Scenariusz przedstawienia

4.1

16 ocen

Oceń

Drukuj

Julia Piwowarczyk

Do jakiej melodii będziecie śpiewać ostatnią piosenkę? :)

2017-05-23 22:13

Odpowiedz

Julia Piwowarczyk

Witam. Do jakiej melodii śpiewana jest piosenka finałowa? :)
...

2017-05-23 22:08

Odpowiedz

Patka

Teraz będziemy to przedstawiać jest to super
To jest suuuper

2017-05-11 16:31

Odpowiedz

Skomentuj

WYSTĘPUJĄ:
CZAROWNICA, ZŁA KRÓLOWA, WILK, SMOK WAWELSKI,KRÓL KRAK, DRATEWKA, JAŚ, MAŁGOSIA, CZERWONY KAPTUREK, BABCIA, GAJOWY, KRASNOLUDKI, SOWY

SOWY:
Drodzy widzowie, panie – panowie
I wy, dzieciaki kochane,
Zaraz ujrzycie niezwykłe bajki,
Przedziwn, – choć wszystkim znane…

SCENA I:
(Na scenie siedzi czarownica. Nudzi się. Kopie miotłę, przeciąga się, ziewa,drapie w głowę itp. Słychać pukanie.)

CZAROWNICA:
Czego tam? Pewnie Jaś i Małgosia. No, czego?!
ZŁA KRÓLOWA (Chrząka znacząco „zza drzwi”)
CZAROWNICA:
A, to paniusia! Już otwieram!
Witam konkurencję, witam…
ZŁA KRÓLOWA:
Ty jesteś Babą – Jagą? Dobrze trafiłam?
CZAROWNICA:
Nie można było lepiej, paniusiu…
ZŁA KRÓLOWA:
Do mnie się mówi: „Wasza wysokość”.
CZAROWNICA:
Dobrze, dobrze… Mam tu coś, co panią zadowoli: specjalna maść na pryszcze!
ZŁA KRÓLOWA:
Znikają?
CZAROWNICA:
Ależ skąd?! Wyskakują!... I to stadami! No, co? Zapakować?
ZŁA KRÓLOWA:
E, nie… Znudziło mi się.
CZAROWNICA:
Co to się Waszej Wysokości znudziło?
ZŁA KRÓLOWA:
Dokuczanie Śnieżce. Czego bym nie wymyśliła – zaraz te krasnale ją uratują.
CZAROWNICA:
A wie pani, że mnie czasami też bokiem wychodzi dokuczanie Jaśkowi i Małgośce? A najgorsze jest to zjadanie Jaśka… bleee…
ZŁA KRÓLOWA:
A słyszała pani, co poddani o nas mówią?
CZAROWNICA:
Słyszałam, słyszałam… Najgorzej jest z dzieciakami – nie chcą słuchać bajek o czarownicach.
ZŁA KRÓLOWA:
Tak, tak… nikt nas nie lubi…

(Rozlega się pukanie do drzwi)

CZAROWNICA:
No, kto tam znowu?
WILK:
Panie pozwolą, że się przedstawię, Złe Wilczysko jestem. Postrach smarkul i babć emerytek.
CZAROWNICA:
Co cię sprowadza w moje progi?
WILK:
Muszę się komuś pożalić. Nikt nie chce słuchać bajek o Wilku… Kapturek nie chce chodzić przez las… Babcia nie chce mi drzwi otwierać…
CZAROWNICA:
Straszne!

(Rozlega się znowu pukanie, wchodzi zaryczany Smok)

SMOK:
Uuuuu… Mam tego dość! Taki jestem śliczny i milutki – a nikt mnie nie kocha! Że tam czasem porwę jakąś królewnę, to zaraz siarką mnie karmić? Dratewką straszyć? A co mam robić? Przecież jestem smokiem, a nie motylkiem! Ja nie wrócę do tej bajki! Przytul mnie, cioteczko, uuuu…!
ZŁA KRÓLOWA:
Cicho, ty wielkie smoczysko!
CZAROWNICA:
Proszę o spokój. Widzę, że wszyscy mamy stargane nerwy. Zjedzmy może po pierniczku i pomyślimy, co dalej robić…
WILK:
Wracając do sprawy: nie ma tu, o czym myśleć. Trzeba wynieść się z naszych bajek. Smok ma rację.
SMOK:
A jak się okaże, że radzą sobie bez was?
CZAROWNICA: