Na wiosnę w lasach słychać głośne bębnienie. To dzięcioły stukają o korę drzew. Większość ptaków w tym czasie śpiewa, a dzięcioł stuka dziobem w drzewo. W ten sposób samce oznajmiają innym, że to ich terytorium, i wabią do siebie samice. Dzięcioły nie zasiedlają, tak jak bociany, swoich starych gniazd, ale co roku wykuwają sobie w drzewie nową dziuplę. Zwykle jest to duże drzewo o uszkodzonym drewnie. Dzięcioły nie kują w zdrowym drzewie, szukają w korze swoich przysmaków, a jednocześnie leczą chore drzewo, wyjadając szkodniki. Bociany mają swoje gniazda, dzięcioły dziuple, a czajki? Czajki mają swoje domki w zagłębieniach w ziemi otoczonych niskimi roślinami. Zagłębienia te wyściełają odrobiną trawy i tam składają swoje jaja. Jeszcze inaczej wyglądają gniazda jaskółek – one wiją swoje domki z gliny, grudek błota sklejonych śliną i usztywnionych trawą lub słomą przy domach ludzi. Są ludzie, którzy wróżą pogodę z lotu jaskółki – gdy lata wysoko, będzie słońce, gdy lata nisko, będzie deszcz. Żurawie to duże ptaki mieszkające na bagnach. Ich gniazda to bezładnie ułożone na ziemi rośliny zebrane z okolicy.
Skowronki też wiją swoje gniazda na ziemi, ale są to śliczne koszyczki uplecione z traw, korzonków
i końskich włosów.

4. „Podrzucone jajo” – zabawa ruchowa, poznanie zwyczajów kukułki. Nauczyciel opowiada dzieciom o kukułce:
Kukułka przylatuje do Polski nieco później niż pierwsze ptaki, bo dopiero w kwietniu. Ma ona nietypowy zwyczaj, że kiedy już złoży jaja, to ich nie wysiaduje, ale podrzuca do gniazd innych ptaków. Po tym wstępie dzieci siadają przy szarfach rozłożonych na podłodze i układają w nich po trzy wycięte z kolorowego papieru jajeczka. Gdy słychać muzykę, dzieci biegają swobodnie po sali. Nauczyciel przechadza się i nachyla nad szarfami. Udaje, że liczy jajka w gniazdach. Niepostrzeżenie do jednego podrzuca dodatkowe „jajko”. Na przerwę w muzyce dzieci wracają do swoich „gniazd” i przeliczają „jajka”. Dziecko, które ma dodatkowe „jajko”, będzie musiało podłożyć je komuś innemu, gdy znów zabrzmi muzyka.

 

5. „Wiosna” – projekt plastyczny, komponowanie przestrzennego pejzażu z wykorzystaniem różnych technik i materiałów. Nauczyciel proponuje stworzenie wiosennego pejzażu w pudełku. Zadaniem dziecka jest przymocowanie na nitkach gotowych elementów oraz ozdobienie pudełka krepiną i kolorowym papierem. Trudność pracy polega na odpowiednim skomponowaniu wszystkich elementów, aby stworzyły harmonijną całość.

6. Zakończenie i podsumowanie zajęć.

Opracowała:

 

Beata Włodarz