N: Idę właśnie ułożyć się do snu,
najadłem się dużo, ale to bardzo dużo.
Mam tłuściutki brzuszek,
więc mogę długo spać
i nie będę głodny.

A kto tam jeszcze buszuje w krzakach?
Ach, to ty wiewiórko!

W: Witaj niedźwiadku!

N: Wiewiórko, co robisz?

W: Zbieram zapasy
na czas, gdy zima biała
przykryje śniegiem lasy.
Zrobiłam zapasów tyle,
że mogę nie wychodzić całą zimę.
Orzechy, szyszki i żołędzie -
jakoś to będzie, jakoś to będzie.
   
Misiu, widziałeś gdzieś jeżyka?

N: Nie, nie widziałem,
ale od innych zwierząt słyszałem,
że do snu się już wybiera -
całą jesień listki zbierał.

J: Och, witajcie przyjaciele,
czasu wprawdzie mam niewiele,
ale szczerze was zapytam,
Czy o zimie już myśleliście?
Swoje mieszkanie już znaleźliście?

N: Ja jaskinię mam gotową.
No i zaraz pójdę spać.

W: Moja dziupla też gotowa
A zapasów mam - ho, ho!

J: Więc kochani przyjaciele,
ja też wkrótce się położę,
pod listkami, w ciepłej norce,
aż się zimy skończy czas.

W: A kto pomoże tym zwierzętom,
które zimę w lesie spędzą?

N: Leśniczy będzie o nich pamiętał
i kiedy śniegu będzie bez liku,
znajdą jedzenie w leśnym paśniku.
Ptaki też trudny zimą czas mają,
lecz dobre dzieci je dokarmiają.
Dadzą słoninkę oraz ziarenka,
myślę, że będą o ptakach pamiętać.

Autor:  Emilia Kałuska