Kontakt z przyrodą budzi uczucia opiekuńcze i rodzi zamiłowanie do pielęgnowania roślin i zwierząt, dzięki którym można wprowadzić podstawowe elementy ochrony środowiska. Obserwacja krajobrazu, a zwłaszcza jego kolorystyka działa na wrażliwość dziecka i wzbogaca jego przeżycia. Kolejnymi elementami dopełniającymi są walory zdrowotne tzn. przebywanie na wolnym powietrzu i możliwość intensywnego ruchu.

Edukacja w bezpośrednim kontakcie z przyrodą stymuluje całościowy rozwój dziecka, przygotowując je do życia w zgodzie z rówieśnikami, z naturą i samym sobą. Tak rozumiana edukacja powinna, więc przyjąć charakter „czytania przyrody”. Dziecko powinno ją wypatrzyć, wysłuchać, wyczuć. Jest to zatem edukacja, w której dziecko faktycznie mówi, wykonuje czynności, rysuje, projektuje, pisze, czyta, rozwija wrażliwość, dokonuje ocen. Rozwija się wszechstronnie, a to jest nadrzędnym celem edukacji przedszkolnej.
Nauczyciel podczas „zielonych zajęć” ma możliwość pełniejszego obserwowania swoich wychowanków, może lepiej poznać ich zainteresowania i cechy osobowości, może znaleźć inne niż na zajęciach sposoby komunikowania się i oddziaływania wychowawczego, ma możliwość stwarzania wielu sytuacji kształtujących postawy i zachowania dzieci.

ZAŁOŻENIA PROGRAMU

Program jest przeznaczony dla uczniów klasy 0. Będzie realizowany w roku szkolnym 2005/2006 od września do czerwca. W realizacji programu będą uczestniczyli także rodzice dzieci. Każdy uczestnik „Zielonych zajęć” będzie mógł uzyskać na zakończenie odznakę „ZIELONY UŚMIECH”.

CELE PROGRAMU

Celem edukacji ekologicznej w przedszkolu jest zbliżenie dziecka do świata przyrody, ukształtowanie właściwych postaw wobec roślin i zwierząt, doprowadzenie do zrozumienia stanowiska i roli człowieka w przyrodzie. Poznanie przyrody dostarcza dziecku wielu możliwości przeżywania nowych doznań i wzbogacania wiedzy, sprzyja także rozwojowi umysłowemu i emocjonalnemu, wpływa na rozwój osobowości, kształtuje potrzeby, zainteresowania, takie cechy charakteru jak: wytrwałość, opiekuńczość. Wpływa na rozwój uczuć estetycznych, uczy odczuwania i podziwiania piękna przyrody, a także uzewnętrzniania tych uczuć.

Cele główne:

• rozbudzanie ciekawości poznawczej
• rozwijanie świadomości ekologicznej i aktywnej postawy wobec ochrony środowiska
• kształtowanie nawyków ekologicznych i odpowiedzialności wobec środowiska
• kształtowanie właściwych postaw i zachowań
• kształtowanie więzi emocjonalnej i poczucia tożsamości z najbliższym otoczeniem
• kształtowanie umiejętności obserwacji i wnioskowania
• rozwijanie zainteresowań przyrodniczych

Cele szczegółowe:

• poznawanie krajobrazu najbliższego otoczenia, wskazywanie jego charakterystycznych cech
• kształtowanie postawy miłośnika i badacza przyrody
• wdrażanie do racjonalnego trybu życia
• upowszechnianie form aktywnego wypoczynku
• przyzwyczajanie do troski o czystość osobistą i otoczenia
• propagowanie turystyki pieszej
• nauka współdziałania i samodzielności
• przestrzeganie zasad bezpieczeństwa w podróży podczas organizowanych wycieczek
• respektowanie umów, norm, zwyczajów w grupie  
• uświadomienie, że życie bez kontaktu z przyrodą jest niemożliwe
• pogłębienie wiadomości na temat roślin i zwierząt żyjących na Ziemi
• poznanie podstawowych zasad ochrony przyrody
• uświadomienie, że ochronę tego świata można rozpocząć od najbliższego środowiska
• dostrzeganie wpływu codziennych czynności i zachowań na stan środowiska naturalnego
• kształtowanie umiejętności racjonalnego korzystania z odnawialnych i nieodnawialnych zasobów przyrody
• kształtowanie własnego „ja” w harmonii ze środowiskiem
• kształtowanie poczucia odpowiedzialności za stan środowiska przyrodniczego.

METODY
 
W edukacji ekologicznej ważny jest dobór stosowanych metod. Istotne jest, by były to metody wynikające z koncepcji wielostronnego kształcenia. W realizacji opracowanego programu edukacji ekologicznej przedszkolaków znajdą zastosowanie następujące metody:
a) w grupie metod asymilacji wiedzy
- pogadanka