CEL GŁÓWNY SPOTKANIA:

Podtrzymywanie tradycji bożonarodzeniowych, wzmacnianie więzi emocjonalnej w grupie przedszkolnej i gronie rodzinnym, integrowanie środowiska rodzinnego i przedszkolnego.

CELE SZCZEGÓŁOWE (dziecko):

• Czynnie uczestniczy w spotkaniu ( śpiewa piosenkę, bierze udział w zabawie),

• Rozwiązuje zagadki,

• Dzieli wyrazy na sylaby,

• Ilustruje tekst ruchem,

• Słucha o tradycji związanej z ubieraniem choinki,

• Estetycznie wykonuje ozdoby choinkowe,

• Chętnie współdziała z rodzicami podczas wspólnego wykonywania ozdób choinkowych.

METODY:

Słowne: rozmowa, zagadki.
Oglądowe: pokaz, obserwacja.
Działań praktycznych.

FORMY PRACY: indywidualna, zbiorowa.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

Płyta CD z piosenką „Wesoła choinka”, magnetofon, obrazki świąteczne, zagadki, choinka, wstążki, klej, kubeczki po jogurtach, kolorowy papier, nożyczki, orzechy włoskie, orzechy laskowe, pomarańcze suszone, szyszki, gałązki brzozy, kolędy, kolorowe koraliki, bibuła, gipsowe aniołki.

PRZEBIEG:

1. Powitanie gości przez nauczycielkę.

2. „Wesoła choinka” - śpiew dzieci.

  Wesoła choinka!

Na gałązce choinkowej wiszą dwa jabłuszka
Przy jabłuszku pierwszym pajac, przy drugim kaczuszka
Pajac biały jest jak piekarz, mąkę ma na brodzie
A kaczuszka złota, jakby kąpała się w miodzie.

Choinka, choinka, wesoła choinka!

Popatrz mamo - woła Krysia - Jak ten pajac skacze!
A czy słyszysz - mówi mama - jak kaczuszka kwacze?
Pajac skacze, kaczka kwacze, posłuchajcie sami
A zajączek tuż, tuż obok rusza wąsikami.

Choinka, choinka, wesoła choinka!

3. Zagadki:

Mrugają, mrugają choć oczek nie mają.
Widać je na niebie, gdy czas spać na ciebie.  (gwiazdki)

Kolorowe, błyszczące wiszą na zielonej świątecznej gałązce.  (bombki)

Igieł ma więcej od krawca, a nawet od jeża, gdy święta nadchodzą zabawki ją zdobią.  (choinka)

4. Podział wyrazów na sylaby.

Każde dziecko losuje jeden obrazek, następnie dzieli jego nazwę na sylaby, np. cho-in-ka, bał-wan, gwia-zdka, Mi-ko-łaj.

5. Ilustracja ruchowa tekstu „Choineczki”.

My jesteśmy choineczki raz,dwa, trzy,

Mamy na głowach dzwoneczki raz, dwa, trzy.
Wyrosłyśmy w gęstym lesie raz, dwa, trzy,
W którym echo głośno niesie raz, dwa, trzy.

Teraz w rączki zaklaszczemy raz, dwa, trzy
I nóżkami potupiemy raz, dwa, trzy,
Wkoło się poobracamy raz, dwa, trzy.
I rączkami pomachamy raz, dwa, trzy.

6. Rozmowa o tradycji ubierania choinki.

Nauczycielka opowiada dzieciom, że tradycja ubierania choinki przybyła do nas z Niemiec. Najpierw choinki ubierano tylko w miastach, dopiero później tradycja ta dotarła na wieś. Rankiem w Wigilie gospodarz ścinał drzewko w lesie, które przyniesione do domu miało przynosić szczęście gospodarzowi. Strojono choinki w ciastka, pierniki, rajskie jabłuszka, ozdoby z bibuły, słomek i wydmuszek.

7. Wykonanie ozdób choinkowych.

Nauczycielka zaprasza dzieci i rodziców do wspólnego wykonywania ozdób choinkowych.

8. Wspólne ubieranie choinki.

9. Pożegnanie zebranych gości przez nauczycielkę.

Opracowanie: Anna Krokocka