W ramach naszej witryny używamy plików cookies, aby zapewnić świadczenie usług na najwyższym poziomie. Jeśli będziesz kontynuować, uznamy, że zgadzasz się na korzystanie z plików cookies na naszej stronie. Możesz w każdej chwili dokonać zmiany ustawień dotyczących plików cookies w swojej przeglądarce internetowej. Kliknij po więcej szczegółów. AKCEPTUJĘ

Wiadomości związane z hasłem "zachowanie dziecka z adhd"

  • W jaki sposób potwierdzić zespół nadpobudliwości psychoruchowej u dziecka?

    W jaki sposób potwierdzić zespół nadpobudliwości psychoruchowej u dziecka?

    Niektórzy kwestionują istnienie ADHD u dzieci, argumentując że objawy, które mu towarzyszą są skutkiem złego wychowania. Eksperci wskazują natomiast konkretne przyczyny tego zaburzenia, a także uczulają rodziców na konieczność otoczenia malucha specjalistyczną opieką, dzięki której funkcjonowanie dziecka z nadpobudliwością staje się o wiele łatwiejsze. 
  • Jak postępować z nadpobudliwym dzieckiem

    Jak postępować z nadpobudliwym dzieckiem

    Dorośli często zdają się nie wiedzieć, jak postępować z dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. Maluchy swoim brakiem koncentracji czy nadmierną impulsywnością utrudniają wszelkie próby porozumienia. Aby takie sytuacje nie zdarzały się, rodzice i nauczyciele powinni wykazać się konsekwencją, nieustępliwością, a przede wszystkim cierpliwością.
  • Nadpobudliwe dziecko w przedszkolu

    Nadpobudliwe dziecko w przedszkolu

    Wychowanie i praca z maluchem, który sprawia wrażenie nieuważnego i impulsywnego zawsze stanowi wyzwanie. Dziecko łatwo uznać przez pomyłkę za niegrzeczne, nieposłuszne, mimo że takie zachowanie nie wynika ze złej woli, a z pewnych zaburzeń pracy mózgu, nazywanych ADHD.
  • ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej

    ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej

    „Nie wierć się, siedź spokojnie, słuchaj uważnie, nie przeszkadzaj ...” jakże często padają z ust nauczycieli i rodziców słowa w stosunku do dzieci, które cechuje nadmierna aktywność ruchowa, impulsywność i trudności z koncentracją uwagi, w szkole i w domu. Zniecierpliwieni, zmęczeni i sflustrowani kolejnym przewinieniem, nieposłuszeństwem czy niewłaściwy zachowaniem dziecka, wzajemnie się oskarżamy o popełnianie błędów wychowawczych.