W ramach naszej witryny używamy plików cookies, aby zapewnić świadczenie usług na najwyższym poziomie. Jeśli będziesz kontynuować, uznamy, że zgadzasz się na korzystanie z plików cookies na naszej stronie. Możesz w każdej chwili dokonać zmiany ustawień dotyczących plików cookies w swojej przeglądarce internetowej. Kliknij po więcej szczegółów. AKCEPTUJĘ

Scenariusz zajęć: Wiosenne porządki wiewiórki - profilaktyka logopedyczna - strona 2


Dumna wyjrzała z dziupli i rozejrzała się wokoło (oblizywanie warg ruchem okrężnym). Rozejrzała się w prawo (przesuwanie czubka języka do prawego kącika ust) i w lewo (przesuwanie czubka języka do lewego kącika ust). Wszędzie był porządek, w oddali słychać było szum lasu (naśladowanie szumu) i śpiewające ptaki (gwizdanie, naśladowanie głosów ptaków).

Zrobiło się późno. Za oknami zapadł zmrok. Po tak wyczerpującej pracy wiewiórka poczuła się bardzo głodna, więc na kolację zjadła orzeszki i żołędzie, które jej bardzo smakowały (przesuwanie opuszczonej żuchwy w prawo i lewo, mlaskanie).

Wiewiórce zrobiło się zimno, więc musiała się ogrzać (chuchanie na ręce). Zmęczona i śpiąca (ziewanie, przy nisko opuszczonej żuchwie) położyła się do łóżeczka i oddychała głęboko (wdech przez nos, wydech przez usta i wymawianie przy tym: aaaa..., uuuu...), aż zasnęła.

2. Zabawa ruchowa „Wiewiórki w dziupli”:

 

Dzieci dobierają się trójkami. Dwoje dzieci trzymając się za ręce staje naprzeciw siebie (tworzy dziuplę), trzecie wchodzi do środka, jest wiewiórką. Na hasło nauczycielki „wiewiórki z dziupli” – dzieci wybiegają i w swobodnym biegu, nie potrącając kolegów poruszają się po sali. Na kolejne hasło „wiewiórki do dziupli” - dzieci wracają na swoje miejsca. Zabawę powtarzamy 3 razy, tak, aby każde dziecko mogło być wiewiórką. Następnie dzieci wracają do swoich zespołów.

3. Zabawa słuchowo-artykulacyjna „Zdania”:

 

Dzieci zostają podzielone na zespoły. Każdy zespół otrzymuje „leśne puzzle” po ułożeniu obrazka w całość każdy zespół kolejno układa jedno zdanie na temat swojego obrazka.

4. Tworzenie rymów „Myszki-szyszki”:

 

Odniesienie się do wiedzy dzieci o lesie. Nauczyciel rozkłada obrazki przedstawiające charakterystyczne elementy lasu. Nauczyciel rozpoczyna zdanie a dzieci je kończą:

  • W norce są myszki – w lesie są … (szyszki)
  • W oknie są szyby – w lesie są … (grzyby)
  • W domu są schody – w lesie są … (jagody)
  • Tu jest skórka – w lesie skacze … (wiewiórka)
  • Po rzece pływają łabędzie – w lesie są… (żołędzie)
  • Tu są badyle – w lesie są … (motyle)
  • Na tarasie stoi ława – w lesie rośnie … (trawa)
  • Na łące pasie się krowa – w lesie jest … (sowa)
  • W kuchni stoi lodówka – w lesie jest … (mrówka)
  • Na stole stoją misy – w lesie biegają … (lisy)
  • Obok przedszkola jest lodowisko – w lesie… (mrowisko)

III część (Praca przy stolikach):

1. Moja historyjka obrazkowa:

Dzieci wykorzystując obrazki samodzielnie tworzą własne historyjki obrazkowe poprzez dorysowywanie postaci, przedmiotów itd. Dzieci mają dowolność w wyborze obrazków mogą wykorzystać wszystkie lub kilka.


2. Zakończenie zajęć:

Po zakończonej pracy dzieci porządkują swoje miejsce pracy, myją ręce. Prezentacja opowieści na forum grupy. Nauczyciel dziękuje dzieciom za wspólną zabawę. Wszystkie dzieci otrzymują nagrody (znaczek wiewiórki).

 

Sugestie dotyczące zajęć: Podczas wszystkich w/w zadań nauczyciel wspomaga i motywuje dziecko. Nauczyciel wykorzystuje wykonaną przez dziecko pracę (historyjka obrazkowa) do diagnozowania poprzez pracę indywidualną z dzieckiem (rozmowa nt. obrazków, zasób słownictwa itd.).


Autor: Krystyna Madera

Twoje uwagi i pomysły

Tagi