyklaskany.)

II Interpretacja plastyczna utworów muzycznych:

• Dzieciom zaprezentowane zostają dwa utwory muzyczne związane z tematyką zimową, jednak znacznie różniące się dynamiką i nastrojem. Nauczycielka przekazuje podopiecznym, by spróbowali za pomocą pianki do golenia i pędzla, opisać nastrój usłyszanej w danej chwili muzyki (wykonać taniec śnieżynek). Następnie każde dziecko uzasadnia swój wybór i z pomocą nauczycielki omawia swoje prace.

III Poznawanie i operowanie symbolami dźwiękowymi:

• Prezentacja za pomocą dzwonków i skrzypiec, dwóch różnych wysokościowo dźwięków. (Prowadząca zachęca do wypowiedzi na temat usłyszanych dźwięków, prosi o podanie różnic między nimi. Następnie wprowadza pojęcie wysoki i niski.
• Zabawa „Wysoki czy niski?” (Nauczycielka omawia zasady zabawy, prosi, żeby dzieci usiadły lub położyły się na podłodze gdy usłyszą niski dźwięk przez nią zagrany. Natomiast gdy pojawi się dźwięk wysoki, ich zadaniem będzie uniesienie rąk do góry lub stanie na palcach.)
• Zapoznanie z planszami przedstawiającymi dźwięki niskie i wysokie – omówienie ich przez prowadzącą.
• Rysowanie niskich i wysokich bałwanków. (Prowadząca dzieli dzieci na grupy, rozdaje dzieciom kartki i flamastry. Następnie prosi jedną z drużyn o narysowanie wysokiego bałwanka składającego się z 5 kul, a drugą o narysowanie niskiego bałwanka zbudowanego tylko z 2 małych kulek.)
• Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rysunków bałwanka. (Nauczycielka rozkłada rysunki dzieci w dwóch końcach sali, tak by z jednej strony położone były wysokie bałwanki, a z drugiej niskie. Prosi dzieci o ustawienie się na środku sali, a po usłyszeniu dźwięku szybciutko pobiegły w tę stronę gdzie położone zostały wysokie lub niskie bałwanki, odpowiedniki usłyszanego dźwięku.)

IV Zabawy słowno-muzyczno-ruchowe:

• Zabawa do piosenki pt. „Zima, zima, zima – pada, pada śnieg”

Zima, zima, zima - pada, pada śnieg
Jadę, jadę w świat sankami
Sanki dzwonią dzwoneczkami Dzyń, dzyń, dzyń…

Zasypane pola - w śniegu cały świat
Biała droga hen przed nami
Sanki dzwonią dzwoneczkami Dzyń, dzyń, dzyń…

Jaka pyszna sanna - parska raźno koń
Śnieg rozbija kopytkami