Przebieg uroczystości:

Filip:
Witamy panie dyrektorki, nauczycielki, naszych rodziców i was koleżanki i koledzy. Chcemy wszystkim podziękować za to, że nauczyli nas wielu nowych rzeczy i starali się nam przekazać jak najwięcej wiedzy.

Czarek:
Już za chwilę, na tej scenie rozpoczniemy przedstawienie. Czy jesteście już gotowi?
Zatem pięknie się kłaniamy, na nasz program zapraszamy!

Dziecko:
Żal przedszkola, dziś pożegnać się przyszła pora
Lalki, misie, gry i wrzawy, już nie dla nas te zabawy.
Hej, starszaki, stańcie rzędem jak uczniaki
Niech zobaczą nasze mamy, jak pójdziemy raźno w tany
W przód, w tył, w lewo, w prawo, tupnij nogą dziarsko, żwawo
Podziwiajcie goście mili, czego dla was żeśmy się uczyli.

Filip:
Dzisiejszy dzień jest dniem szczególnym. Jest to bowiem dzień, w którym po raz ostatni jesteśmy w przedszkolu. Zakończyliśmy pewien etap w życiu, który dorośli nazywają „pierwszym etapem edukacji”. Od września rozpoczniemy drugi-nowy etap-naukę w szkole. Ale dla nas przedszkole to drugi dom.

Piosenka „Przedszkole drugi dom”.

Dziecko:
W naszej starszej grupie już od 3-latków
Nie brakło wiercipięt ani też gagatków
Mamy parę gaduł i spóźnialskich furę
Oraz tych, co piszą jak kura pazurem.

Dziecko:
Ktoś się nieraz w szatni rozpychał łokciami
Więc się pani martwi i wzdycha czasami
Ale kiedyś z nami skończą się kłopoty
Już my panią wszyscy zapewniamy o tym.

Dziecko:
Niech pani nie myśli, że to puste słowa
Bo dziś między nami powstała umowa
Gdy tylko od dzisiaj dwadzieścia lat minie
Wszyscy się zjawimy u pani w gościnie.

Czarek:
Dzisiaj opuszczamy znany nam budynek przedszkola, w którym codziennie spotykaliśmy nasze panie. To właśnie pod ich opiekuńczymi skrzydłami stawialiśmy pierwsze kroki w nauce czytania, pisania, liczenia.

Dziecko:
Dzisiaj wszyscy tu stajemy
I za wszystko dziękujemy
Za te słowa, dobre, miłe,
Za cierpliwość ponad siłę,
Za uwagi, słowa złote
I ciężką z nami robotę.

Dziecko:
Mamy dzisiaj trudną sprawę
Jak pożegnać naszą salę
Jak się rozstać z zabawkami
Z kolegami i paniami.

Filip:
Jesienią poznaliśmy las i jego mieszkańców, odwiedziliśmy działki, poznaliśmy pracę na poczcie, w sklepie, pracę szewca i krawcowej.

Dziecko:
Rzecz to wielka niesłychanie
Gdy straszakiem się zostanie
Wtedy wszystko trzeba wiedzieć
Pięknie bajkę opowiedzieć
Narysować, tańczyć, śpiewać
Na nikogo się nie gniewać.

Znać zasady wychowania
Pilnie uczyć się czytania
W głowach wiedza zostać musi
Choć lenistwo człeka kusi.

Taniec „Kujawiaczek jeden”.

Czarek:
Na koniec listopada spotkaliśmy się wraz z rodzicami na „Wieczorze Andrzejkowym”. Poznaliśmy różne wróżby, laliśmy wosk. Było bardzo miło!

Filip:
W grudniu spotkaliśmy się w rodzinnym gronie na „Wieczorze kolęd”. Poznaliśmy starszych kolegów – Michała i Macieja- którzy akompaniowali nam na akordeonie i flecie.

Dziecko:
Być starszym, to marzenie dzieci
A przecież czas tak szybko leci
Mija godzina za godziną
Nim się spostrzegłeś, rok upłynął.

Mądrzejsza Ania, mądrzejszy Dziś,
Bo zgłębiał wiedzę aż do dziś
Pracował pilnie roczek cały
I odniósł sukces nie tak mały.

Teraz do góry podnieś głowę
Słonko się śmieje do nas raźnie
Czas odpoczynku jest przed nami
I czas na nowe jest przyjaźnie.

Czarek:
Nadeszła zima a z nią oczekiwane Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok. W styczniu gościliśmy nasze ukochane babcie i ukochanych dziadków a śpiewaliśmy i tańczyliśmy im tak.